MA Proseminar

Proseminarium wyższe z zakresu sztuki nowoczesnej i

współczesnej (polskiej i powszechnej) przygotowujące

do pisania pracy seminaryjnej w ramach studiów

magisterskich.

Zakres obszarów badawczych obejmuje sztukę i

architekturę od połowy XVIII wieku do początku XXI

wieku, w tym związki między teorią i praktyką sztuk

wizualnych a architekturą, dzieje myśli o sztuce, nową

muzeologię, historię instytucji kultury, historię wystaw

artystycznych, nowoczesną i współczesną krytykę

artystyczną, współczesną kulturę wizualną,

metodologię historii sztuki. Szczegółowe tematy

realizowane w ramach proseminarium wyższego są

uzależnione od zainteresowań

badawczych uczestników.

Bibliografia opracowywana indywidualnie dla każdego

uczestnika seminarium w zależności od tematu pracy

seminaryjnej / magisterskiej.

Efekty kształcenia (według obowiązującej tabeli

symboli efektów uczenia się dla programu studiów,

historia sztuki, proseminarium wyższe):

Wiedza: absolwent zna i rozumie

K2_W04 – „ma uporządkowaną, pogłębioną,

prowadzącą do specjalizacji, szczegółową wiedzę z

zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych,

właściwych dla historii sztuki”;

K2_W06 – „ma pogłębioną wiedzę o dziedzinach nauki i

dyscyplinach naukowych powiązanych z historią sztuki,

pozwalającą na integrowanie perspektyw właściwych

dla kilku dyscyplin naukowych”;

K2_W07 – „zna i rozumie zaawansowane metody

analizy, interpretacji, wartościowania i

problematyzowania różnych wytworów kultury,

właściwe dla wybranych tradycji, teorii i szkół

badawczych w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin

naukowych, właściwych dla historii sztuki”.

Umiejętności: absolwent potrafi

K2_U01 – „wyszukiwać, analizować, oceniać,

selekcjonować i integrować informacje z zakresu

historii sztuki z wykorzystaniem różnych źródeł oraz

formułować na tej podstawie krytyczne sądy”;

K2_U02 – „wykorzystywać pogłębione umiejętności

badawcze, obejmujące analizę prac innych autorów,

syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i

konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i

prezentację wyników, pozwalające na oryginalne

rozwiązywanie złożonych problemów w zakresie

dziedzin nauki i dyscyplin naukowych właściwych dla

historii sztuki”;

K2_U03 – „integrować wiedzę z różnych dyscyplin w

zakresie historii sztuki oraz zastosować ją w

nietypowych sytuacjach profesjonalnych”;

K2_U04 – „przeprowadzić krytyczną analizę i

interpretację różnych rodzajów dzieł sztuki, stosując

oryginalne podejścia, uwzględniające nowe osiągnięcia

historii sztuki, w celu określenia ich znaczeń,

oddziaływania społecznego oraz miejsca w procesie

historyczno-kulturowym”;

K2_U05 – „stosować umiejętność merytorycznego

Warunkiem zaliczenia seminarium jest:

1. złożenie pracy seminaryjnej rocznej w formie

pisemnej;

2. przedstawienie konspektu pracy oraz stanu badań

(semestr zimowy);

3. przedstawienie pracy w formie referatu na zajęciach

(semestr letni);

4. obecność na zajęciach (dopuszczalne dwie

nieusprawiedliwione nieobecności w semestrze).

Kryteria oceny pracy seminaryjnej są tożsame z

kryteriami obowiązującymi w tym zakresie na

Uniwersytecie Warszawskim (spisane w formularzu

recenzyjnym Archiwum Prac Dyplomowych):

1. kryteria merytoryczne (zakres tematu, oryginalność

wniosków, wykorzystanie źródeł archiwalnych,

odpowiednio dobrana bibliografia);

2. kryteria formalne (zgodność tytułu z treścią,

przejrzysty układ pracy, poprawnie sporządzone

odnośniki, umieszczenie spisu treści,

bibliografii, spisu ilustracji oraz ich źródeł);

3. kryteria poprawności językowej (stylistyczne,

gramatyczne, ortograficzne).