Dydaktyka historii w programie rozszerzonym szkoły ponadpodstawowej (Specjalizacja nauczycielska, studia II stopnia, program od 2017)
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3104-M2SN17-DHPR |
Kod Erasmus / ISCED: |
08.3
|
Nazwa przedmiotu: | Dydaktyka historii w programie rozszerzonym szkoły ponadpodstawowej (Specjalizacja nauczycielska, studia II stopnia, program od 2017) |
Jednostka: | Wydział Historii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Założenia (opisowo): | Mile widziane jest, aby uczestnicy zajęć ukończyli wcześniej konwersatorium poświęcone dydaktyce historii w szkole ponadpodstawowej (program podstawowy). |
Skrócony opis: |
Zajęcia będące częścią programu specjalizacji nauczycielskiej na II stopniu studiów w Instytucie Historycznym, przeznaczone dla studentów realizujących program tej specjalizacji. Ich celem jest przygotowanie studentów do pracy w szkole lub poza nią z uczniami realizującymi na lekcjach historii program rozszerzony w szkołach ponadpodstawowych. Przedmiot fakultatywny, realizowany na studiach stacjonarnych. |
Pełny opis: |
Zajęcia przygotowujące studentów do pracy w klasie z programem rozszerzonym z historii w szkole ponadpodstawowej. Ich tematyka skupia się na takich elementach jak analiza zapisów w podstawie programowej, standardów egzaminu maturalnego CKE, czy poszczególnych arkuszy maturalnych oraz na takich tematach jak ćwiczenie z uczniami umiejętności analizowania źródeł czy pisania wypracowań. Podczas zajęć doskonalone będą umiejętności organizowania zajęć z przyszłymi maturzystami (w szkole i poza nią – kursy i korepetycje), dobierania odpowiednich źródeł (materiału ikonograficznego i kartograficznego) do ćwiczeń. |
Literatura: |
Literatura podstawowa (ogólna): – M. Bieniek, Dydaktyka historii. Wybrane zagadnienia, Olsztyn 2007 – E. Chorąży, D. Konieczka-Śliwińska, S. Roszak, Edukacja historyczna w szkole. Teoria i praktyka, Warszawa 2008 – Współczesna dydaktyka historii. Zarys encyklopedyczny dla nauczycieli i studentów, Warszawa 2004 - Kupisiewicz Cz., Dydaktyka ogólna: wybrane zagadnienia, Warszawa 2003, - Kupisiewicz Cz., Podstawy dydaktyki, Warszawa 2005, - J. Maternicki, Cz. Majorek, A. Suchoński, Dydaktyka historii, Warszawa 1993, – Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela, pod red. K. Kruszewskiego, Warszawa (wiele wydań) |
Efekty uczenia się: |
Wiedza - zna zapisy Podstawy programowej kształcenia ogólnego dotyczące nauczania historii w zakresie rozszerzonym; - zna procedury i zasady przeprowadzania egzaminu maturalnego z historii; - zna typy, modele i ogniwa lekcji; zna konstrukcję lekcji problemowej; - zna strukturę i zasady tworzenia scenariusza lekcji; - hierarchizuje według zasad taksonomii treści potrzebne do przeprowadzenia lekcji przedmiotu historia w szkołach ponadpodstawowych; - systematyzuje środki dydaktyczne stosowane w procesie nauczania – uczenia się przedmiotu historia w szkołach ponadpodstawowych; - charakteryzuje elementy podręcznika wskazując ich zastosowanie w procesie nauczania – uczenia się; zna pozapodręcznikowe środki dydaktyczne wykorzystywane w procesie nauczania – uczenia się przedmiotu historia w szkołach ponadpodstawowych w programie rozszerzonym. Umiejętności - samodzielnie przygotowuje scenariusze wszystkich typów lekcji; - porządkuje treści nauczania potrzebne do osiągnięcia założonych celów kształcenia, w tym celów lekcji problemowej; - dokonuje wyboru materiałów potrzebnych do przeprowadzenia lekcji; - dobiera odpowiednie metody do osiągnięcia założonych celów kształcenia; - prawidłowo wykorzystuje środki dydaktyczne, w tym środki multimedialne i technologię informacyjną; - przygotowuje prezentację multimedialną na wybrany temat; - formułuje zadania kształcące kluczowe kompetencje uczniów i przygotowujące ich do egzaminu maturalnego oraz tworzy test nauczycielski z historii w szkołach ponadpodstawowych; - planuje swoją pracę dydaktyczną. Kompetencje społeczne - dostrzega konieczność dostosowania sposobu komunikowania się do poziomu rozwoju uczniów; - ma świadomość znaczenia stymulowania aktywności poznawczej uczniów w procesie nauczania – uczenia się; - prezentuje postawę szacunku wobec uczniów; - rozumie znaczenie autorytetu nauczyciela dla efektywności procesu nauczania; - współpracuje w grupie w celu rozwiązania postawionego zadania. - posiada umiejętność prowadzenia konstruktywnej wymiany poglądów, formułowania merytorycznych argumentów, wypowiadania swoich racji z zachowaniem szacunku dla innych. |
Metody i kryteria oceniania: |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.