Językoznawstwo hiszpańskie I

obowiązkowe

Przedmiot dedykowany jest studentom z biegłą znajomością języka hiszpańskiego. Student powinien znać i posługiwać się terminologią językoznawczą związaną z językiem hiszpańskim.

Student zdobywa umiejętności nabywania informacji na podstawie przekazanych materiałów w celu rozwinięcia swoich kompetencji analitycznych, interpretacyjnych y oceniających treści, które poddał lekturze.

w sali

Przedmiot obejmuje zagadnienia dotyczące normy i użycia współczesnego języka hiszpańskiego, z uwzględnieniem jego różnorodności geograficznej, społecznej i stylistycznej oraz ewolucji historycznej.

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami językoznawstwa ogólnego na przykładzie języka hiszpańskiego a także innych języków Półwyspu Iberyjskiego. Przedstawione są zasady opisu języka naturalnego, a w szczególności zasady klasyfikacji genetycznej i typologicznej języków w tym języki naturalne, etniczne (w tym kreolskie), międzyetnicznepidżiny, sztuczne); żywe, martwe; rodziny i grupy językowe, języki izolująco pozycyjne, aglutynacyjne, fuzyjne. Fonologia z fonetyką i prozodią obejmuje kwestie inwentarza fonemów, archifonemów i allofonów, neutralizacji, typów opozycji fonologicznych, system prozodycznego oraz funkcji akcentu. Zakres morfologii to kwestie zasad podziału na części mowy, według różnych kryteriów, pojęcia morfemu, wyrazu, leksemu, fleksji wobec słowotwórstwa, derywacji, kompozycji oraz klasyfikacji rdzeni i afiksów. Pozostałe poruszane zagadnienia to: kategorie gramatyczne (m.in. przypadek, liczba, rodzaj, określoność, czas, tryb, aspekt i inne) , zagadnienia składni (składnia zgody, rekcja, zgodność czasów, szyk wewnątrz grupy nominalnej, struktura tematyczno rematyczna zdania), semantyka (m.in. pojęcie pola semantycznego), leksykologia (pochodzenie wyrazów, udział słownictwa odziedziczonego i zapożyczonego, neologizmy), stylistyka (style funkcjonalne). W czasie zajęć studenci zapoznają się krótko z metodologią diachronii, nabywając podstawową wiedzę o rekonstrukcji prajęzyka, typologii zmian fonemicznych, prozodycznych, morfologicznych i składniowych, ewolucję semantyczną, gramatykalizację i powstawanie nowych kategorii gramatycznych. Poznają genezę języków iberoromańskich od praindoeuropejskiego do stanu współczesnego. Szczególny nacisk położony jest na ewolucję od łaciny klasycznej, wraz z dialektalną bifurkacją łaciny ludowej oraz na inne historyczne komponenty opisywanych języków to jest substrat iberyjski oraz wpływy wizygockie i arabskie. Przykłady wzięte są z historii języków iberyjskich.

Alatorre, A., Los 1001 años de la lengua española, México 2008

Alarcos Llorach, E. Fonología española, Oviedo l950

Alonso-Cortés, A., Lingüística, Madrid 2008

Apresjan, J., Koncepcje i metody współczesnej lingwistyki strukturalnej, Warszawa 1978

Benveniste, É., Problemas de lingüística general, Oviedo 1971

Coşeriu, E. Sincronía, diacronía e historia, Montevideo 1958

Fernández González, A.R, Hervás, R., Báez, V., Introducción a la semántica, Madrid 1976

Fisiak, J., Wstęp do współczesnych teorii lingwistycznych, Warszawa 1985

Grochowski, M., Zarys leksykologii i leksykografii. Zagadnienia synchroniczne, Toruń 1982

Heinz, A., Dzieje językoznawstwa w zarysie, Warszawa 1978

Lyons, J., Wstęp do językoznawstwa, Warszawa 1975

Lyons, J., Semantyka I, Warszawa 1984

Lyons, J., Semantyka II, Warszawa 1989

Martinet, A., Podstawy lingwistyki funkcjonalnej, Warszawa 1970

Menéndez Pidal, R., Manual de gramática histórica española, Madrid 1985

Nagórko, A., Zarys gramatyki polskiej, Warszawa 1996

Piotrowski, T., Z zagadnień leksykografii, Warszawa 1994

Saloni, Z., Świdziński, M., Składnia współczesnego języka polskiego, Warszawa 1987

Saussure, F. de Cours de linguistique générale, 3 ed., Paris l933

Weinsberg, A., Językoznawstwo ogólne, Warszawa 1983

Wierzbicka, A., O języku dla wszystkich, Warszawa 1967

Zamora Vicente, A. Dialectología española, 2 ed., Madrid l979

Wiedza

Absolwent zna i rozumie:

 miejsce i znaczenie nauk humanistycznych w systemie nauk oraz ich specyfikę przedmiotową i metodologiczną (K_W01);

 podstawową terminologię nauk humanistycznych w dyscyplinach, w których prowadzony jest kierunek studiów, jej źródła, oraz zastosowania (K_K02);

 metodologię badań w dyscyplinach, w których prowadzony jest kierunek studiów(K_W03);

 miejsce studiów nad hiszpańskim obszarem językowym w systemie nauk humanistycznych oraz ich przedmiotowe i metodologiczne powiązania z innymi dyscyplinami naukowymi (K_W04);

 zasady dotyczące wiedzy językowej niezbędnej w profesjonalnej analizie i interpretacji tekstów reprezentujących różne rejestry i style funkcjonalne języka kierunkowego (portugalski lub hiszpański) (K_W05).

Umiejętności

Absolwent potrafi:

 z wykorzystaniem różnych źródeł i sposobów - wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje (K_U01);

 samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać umiejętności badawcze, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego (K_U02);

 stosować podstawowe umiejętności badawcze, obejmujące formułowanie i analizę problemów badawczych, dobór metod i narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników, w dyscyplinach, w których prowadzony jest kierunek studiów (K_U03);

 rozpoznać różne rodzaje wytworów kultury właściwych dla dyscyplin, w których prowadzony jest kierunek, oraz przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego oraz miejsca w procesie historyczno-kulturowym (K_U05);

 merytorycznie argumentować z wykorzystaniem poglądów innych autorów oraz formułować wnioski (K_U06).

Kompetencje społeczne

Absolwent jest gotów do:

 uczenia się przez całe życie (K_K01);

 podnoszenia poziomu swojej wiedzy i umiejętności językowych w zakresie języka hiszpańskiego, ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, samooceny własnych kompetencji i doskonalenia umiejętności (K_K02);

 śledzenia współczesnych procesów i zjawisk zachodzących w hiszpańskojęzycznym obszarze językowym w ramach dyscyplin, w których prowadzony jest kierunek studiów.

Opanowanie materiału prezentowanego na konwersatorium oraz wiedza nabyta przez czytanie lektur.

Sposób zaliczenia: Zdanie egzaminu.

W przypadku wystąpienia nieprzewidzianych okoliczności i konieczności zmiany trybu, zajęcia będą się odbywały online, bez uszczerbku dla przewidzianych w sylabusie efektów uczenia się, przy użyciu platform edukacyjnych i komunikatorów rekomendowanych i dopuszczanych przez UW.

Efekty uczenia się będą weryfikowane za pośrednictwem testów, zadań, sprawdzianów pisemnych i ustnych przeprowadzanych online. Konsultacje będą się odbywały za pomocą dostępnych komunikatorów, np.Skype, telefonicznie lub mailowo.

-