Historia nowożytna Polski
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3104-L3HNWPL |
Kod Erasmus / ISCED: |
08.3
|
Nazwa przedmiotu: | Historia nowożytna Polski |
Jednostka: | Wydział Historii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Założenia (opisowo): | W zależności od tematyki zajęć prowadzonych w danej grupie ćwiczeniowej może być pożądana bierna znajomość języków nowożytnych: angielskiego, francuskiego, niemieckiego i rosyjskiego oraz łaciny. |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Celem ćwiczeń jest zapoznanie studentów z metodami i warsztatem pracy historyka Polski nowożytnej za pomocą zajęć o charakterze monograficznym. Ćwiczenia te kształtują umiejętności analizy źródeł charakterystycznych dla epoki nowożytnej, interpretacji faktów historycznych, posługiwania się materiałami pomocniczymi oraz opracowaniami w celu uzyskania syntetycznego obrazu badanego zagadnienia. Przedmiot kierunkowy, studia stacjonarne, II rok. 4 ECTS (bilans pracy studenta: 30 godz. kontaktowych, 60 godz. przygotowanie do zajęć, 30 godz. przygotowanie do kolokwium i konsultacje). |
Pełny opis: |
Podczas ćwiczeń studenci zapoznają się z metodami i warsztatem pracy historyka Polski nowożytnej. Zajęcia mają charakter monograficzny, prezentujący kluczowe zagadnienia nowożytności, dobrane według kompetencji i zainteresowań prowadzących zajęcia. W związku z tym poszczególne grupy ćwiczeniowe zajmują się różnymi tematami szczegółowymi w ramach tego przedmiotu. Ćwiczenia mają kształtować u studenta zdolność pogłębionego myślenia historycznego oraz zapoznawać z krytyką historyczną różnych typów przekazów źródłowych powstających w epoce nowożytnej na ziemiach polskich lub z Polską związanych, a także pogłębiać rozumienie złożonych uwarunkowań procesów społecznych, politycznych, gospodarczych i kulturowych zachodzących w Polsce w tej epoce. Celem ćwiczeń jest ponadto rozwijanie umiejętności krytycznego czytania literatury przedmiotu i ustosunkowywania się do naukowej dyskusji na temat problemów historii nowożytnej Polski oraz formułowania własnych interpretacji i aktywnego uczestnictwa w dyskusji na temat analizowanego problemu. |
Literatura: |
Literatura znajduje się w sylabusach poszczególnych zajęć prowadzonych w ramach przedmiotu. |
Efekty uczenia się: |
Po zaliczeniu zajęć studenci znają w stopniu zaawansowanym wybrane zagadnienia z historii Polski nowożytnej, rozumieją złożone uwarunkowania zjawisk i procesów historycznych zachodzących na ziemiach polskich w tej epoce, znają wybrane źródła do badania dziejów Polski nowożytnej, ich specyfikę i zasady krytyki, znają specjalistyczną terminologię dotyczącą dziejów nowożytnej Polski, potrafią przeprowadzić krytykę różnych typów źródeł do dziejów Polski nowożytnej oraz krytycznie analizować opracowania naukowe poświęcone tej epoce i samodzielnie rozszerzać wiedzę pozaźródłową; umieją prowadzić dyskusję w grupie dotyczącą wybranych zagadnień z historii Polski nowożytnej, wykorzystując w wypowiedziach specjalistyczną terminologię, a także nabywają umiejętność krytycznej oceny interpretacji zaproponowanych przez innych uczestników zajęć. |
Metody i kryteria oceniania: |
Ocena ciągła aktywności, kolokwium. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.