Historia muzyki baroku

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	3106-1BA-W
Kod Erasmus / ISCED:	03.2 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0215) Muzyka i sztuki sceniczne Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Historia muzyki baroku
Jednostka:	Instytut Muzykologii
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	obowiązkowe
Założenia (opisowo):	Wykład z przedmiotu Historia muzyki baroku będzie miał charakter monograficzny ("wybrane zagadnienia") i dotyczyć będzie przede wszystkim opery barokowej. Wykłąd ma stanowić swoiste wprowadzenie do historii opery i jej odmian od momentu powstania tego gatunku na przełomie wieków XVI i XVII aż do początków wieku XVIII. Studenci zostaną zapoznani z okolicznościami powstawania wybranych dzieł, działalnoscią wybranych ośrodków operowych. Pokazana zostanie specyfika twórczości operowej w kontekście dworskim i miejskim. Przedmiotem rozważań podczas wykładów będą zarówno aspekty kontekstowe, społeczne, historyczne, jak też dzieła same w sobie rozpatrywane od strony warstwy literackiej i warstwy muzycznej.
Tryb prowadzenia:	w sali
Skrócony opis:	Przedmiotem wykładu będzie historia muzyki baroku (XVII w. – I poł. XVIII w.) widziana przez pryzmat najważniejszych ośrodków rozwoju muzyki w tej epoce, promieniujących na inne centra europejskie. Przedmiotem szczególnego zainteresowania będą wielkie formy wokalne, takie jak opera, oratorium, kantata, nowe i zarazem specyficzne dla tego okresu, prezentowane w kontekście dworskim i miejskim. Wykład zatem będzie miał pewne cechy wykładu monograficznego ("wybrane zagadnienia").
Pełny opis:	Przedmiotem wykładu będzie historia muzyki baroku (XVII w. – I poł. XVIII w.) widziana przez pryzmat najważniejszych ośrodków rozwoju muzyki w tej epoce, promieniujących na inne centra europejskie. Przedmiotem szczególnego zainteresowania będą wielkie formy wokalne, takie jak opera, oratorium, kantata, nowe i zarazem specyficzne dla tego okresu, prezentowane w kontekście dworskim i miejskim, w aspekcie literacko-muzycznym. Wykład zatem będzie miał pewne cechy wykładu monograficznego ("wybrane zagadnienia"). Najważniejsze zagadnienia: 1/ początki dramma per musica we Florencji, Camerata Florencka, pierwsze dzieła operowe 2/ Mantua i twórczość operowa Claudia Monteverdiego 3-4/ Rzym w I połowie XVII wieku – opera, oratorium, muzyka religijna 5-6/ Wenecja – opera: założenia organizacyjne i estetyczne; weneckie opery Monteverdiego, Cavallego, Sartoria 7-8/ Paryż – francuskie gatunki operowe, grand motet 9/ Wenecja I poł. XVIII w. i twórczość wokalno-instrumentalna A. Vivaldiego 9-10/ Lipsk za czasów Jana Sebastiana Bacha (kantaty, oratoria, pasje) 11-12/ Między Rzymem a Neapolem na przeł. XVII-XVIII w. – twórczość Scarlattiego i pobyt G.F. Haendla: oratoria, kantaty, muzyka religijna, opera 14-15/ Londyn – opera angielska a opera włoska, anthem, oratorium angielskie
Literatura:	Manfred Bukofzer, "Muzyka w epoce Baroku. Od Monteverdiego do Bacha" (tł. E.Dziębowska), Kraków 1970; A. Szweykowska - Dramma per musica w teatrze Wazów, Kraków 1976 Z.M. Szweykowski, Historia muzyki XVII wieku t. 5 "Dramma per musica" Ch. Wolff, Bach. Muzyk uczony, Warszawa 2011 C. Hogwood, Handel, Kraków 2009 literatura szczegółowa związana z poszczególnymi tematami będzie podawana w trakcie zajęć
Efekty uczenia się:	Efektem uczestnictwa w wykładzie winno być: - znajomość specyfiki najważniejszych ośrodków rozkwitu muzyki w epoce baroku z ich uwarunkowaniami kultorowymi, społecznymi i politycznymi - poznanie najważniejszych dzieł w rozwoju wielkich form wokalno-instrumentalnych baroku: oper, oratoriów, kantat, gatuków muzyki liturgicznej, takich jak msza - zrozumienie znaczenia tych gatunku w kulturze europejskiej XVII wieku i I poł. XVIII w. - odróżnianie słuchowe stylu muzycznego właściwego danym ośrodkom i stylu indywidualnego właściwego najważniejszym kompozytorom (Monteverdi, Carissimi, Lully, Bach, Haendel, Vivaldi)
Metody i kryteria oceniania:	Zaliczenie wykładu odbywa się na podstawie obecności na wykładach (obecność na wykładach jest obowiązkowa). Przedmiot kończy się egzaminem pisemnym. Materiał erudycyjny wymagany i egzekwowany podczas egzaminu z Historii muzyki baroku obejmować będzie tematy wszystkich zajęć obowiązkowych (wykładu i ćwiczeń z Historii muzyki baroku) i ewentualnie fakultatywnych związanych z epoką baroku, odbywanych w semestrze zimowym wraz z materiałem erudycyjnym samodzielnie opanowanym na podstawie zadanych lektur wskazywanych w trakcie zajęć oraz lektur obowiązkowych do egzaminu, czyli: Ch. Wolff, Bach. Muzyk uczony, Warszawa 2011; C. Hogwood, Handel, Kraków 2009.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.