Generacje II Rzeczypospolitej. o architekturze i architektach czynnych 1918-1939

nieobowiązkowe

Zajęcia poświęcone są refleksji nad znaczeniem dwudziestolecia

międzywojennego dla polskiej architektury XX wieku.

Poruszone zostaną na nich zarówno zagadnienia związane z

przemianami praktyki i teorii architektury międzywojnia, jak i

aspekty późniejszej recepcji tego okresu.

Zajęcia poświęcone są pogłębieniu refleksji nad znaczeniem

dwudziestolecia międzywojennego dla polskiej architektury XX

wieku. Powstanie niepodległego państwa stało się istotnym

katalizatorem dla istotnych przemian w sposobie uprawiania

zawodu. Zmieniło się szkolnictwo, szkolnictwo, regulacje

prawne, pojawili się nowi instytucjonalni zleceniodawcy.

Jednocześnie dwudziestolecie międzywojenne to czas

burzliwych dyskusji i sporów co do tego, czym ma być

nowoczesna architektura. Z drugiej strony – na rynku wciąż są

obecni architekci starszego pokolenia, ukształtowani jeszcze w

okresie przed Wielką Wojną, usiłujący zaadaptować się do

nowej sytuacji. Refleksja nad dokonującą się w dwudziestoleciu

wymianą czynnych zawodowo pokoleń pozwoli prześledzić jak

dokonywało się wkraczanie idei modernizmu do polskiej

architektury. Na zajęciach poruszone zostanie także istotna

kwestia znaczenia stosunku do architektonicznego dorobku II

RP w czasach po 1945 r. Ewoluująca pamięć o międzywojniu,

odzwierciedlająca się w teoretyczno-ideologicznych

rozważaniach jak i w osobistych wspomnieniach stanowi jeden

z istotnych aspektów życia architektonicznego czasów PRL.  

Wszystkie omawiane zjawiska i problemy zostaną ukazane z

uwzględnieniem tła polityczno-społecznego i zjawisk życia

kulturalnego determinujących losy architektów

środkowoeuropejskich XX w.

F. Burno, świątynie nowego państwa. Kościoły

rzymskokatolickie II Rzeczypospolitej, Warszawa 2002

A. Dybczyńska-Bułyszko, Architektura Warszawy II

Rzeczypospolitej, Warszawa 2018

H. Faryna-Paszkiewicz, Geometria wyobraźni. Szkice o

architekturze dwudziestolecia międzywojennego, Gdańsk 2003

T.S. Jaroszewski, Od klasycyzmu do nowoczesności. O

architekturze polskiej XVIII, XIX i XX w., Warszawa 1996.

W. Krassowski, Problemy architektury polskiej między trzecią

ćwiercią XVIII a drugą XX wieku : wykłady Witolda Czesława

Krassowskiego, profesora Wydziału Architektury PW, Warszawa

2012

J. Lewicki, Regeneracja i modernizacja. Architektura Lwowa

okresu dwudziestolecia międzywojennego, Warszawa 2020

Lwów: miasto, architektura, modernizm, red. A. Cherkes i A.

Szczerski, Wrocław 2016

A. Miłobędzki, Zarys dziejów architektury w Polsce, wyd. 4 popr.

i uzup., Warszawa 1988

A.K. Olszewski, Nowa forma w architekturze polskiej 1900-1925.

Teoria i praktyka, Wrocław 1967.

M. Omilanowska, Kreacja – konstrukcja – rekonstrukcja. Studia

z architektury XIX-XXI wieku, Warzsawa 2016

M. Pszczółkowski, Architektura użyteczności publicznej II

Rzeczypospolitej 1918-1939 , t. 1-2, Łódź 2014-15.

A. Szczerski, Modernizacje. Sztuka i architektura w nowych

państwach Europy Środkowo-Wschodniej 1918-1939, Łódź 2010

A. Turowski, Budowniczowie świata. Z dziejów radykalnego

modernizmu w sztuce polskiej, Warszawa 2000

I. Wisłocka, Awangardowa architektura polska 1918-1939,

Warszawa 1968

Oprócz tego do wystąpień uczestników literatura będzie

dobierana indywidualnie.

Dzięki zajęciom studenci uzyskują uporządkowaną szczegółową

wiedzę z zakresu urbanistyki i architektury dwudziestolecia

międzywojennego, łączącą w sposób pogłębiony perspektywę

badań współczesnej historii sztuki i kultury oraz historii

architektury oraz terminologię używaną w tych badaniach. Będą

znali i rozumieli zaawansowane współczesne metody analizy i

interpretacji architektury dwudziestolecia oraz badań nad jej

twórcami, w tym także badań nad recepcja ich dokonań.

Uzyskają też umiejętność posługiwania się podstawowym

ujęciami teoretycznymi i pojęciami w zakresie

dwudziestowiecznej historii architektury. Będą też potrafili

właściwie dobierać metody i tworzyć narzędzia badawcze z

wykorzystaniem prac innych autorów, by w oryginalny i etyczny

sposób z wykorzystaniem nowoczesnych technologii

informacyjnych prezentować swoje opracowania zagadnień

związanych z architekturą i urbanistyką dwudziestolecia

międzywojennego. 

K2_W02; K2_W03; K2_W04; K2_W05; K2_W06; K2_W07;

K2_U01; K2_U02; K2_U04; K2_U05; K2_U06; K2_U07; K2_U08;

K2_U09; K2_U10; K2_U11; K2_U13; K2_U14; K2_K01; K2_K03;

K2_K04

Oceniana będzie obecność na zajęciach i aktywne w nich

uczestnictwo (w tym wygłoszenie wystąpienia na uzgodniony z

prowadzącym temat). Na koniec semestru prowadzący odbędzie

z każdym uczestnikiem krótką rozmowę na temat zagadnień

poruszanych na zajęciach. Stanowić ona będzie ostatni składnik

wpływający na końcową ocenę.