Historia Portugalii I wykład

obowiązkowe

Podstawowa wiedza o historii i geografii świata, analiza wydarzeń historycznych w kontekście epoki, dostrzeganie związków przyczynowo-skutkowych, znajomość faktów i umiejętność synchronizacji wydarzeń w historii różnych państw i obszarów.

w sali

Orientacyjny zakres tematów poruszanych w pierwszym i drugim semestrze:

panorama okresu poprzedzającego powstanie portugalskiej państwowości: czasy prehistoryczne, rzymskie, „barbarzyńskie”, panowanie arabskie i początki procesu rekonkwisty. Hrabstwo Portugalii za czasów hrabiego Henryka i hrabiny Teresy. Królestwo Portugalii. Dynastia burgundzka. Dynastia Avis i początki ekspansji zamorskiej. Unia iberyjska (1581–1640) i Restauracja. Dynastia Bragança (w tym boczna linia Koburgów).

Całoroczny kurs z historii Portugalii ma na celu dostarczenie informacji o dziejach Portugalii od prehistorii do roku 1910, a więc początku Pierwszej Republiki. Przy czym rok 1910 zostanie omówiony szerzej w ramach drugiej części przedmiotu. W ramach zajęć studenci poznają bliżej:

- okres poprzedzający powstanie portugalskiej państwowości, a więc czasy prehistoryczne, rzymskie, „barbarzyńskie”, panowanie arabskie i początki rekonkwisty;

- czasy hrabiego Henryka i hrabiny Teresy, rodziców pierwszego króla Portugalii;

- dzieje Portugalii w okresie rządów dynastii burgundzkiej, pierwszej dynastii królów Portugalii (chronologia okresu, władcy, główne problemy, kultura, etc.);

- dzieje Portugalii w okresie rządów dynastii Avis, drugiej dynastii królów Portugalii (chronologia okresu, władcy, główne problemy, kultura, etc.);

- okres unii iberyjskiej (chronologia okresu, władcy, główne problemy, kultura, etc.);

- czasy Restauracji;

- dzieje Portugalii w czasach dynastii Bragança, w tym bocznej linii Koburgów (chronologia okresu, władcy, główne problemy, kultura, etc.) do czasów Pierwszej Republiki (1910).

W ramach zajęć zostaną przybliżone główne dzieła portugalskiej architektury, sztuki, malarstwa i literatury. Wśród podjętych tematów znajdą się także związki z innymi kulturami luzofońskimi (w nawiązaniu do pokrewnych przedmiotów poświęconych Afryce i Brazylii) czy przeplatanie się fikcji z historią w portugalskiej kulturze, literaturze i narracji historiograficznej. Ważną osią będzie także portugalski wkład w historię powszechną i dzieje Portugalii na tle historii powszechnej. Oddzielne zajęcia zostaną także poświęcone kwestiom metodologicznym.

Zakres tematów jest orientacyjny.

Podstawowa bibliografia obejmuje następujące pozycje:

- A. H. Oliveira de Marques, "Historia Portugalii", przeł. J. Klave, Warszawa 1987;

- J.H. Saraiva, "Krótka historia Portugalii", przeł. E. Łukaszyk, Kraków 2000.

- T. Miłkowski P. Machcewicz, "Historia Hiszpanii", Warszawa 2009.

Zalecane są także następujące lektury:

J. Baszkiewicz, "Władza", Wrocław 1999.

M. Bloch, "Pochwała historii, czyli o zawodzie historyka", przeł. W. Jedlicka, Kęty 2009.

Ch.R Boxer, "The Portuguese Seaborne Empire. 1415–1825", New York 1969.

"Listy o odkryciu Ameryki", wybór, wstęp i przypisy J. Kieniewicza, Gdańsk 1995.

W. Chabasiński, "Vasco da Gama – wyprawy, odkrycia, dyplomacja", Warszawa 1997.

A. Chwalba, "Historia powszechna. Wiek XIX", Warszawa 2013.

R. Collins, "Hiszpania w czasach Wizygotów", przeł. J. Lang, Warszawa 2007.

S. Cynarski, "Historia powszechna 1500–1648. Wybór tekstów źródłowych", Kraków 1981.

J. Dąbrowski, "Humanizm i rozkład średniowiecznego porządku w Europie", Kraków 1942.

D. de Góis, "Kronika Wielce Szczęśliwego Króla Dom Manuela (1495–1521)", przeł. J. Klave, Warszawa 1989.

"Antologia tekstów pomocniczych dla studentów I roku portugalistyki w ISIiI UW" pod red. A. Kalewskiej, Warszawa 2007 (dostępne w bibliotece Wydziałowej),

J. Kieniewicz, "Historia Półwyspu Iberyjskiego", cz. 1, Warszawa 1983.

J. Kieniewicz, "Portugalczycy w Azji XV–XX wiek", Wrocław 1976.

F. Lopes, "Kroniki królewskie", przeł. J. Klave, Warszawa 1983.

"Upadek Cesarstwa Rzymskiego i początki feudalizmu na Zachodzie i w Bizancjum", oprac. M.H. Serejski, Warszawa 1954.

M. Małowist, "Konkwistadorzy portugalscy", Warszawa 1992.

R. Michałowski, "Historia powszechna. Średniowiecze", Warszawa 2011.

K. Mikulski i J. Wijaczka, "Historia powszechna. Wiek XVI–XVIII", Warszawa 2011.

J. Szpak, "Historia gospodarcza powszechna", Warszawa 2007.

M. Tuñón de Lara et al., "Historia Hiszpanii", przeł. Sz. Jędrusiak, Kraków 2007.

J. Topolski, "Wprowadzenie do historii", Poznań 2001.

T. Wituch, "Historia Portugalii w XX wieku", Pułtusk 2000.

F. de Vasconcelos, "Sztuka portugalska", przeł. H. Leonowicz, Warszawa 1984.

A. Velho, "Relacja z wyprawy Vasco da Gamy do Indii", przeł. E. Milewska, wstęp i redakcja naukowa J. Kieniewicz, Gdańsk 1996.

A. Ziółkowski, "Historia powszechna. Starożytność", Warszawa 2012.

Wiedza:

- Ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu nauk humanistycznych w systemie nauk oraz ich specyfice przedmiotowej i metodologicznej (K_W01);

- Zna podstawową terminologię nauk humanistycznych (K_W02);

- Zna elementarną terminologię używaną w opisie kultury i historii, rozumie jej źródła i zastosowania (K_W03);

- Ma elementarną wiedzę o metodologii badań nad kulturą i historią (K_W04);

- Ma podstawową wiedzę o procesach i faktach z historii Półwyspu Iberyjskiego ze szczególnym uwzględnieniem Portugalii (K_W09);

- Ma podstawową wiedzę niezbędną w profesjonalnej analizie procesów kulturowych i historycznych w obszarze Półwyspu Iberyjskiego ze szczególnym uwzględnieniem Portugalii (K_W13);

Kompetencje społeczne:

- Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie (K_K01);

- Ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego studiowanego regionu, kraju, świata (K_K06);

- Potrafi aktywnie włączyć się w uczestnictwo w kulturze studiowanego regionu (Portugalia), korzystając z różnych mediów i form (K_K07).

Końcowy egzamin pisemny sprawdzi przyswojenie całości wiedzy i umiejętności nabytych podczas zajęć. Oceny zostaną wystawione na podstawie następującej skali:

100% -5!

92% - 99% - 5;

85% - 91% - 4,5;

77% - 84% - 4;

71% - 76% - 3,5

60% - 70 % - 3;

Poniżej 60% - 2.

Z egzaminu można uzyskać maksymalnie 50 punktów.

Brak