Warsztaty tłumaczeniowe: język niemiecki/język polski

obowiązkowe

Przedmiot obowiązkowy dla I roku studiów.

Studenci uczestniczący w zajęciach dysponują znajomością języka niemieckiego przynajmniej na poziomie A2. Jest to pierwszy język specjalności.

w sali

Celem zajęć jest przekazanie wiedzy z zakresu lingwistycznych podstaw przekładu, ze szczególnym naciskiem na przekład niemiecko-polski, rozwinięcie umiejętności zastosowania metod analizy translatorskiej i zdolności krytycznej oceny jakości tłumaczenia.

W trakcie zajęć studenci zapoznawani są z problematyką przede wszystkim tłumaczeń pisemnych ze wskazaniem na różnicę między tym rodzajem tłumaczeń a specyfiką tłumaczeń ustnych. Zagadnienia te omawiane są na przykładzie różnych rodzajów tekstów, pochodzących z różnych dziedzin (od tekstów humanistycznych po specjalistyczne) i o różnym stopniu specjalizacji. Punkt wyjścia stanowi zapoznanie z poszczególnymi etapami pracy translatorskiej, której początek stanowi analiza translatorska tekstu. Studenci poznają metody analizy pragmatycznej, leksykalnej i gramatycznej tekstów. Prezentowane są im podstawowe narzędzia pracy tłumacza, takie jak słowniki dwujęzyczne, jednojęzyczne, tezaurusy, korpusy językowe. Omawiane są wybrane kategorie gramatyczne języka niemieckiego i polskiego, sprawiające szczególną trudność w przekładzie niemiecko-polskim. Ponadto poruszane są zagadnienia tłumaczenia jako działania interkulturowego, związanej z tym nieprzekładalności i prezentowane sposoby przekazywania znaczenia bez istotnej utraty sensu.

Studenci poznają również metody oceny dokonanego przekładu i wykonania jego korekty.

W trakcie zajęć poruszane są również zagadnienia etyki zawodowej tłumacza.

Nakład pracy studenta:

Łączna wartość punktów ECTS = 2

Godziny kontaktowe (w sali) = I semestr = 30h = 1 ECTS

(25-30h = 1 ECTS)

Samodzielna praca studenta poza salą zajęciową:

Bieżące przygotowanie do zajęć – I semestr = 25h =

1 ECTS

Dickel, A., Analyse von Texten aus dem Sprachbereich Wirtschaft für den Fachsprachenunterricht Wirtschaftsdeutsch für angehende Dolmetscher/Übersetzer, w: Grucza S. (red.), Lingwistyka Stosowana, PAN Warszawska Drukarnia Naukowa, Warszawa, 2011

Dąmbska-Prokop, U., Mała encyklopedia przekładoznawstwa, Częstochowa, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Języków Obcych i Ekonomii Educator, 2000

Engel, U. et al., Deutsch-polnische kontrastive Grammatik, Heidelberg, Julius Groos, 1999

Lipiński, K., Vademecum tłumacza, Kraków, Idea, 2006

Pisarska, A., Tomaszkiewicz, T., Współczesne tendencje przekładoznawcze, Poznań, Wydawnictwo Naukowe UAM, 1996

Wojtasiewicz, O., Wstęp do teorii tłumaczenia, Warszawa, Tepis, 2007

Różne rodzaje tekstów: literackie, prasowe, techniczne, handlowe i prawne, jako materiał do poznania metod analizy translatorskiej i przeprowadzenia ćwiczeń tłumaczeniowych.

Wiedza:

student posiada elementarną wiedzę z dziedziny translatoryki dotyczącą metod przekładu i metod dokonywania analizy translatorskiej (K_W04) oraz wiedzę o źródłach informacji przy szukaniu ekwiwalentów językowych (K_W01, S_W01); zna podstawową terminologię dotyczącą teorii przekładu i metod translatorskich (K_W02, S_W14); zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności intelektualnej i prawa autorskiego (K_W08, S_W12).

Umiejętności:

student potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę w celu dokonania prawidłowej analizy translacyjnej tekstów oraz korekty przekładów (K_U02, S_U02); właściwie zastosować ogólne i szczegółowe techniki przekładowe w tłumaczeniu pisemnym z języka niemieckiego na język polski (S_U07, S_U14, S-U15); potrafi pracować wedle celów i wskazówek formułowanych przez opiekuna naukowego (K_U03, S_U13).

Kompetencje społeczne:

Student potrafi pracować w grupie / w parach / współpracować z innymi, przyjmując odpowiednie role (funkcje); kierować małym zespołem (np. K_K01, K_K02); potrafi określić priorytety służące realizacji zadań, potrafi gospodarować czasem i realizować określone zadania w wyznaczonych terminach, przestrzega zasad etyki zawodowej (np.: K_K03, S_K03, S_K04); jest świadomy różnic kulturowych istniejących między kulturą polską i niemiecką (np. K1_K06); rozumie i docenia wagę elementów kulturowych w procesie translacji (K_K05, K_K06, S_K06); jest przygotowany do samodzielnego pogłębiania i aktualizowania swojej wiedzy i umiejętności w zakresie studiowanej dziedziny (K_K04, S_K07, S_K08).

Metody oceny pracy studenta:

Ocenie podlega systematyczna praca domowa studenta: studenci na bieżąco przygotowują glosariusze tłumaczonych tekstów, które są oceniane. Po zakończeniu semestru zaliczenie na stopień, w trakcie którego studenci tłumaczą jeden z wybranych przez prowadzącego, przetłumaczonych na zajęciach tekstów

Kryteria oceniania:

ocena ciągła studenta 50%, końcowe zaliczenie pisemne 50%.

Zaliczenie końcowe na ocenę ocenia się na podstawie:

- stopnia opanowania materiału leksykalnego

- umiejętności tworzenia własnych tekstów tłumaczeń z wykorzystaniem poznanych strategii tłumaczeniowych.

Przyjęte zasady punktacji dla oceny bieżącej i zaliczenia na ocenę:

51%-60% = 3

61%-70% = 3+

71%-80% = 4

81%-90% = 4+

91%-100% = 5

Zasady współpracy prowadzącego ze studentami:

Nieobecności – dopuszczalne 3 nieusprawiedliwione nieobecności w semestrze