Archiwistyka. Edytorstwo źródeł historycznych
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3104-M3SA-EZH |
Kod Erasmus / ISCED: |
08.3
|
Nazwa przedmiotu: | Archiwistyka. Edytorstwo źródeł historycznych |
Jednostka: | Wydział Historii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Założenia (opisowo): | Wykazuje zainteresowanie archiwistyką i zarządzaniem dokumentacją. |
Skrócony opis: |
Treści kształcenia: standardy edycji źródłowych, problemy normalizacji wydawnictw źródłowych, teorie edytorskie, pojęcia edytorskie, klasyfikacja wydawnictw źródłowych, problem wyboru podstawy wydania, etapy powstawania edycji źródłowych. |
Pełny opis: |
1. Edytorstwo jako nauka pomocnicza historii. Wykład wstępny. 2. Podstawy standaryzacji edycji źródłowych. Instrukcje wydawnicze: średniowiecze-nowożytność. Tekst: A.Wolff, Projekt instrukcji wydawniczej dla pisanych źródeł historycznych do połowy XVI wieku, „Studia Źródłoznawcze” t.1, 1957, s. 155-176 (Federacja Bibliotek Cyfrowych), Instrukcja wydawnicza dla źródeł historycznych od połowy XVI do połowy XIX w.,red.K.Lepszy, Wrocław 1953 3. Podstawy standaryzacji wydawnictw źródłowych. Instrukcje wydawnicze: XIX-XX wiek. Tekst: I.Ihnatowicz, Projekt instrukcji wydawniczej dla źródeł historycznych XIX i początku XX wieku, „Studia Źródłoznawcze” t.7, 1962, s.99-124 (FBC). 4. Edycje źródeł średniowiecznych i nowożytnych. Literatura: J.Suproniuk, Polskie źródła i wydawnictwa źródłowe do końca XVI wieku w zasobach internetowych, „Studia Źródłoznawcze” t.49, 2011, s.127-142 (FBC). Analiza wybranych wydawnictw źródłowych. 5. Edycje źródeł XIX i XX wieku. Literatura (do wyboru): Sz.Kozak, W stronę cyfryzacji. Uwagi na marginesie edycji testamentów galicyjskich, w: Edytorstwo wobec masowości źródeł najnowszych, red. naukowa J.Sikorska – Kulesza, Warszawa 2018, s.105-120, J.Sikorska-Kulesza, O przypisie rzeczowym, w: Wokół edytorstwa dziewiętnastowiecznych źródeł, red. J.Sikorska-Kulesza, Warszawa 2017, s.157-172 Analiza wybranych wydawnictw źródłowych. 6. Problemy edycji wybranego źródła. 7. Problemy konstrukcji wydawnictwa źródłowego. 8. Problemy edycji źródeł archiwalnych. |
Literatura: |
Kulecka Alicja, Indywidualizacja czy normalizacja ? W poszukiwaniu modelu wydawnictw źródłowych XIX-XX wieku, „Studia Źródłoznawcze” t.40, 2002, s.201-213 (FBC) Loth Roman, Podstawowe problemy i pojęcia tekstologii i edytorstwa naukowego, Warszawa 2006 Tandecki Janusz, Kopiński Krzysztof, Edytorstwo źródeł historycznych, Warszawa 2014 |
Efekty uczenia się: |
Efekty uczenia się: I. WIEDZA Absolwent zna i rozumie: 1. zna standardy naukowego i popularnego wydawania źródeł. 2. zna różne typy wydawnictw źródłowych, 3. zna naukowe zasady wyboru źródeł do edycji. II. UMIEJĘTNOŚCI Absolwent potrafi: 1. potrafi dokonać samodzielnej edycji źródła. III. KOMPETENCJE SPOŁECZNE Absolwent jest gotów do: 1. wykazuje poszanowanie dla naukowych standardów edycji źródła historycznego, 2. popularyzuje wydawnictwa źródłowe. |
Metody i kryteria oceniania: |
1. Udział w dyskusji. 2. Znajomość literatury przedmiotu. 3. Umiejętność tworzenia własnych udokumentowanych tez. 4. Odpowiednia frekwencja. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.