Wykład monograficzny : Jak się (nie)uczyć?
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3304-2DXW-WM-JSNU |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Wykład monograficzny : Jak się (nie)uczyć? |
Jednostka: | Instytut Romanistyki |
Grupy: |
Plan 2 stopień 1 rok Plan 2 stopień 2 rok Przedmioty obieralne - Wykład monograficzny |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Założenia (opisowo): | Celem zajęć jest zapoznanie studentów z wybranymi aspektami skutecznego uczenia się, a zwłaszcza stawienie czoła popularnym stereotypom, teoriom subiektywnym i uproszczeniom związanym z tym obszarem. |
Skrócony opis: |
W wyniku realizacji przedmiotu Student: - pozna wybrane zagadnienia dotyczące uczenia się, a zwłaszcza główne stereotypy, uproszczenia i teorie subiektywne dotyczące tego obszaru; - pozna i zrozumie ich źródła oraz przyczyny ich popularności; - pozna i zrozumie konsekwencje błędów popełnianych podczas uczenia się; - wzmocni swoją samoświadomość na tym polu (mocne i słabe strony, preferencje poznawcze, blokady itd.); - będzie bardziej świadomy społecznej wagi zagadnień dotyczących uczenia się, w tym form ich odzwierciedlenia w życiu indywidualnym i społecznym, w różnych kulturach. |
Pełny opis: |
1. Wprowadzenie do problematyki zajęć: wokół najbardziej powszechnych prawd i mitów na temat nauczania i uczenia się. 2. Bariery w uczeniu się: - poznawcze (np. brak wiedzy o uczeniu się), - afektywne (np. lęk/lękliwość), - związane z osobowością (np. ekstrawersja/introwersja, sumienność), - psychospołeczne (np. wpływ społecznych przekonań). 3. Wybrane aspekty i techniki uczenia się: - warunki efektywnego uczenia się (np. problematyka nauczania dedukcyjnego/indukcyjnego), - warunki efektywnego przypominania sobie (np. rola ruchu, krzywa efektywności uczenia się, rola przerw), - wybrane "efekty" związane z uczeniem się (np. efekt Zeigarnik). 4. Teorie subiektywne na temat nauczania i uczenia się: - źródła ich popularności, - konsekwencje ich rozpowszechniania. 5. Różne ujęcia zdolności intelektualnych i pojęcia „inteligencja”. Problematyka stylów poznawczych i stylów uczenia się. Style uczenia się a strategie uczenia się. 7. Rola strategii metapoznawczych w społeczeństwach rozwiniętych. 8. Różnice kulturowe w uczenia się w odniesieniu do relacji uczeń- nauczyciel, uczeń-grupa, uczeń-przedmiot. |
Literatura: |
Czerniawska E., Ledzińska M., Jak się uczyć?, Wyd. Park, Bielsko Biała [dowolne wydanie]. Holmes J. D., Edukacja i uczenie się. 16 największych mitów, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 2019. Spitzer M., Jak uczy się mózg?, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 2007. Smuk M., Od cech osobowości do kompetencji savoir-être – rozwijanie samoświadomości w nauce języków obcych. Wydawnictwo Werset – Instytut Romanistyki Uniwersytetu Warszawskiego, Lublin – Warszawa, 2016. Smuk M., Teorie obiektywne i subiektywne, Wydawnictwo Werset, 2019 (Rozdziały: „Inteligencja… czyli właściwie co?” i „Bądźmy metapoznawczy!”). |
Efekty uczenia się: |
Po zakończeniu zajęć Student: - rozumie wybrane uwarunkowania psychologiczne, społeczne i kulturowe uczenia się oraz umie zdefiniować – w ogólnym zarysie – ich źródła i konsekwencje; - zna wybrane aspekty dotyczące pamięci i problematyki uczenia się (np. czynniki sprzyjające zapamiętywaniu i przypominaniu sobie wiadomości, efekt Zeigarnik, funkcjonowanie pamięci fleszowej itd.); - zna wybrane ujęcia stylów poznawczych i stylów uczenia się (np. model learning style survey), rozumie różnice między stylami uczenia się a strategiami uczenia się; - jest bardziej świadomy cech indywidualnych wpływających na uczenie się, np. umie definiować mocne i słabe strony, rozumie przyczyny podstawowych błędów w uczeniu się; - umie dokonać wyboru adekwatnej techniki uczenia się, w zależności od konkretnej sytuacji; - umie definiować wybrane bariery podczas uczenia się – o charakterze afektywnym, poznawczym, osobowościowym i psychospołecznym; - umie zdefiniować strategie metapoznawcze z punktu widzenia uczenia się; - jest świadomy relacji między uczeniem się a jakością życia indywidualnego i społecznego w danym miejscu; - rozumie szkodliwość stereotypów i teorii subiektywnych na temat uczenia się i nauczania; - rozumie konieczność interdyscyplinarnej analizy zagadnień dotyczących uczenia się i nauczania. |
Metody i kryteria oceniania: |
Warunkiem zaliczenia zajęć jest udział w zajęciach (3 nieobecności są dopuszczalne) oraz zaliczenie testu końcowego, liczącego 40 pytań; warunkiem zaliczenia testu jest uzyskanie 60% łącznej liczby punktów. Forma i kryteria zaliczenia przedmiotu mogą ulec zmianie w zależności od aktualnej sytuacji zagrożenia epidemicznego. Równoważne warunki zaliczenia zostaną ustalone zgodnie z wytycznymi obowiązującymi na Uniwersytecie Warszawskim, w porozumieniu z uczestnikami zajęć. Szczegółowe warunki zaliczenia przedmiotu zostaną przedstawione przez prowadzącego na pierwszych zajęciach. |
Praktyki zawodowe: |
Nie dotyczy. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.