Apokalipsy. Sztuka wobec śmierci i końca dziejów
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3105-AWS-SP |
Kod Erasmus / ISCED: |
03.6
|
Nazwa przedmiotu: | Apokalipsy. Sztuka wobec śmierci i końca dziejów |
Jednostka: | Instytut Historii Sztuki |
Grupy: |
Specjalizacja |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | nieobowiązkowe |
Skrócony opis: |
Zajęcia specjalizacyjne, których temat będzie sposób obrazowania Apokalipsy w sztuce. |
Pełny opis: |
Zajęcia będą się koncentrowały wokół tekstów należących do gatunku szeroko pojętej apokaliptyki ze środowiska śródziemnomorskiego (i różnych ich wariantów) oraz metod ich wyobrażania przez sztuki plastyczne, przede wszystkich w kulturze bizantyjskiej, średniowiecznej oraz słowiańskiej. Przyjrzymy się się temu, w jaki sposób sztuka wyraża wyobrażenia o końcu dziejów, jak reaguje na lęki dotyczące indywidualnej śmierci i zbiorowych katastrof, a także temu, w jaki sposób język dawnej sztuki dotyczącej kwestii eschatologicznych i apokaliptycznych kształtuje współczesne wyobrażenia na ich temat i współczesną kulturę artystyczną. |
Literatura: |
Apocalisse. L’ultima riverazione, mostra a cura di A. Geretti, Ginevra-Milano 2007. Apokalipsa. Symbolika – tradycja – egzegeza, t. 1, pod red. K. Korotkicha i J. Ławskiego, Białystok 2006. Apokalipsa. Symbolika – tradycja – egzegeza, t. 2, pod red. K. Korotkicha i J. Ławskiego, Białystok 2007. Apokryfy Nowego Testamentu. Listy i apokalipsy chrześcijańskie, pod red. M. Starowieyskiego, Kraków 2001. Apokryfy Starego Testamentu, opr. wst. R. Rubinkiewicz, Warszawa 2000. Czas Apokalipsy. Wizje dni ostatecznych w kulturze europejskiej od starożytności do wieku XVII, red. K. Zalewska-Lorkiewicz, Warszawa 2013. In Umbra: демонология как семиотическая система, Москва 2013. J.P. Himka, Las Judgment Iconography in the Carpahians, Toronto 2009. В. Калашников, Русская демонология, Москва 2014. P. S. Johnston, Cienie Szeolu. Śmierć i zaświaty w biblijnej tradycji żydowskiej, przeł. P. Sajdek, Kraków 2010. S. Kobielus, Niebiańska Jerozolima. Od sacrum miejsca do sacrum modelu, Warszawa 1989. N. O’Hear, A. O’Hear, Picturing Apocalypse. The Book of Revelation in the Arts over Two Millenia, Oxford 2015. Pieśń o niebieskiej księdze. Antologia rosyjskiej ludowej poezji religijnej, przeł. R. Łużny, Warszawa 1990. E. Przybył, W cieniu Antychrysta. Idee staroobrzędowców w XVII w., Kraków 1999. A. Sulikowska, Old Believers and the World of Evil: Images of Evil Forces in Old Believer Art, “Ikonotheka”, 27, 2017, s. 71-91. A. Sulikowska, Znaki Antychrysta. Miniatury starowierskiej Komentowanej apokalipsy z kolekcji Biblioteki Narodowej, „Rocznik Biblioteki Narodowej”, nr 45, 2014. W.D. Wixom, M. Lawson, Picturing the Apocaplipse: Illustrated Leaves from a Medieval Spanish Manuscript, “The Metropolitan Museum of Art Bulletin”, winter 2002. |
Efekty uczenia się: |
K2_W02; zna terminologię z zakresu historii sztuki bizantyjskiej i średniowiecznej na poziomie rozszerzonym K2_W03; ma uporządkowaną, pogłębioną wiedzę, obejmującą terminologię, teorie i metodologię z zakresu historii sztuki i innych nauk historycznych K2_W04; ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki bizantyjskiej i średniowiecznej K2_W05; ma szczegółową wiedzę o współczesnych dokonaniach, szkołach badawczych, obejmującą wybrane obszary dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki K2_W06; ma pogłębioną wiedzę o dziedzinach nauki i dyscyplinach naukowych powiązanych z historią sztuki, pozwalającą na integrowanie perspektyw właściwych dla kilku dyscyplin naukowych K2_W07; zna i rozumie zaawansowane metody analizy, interpretacji, wartościowania i problematyzowania różnych wytworów kultury, właściwe dla wybranych tradycji, teorii i szkół badawczych w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki K2_U02; student potrafi wykorzystywać pogłębione umiejętności badawcze, obejmujące analizę prac innych autorów, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników, pozwalające na oryginalne rozwiązywanie złożonych problemów w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych właściwych dla historii sztuki K2_K04; student jest gotów do prawidłowego identyfikowania i rozstrzygania dylematów związane z wykonywaniem zawodu, rozumie konieczność przestrzegania norm etycznych w pracy historyka sztuki i popularyzacji wiedzy z zakresu historii sztuki |
Metody i kryteria oceniania: |
Wystąpienia studentów na zajęciach i aktywny w nich udział. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.