Uniwersytet Warszawski - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Semianrium wyższe dr hab. B. Arciszewska

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 3105-SEMWYZBA
Kod Erasmus / ISCED: 03.6 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0222) Historia i archeologia Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Semianrium wyższe dr hab. B. Arciszewska
Jednostka: Instytut Historii Sztuki
Grupy: Seminaria
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

seminaria magisterskie

Skrócony opis:

Przedmiotem zajęć będzie analiza zależności pomiędzy architekturą europejską doby nowożytnej i polityką kultury tego okresu, ze szczególnym uwzględnieniem determinującej roli klasy (ideologie dynastyczne, państwowe), płci kulturowej (ideologie rodziny), czy rasy (ideologie imperialne).

Pełny opis:

Zajęcia seminaryjne rozpoczną się od wprowadzenia do różnorodnych metodologii badawczych stosowanych w historii architektury, ze szczególnym naciskiem na najnowsze podejścia metodologiczne, m.in. związane z tzw. zwrotem przestrzennym w badaniach. Na przykładzie poszczególnych budowli i całych kompleksów urbanistycznych powstałych w epoce tzw. „długiej nowożytności” uczestnicy seminarium będą mieli okazję analizować fundamentalne znaczenie formy architektonicznej w kształtowaniu i utrwalaniu kluczowych relacji społecznych, począwszy od zróżnicowania klasowego/statusu, przez tworzenie i umacnianie polaryzacji ról społecznych według stereotypów płci kulturowej, po ideologie kolonialne. W drugim semestrze planowana jest praca nad indywidualnymi projektami badawczymi.

Literatura:

Wybrana literatura:

Ackerman, J., “Style”, in: Distance Points. Essays in Theory and Renaissance Art and Architecture, Cambridge Mass., MIT, 1991, p.3-22.

Arciszewska, B., “Classicism: constructing the paradigm in Continental Europe and Britain,” w: Arciszewska, B. & McKellar, E., eds., Articulating British Classicism: New Approaches to Eighteenth-Century Architecture, London: Ashgate, 2004

Bourdieu, P., Les regles de l’art (Reguły Sztuki, pol. tłum. 2001), rozdział “Społeczna geneza oka” – pojęcie “habitus”

Carpo, M., “How Do You Imitate a Building That You Have Never Seen? Printed Images, Ancient Models, and Handmade Drawings in Renaissance Architectural Theory”, Zeitschrift für Kunstgeschichte, 64, 2, 2001, p. 230

idem, “Drawing with numbers: Geometry and Numeracy in Early Modern Architectural Design”, Journal of the Society of Architectural Historians, Vol. 62, No. 4, Dec., 2003, p. 448-469.

Debord, G., The Society of the Spectacle (1967) Społeczeństwo Spektaklu (pol. tłum 2006).

Farmer, B., H. Louw, eds., Companion to Contemporary Architectural Thought, London: Routledge, 1993.

Foucault, M. (with P. Rabinow), “Space, knowledge and power,” in: Skyline, 1982 (repr. 1997, p.342-348).

Frankl. P., Principles of Architectural History (1914), in: E. Fernie ed., Art History and its Methods, London, 1995, p.152-156.

Friedman, A., “Wife in the English Country House. Gender and Meaning of Style in Early Modern England,” in: C. Lawrence ed., Women and Art in Early Modern Europe, University Park, 1997, p.111-125.

Gombrich, E., “Norm and Form: The Stylistic Categories of Art History and their Origin in Renaissance Ideals, (1963)” in: S. Edwards ed., Art and its Histories, New Haven 1999, p.72-78.

Idem, “Style”, in: D. Preziosi ed., The Art of Art History: A Critical Anthology, Oxford, 1998, p. 150-163.

Lavin, S., Quatremère de Quincy and the Invention of a Modern Language of Architecture, Cambridge Mass. MIT Press, 1992,

Lefebvre, H., The Production of Space, (1991 transl. of 1974 orig.) Oxford 1991.

Moxey, K., The Practice of Theory. Poststructuralism, Cultural Politics and Art History, Ithaca, 1994, p.23-61.

Ogborn, M., Spaces of Modernity. London’s Geographies, 1680-1780, New York: Guilford Press, 1998.

Panofsky, E. “The History of Art as a Humanistic Discipline,” in: E. Fernie ed., Art History and its Methods, London, 1995, p.184-195.

Payne, A., ”Architectural History and the History of Art. A Suspended Dialogue,” JSAH, 58:3, 1999, p. 294-299.

Pevsner, N., “An Outline of European Architecture (1943),” in: E. Fernie ed., Art History and its Methods, London, 1995, p. 196-200.

Rendell, J., The Pursuit of Pleasure. Gender, Space and Architecture in Regency London, London 2002.

Salomon, N., “The Art Historical Canon: Sins of Omission,” in: D. Preziosi ed., The Art of Art History: A Critical Anthology, Oxford, 1998, p.344-355.

Schapiro, M., “Style”, in: D. Preziosi ed., The Art of Art History: A Critical Anthology, Oxford, 1998, p.143-149.

Trachtenberg, M., “Some observations on recent architectural history,” Art Bulletin, June 1988.

Watkin, D., “The Establishment of Art History” i “Some Recent Tendencies,” in: The Rise of Architectural History, London, 1983, p. 145-164, 183-190.

Efekty uczenia się:

W wyniku zajęć student zapoznaje się z szerokim spektrum podejść metodologicznych, niezbędnych do podejmowania samodzielnych badań w zakresie historii architektury, oraz otrzymuje praktyczne wsparcie w rozwijaniu umiejętności krytycznej analizy tekstów i artefaktów, stanowiącej podstawę przyszłej pracy naukowej. Efektem końcowym zajęć jest zdefiniowanie i wstępne opracowanie tematyki związanej z zakresem potencjalnej pracy magisterskiej.

Metody i kryteria oceniania:

Zaliczenie na podstawie pracy pisemnej i uczestnictwa w zajęciach

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.
Krakowskie Przedmieście 26/28
00-927 Warszawa
tel: +48 22 55 20 000 https://uw.edu.pl/
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)