Seminarium tematyczne: Dyskurs ekologiczny : aspekty językowe i komunikacyjne

fakultatywne

w sali

Tematyka ekologiczna jest obecna w dyskursie publicznym, ekonomicznym, reklamowym oraz w artykułach prasowych o charakterze popularnonaukowym i specjalistycznym. Obraz nowej cywilizacji „ekologicznej” utrwala się w systemie języka, świadczą o tym liczne neologizmy i wyrażenia specjalistyczne, które wchodzą do powszechnego użycia. Na zajęciach będziemy analizować m.in. kreatywność leksykalną i pojęciową, warstwę aksjologiczną słownictwa oraz różnorodne dyskursy pojawiające się w mediach tradycyjnych i społecznościowych.

Tematyka ekologiczna przestała być jedynie przedmiotem zainteresowania specjalistów i jest obecnie podejmowana przez wielu uczestników życia publicznego w różnych sytuacjach komunikacyjnych. Zjawisko to spowodowało, iż badacze zaczęli wyodrębniać dyskurs ekologiczny jako specyficzny gatunek charakteryzujący się określoną tematyką i warstwą aksjologiczną. Można w nim również zaobserwować niezwykłą kreatywność leksykalną oraz pojęciową. Dyskurs ekologiczny ma często na celu zmianę nastawienia ludzi do problemów związanych z ochroną środowiska oraz nakłonienie ich do konkretnego działania, dlatego też zwolennicy ekologii stosują różne taktyki perswazyjne i argumentacyjne zależnie od sytuacji komunikacyjnej. Na zajęciach analizowane będą najbardziej charakterystyczne cechy tego dyskursu, jego struktura pojęciowa, „ekologiczny” obraz świata w słownictwie oraz strategie perswazyjne i argumentacyjne. Na poziomie słownictwa i słowotwórstwa zwrócimy uwagę na dynamikę i kreatywność nowych pojęć. Za materiał badawczy posłużą artykuły prasowe, dyskursy różnych uczestników życia publicznego: polityków, aktywistów, ekspertów, publicystów itp.

Grzmil-Tylutki, H. (2000), Francuski i polski dyskurs ekologiczny w perspektywie aksjologii, Wyd. UJ, Kraków.

Martinez, C. (2017), « Qu’ont en commun certains collocatifs et l’environnement, ou comment interpréter les nouveaux termes préférés du discours écologique ? Roczniki Humanistyczne, t.LXV, Towarzystwo Naukowe KUL, pp.143-155.

Pachocińska, E. (2010), Les concepts clés et leurs représentations linguistiques dans les discours écologistes, Acta Philologica, n.38, pp.111-118.

Pachocińska, E. (2011), « Stratégies persuasives dans le discours publicitaire des campagnes de sensibilisation aux problèmes écologiques », Romanica Cracoviensia, n.11, pp.327-336.

Revues en ligne

Cahiers de praxématique 2019, n.73, Le changement climatique en discours, https://journals.openedition.org/praxematique/5739.

Mots. Les langages du politique, 2019, n. 119, Les mots de l’écologie, https://journals.openedition.org/mots/24174.

Po pozytywnym zakończeniu zajęć student powinien posiadać następującą wiedzę :

-ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu nauk humanistycznych, a w szczególności filologii, w systemie nauk oraz o ich specyfice przedmiotowej i metodologicznej (K_W01)

-ma usystematyzowaną wiedzę o podstawowych procesach zachodzących w obszarach języka (K_W04)

Umiejętności :

potrafi korzystać z różnych źródeł i sposobów, tradycyjnych i nowoczesnych, aby wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informację niezbędną do udziału w zajęciach (K_U01);

-potrafi rozpoznać różne rodzaje wytworów kultury (język, literatura, sztuka) oraz przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem typowych metod (K_U05);

-posiada umiejętność merytorycznego argumentowania z wykorzystaniem poglądów innych autorów oraz formułowania wniosków (K_U06);

-umie zaprojektować pracę pisemną, w języku francuskim i polskim, przedstawiającą zagadnienia szczegółowe, z wykorzystaniem różnych źródeł i podstawowych ujęć teoretycznych (K_U08);

-stosuje zasady z zakresu ochrony własności intelektualnej i prawa autorskiego (K_U15).

Warunki zaliczenia przedmiotu:

- obecność na zajęciach: dopuszczalne 2 nieobecności,

- przygotowywanie na zajęcia zadawanego materiału,

- przedstawienie wybranego problemu w formie prezentacji.