Gramatyka opisowa języka fińskiego I - morfologia

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	3320-LLF52W-GOF
Kod Erasmus / ISCED:	09.303 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0232) Literatura i językoznawstwo Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Gramatyka opisowa języka fińskiego I - morfologia
Jednostka:	Katedra Hungarystyki
Grupy:	Przedmioty kierunkowe - językoznawcze
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	fiński
Rodzaj przedmiotu:	obowiązkowe
Założenia (opisowo):	Dla studentów dobrze władających językiem fińskim i biegle znających gramatykę języka fińskiego, którzy ukończyli kurs Gramatyka opisowa języka fińskiego I - Fonetyka i fonologia.
Tryb prowadzenia:	w sali
Skrócony opis:	Wykład obejmuje podstawowe zagadnienia z morfologii języka fińskiego. Prowadzony jest w języku fińskim.
Pełny opis:	Celem wykładu jest zapoznanie studentów z opisem języka fińskiego na poziomie morfologii. Na wykładzie omawiane są podstawowe pojęcia i zagadnienia z tej dziedziny (pojęcie morfemu i allomorfu, struktura aglutynacyjna słowoform, typy morfemów, zmiany morfonologiczne w rdzeniu, podział na części mowy) w oparciu o najnowsze prace z językoznawstwa fińskiego.
Literatura:	Buncler, Anna. 2020. Od aglutynacji w stronę fleksji - casus niektórych sufiksów nominalnych w języku fińskim. Dysertacje Wydziału Neofilologii UAM w Poznaniu. 3. Językoznawstwo, s. 9-26. Dostępny online: http://www.rys.netarteria.pl/Dysertacje%20Wydzia%C5%82u%20Neofilologii.html Hakulinen, Lauri. 2000. Suomen kielen rakenne ja kehitys. Vantaa: Tummavuoren Kirjapaino Oy. Viides, muuttamaton painos. Hyperkielioppi – multimediasovellus suomen kieliopista ja murteista sekä kirjakielen kehityksestä ja huollosta. 1997. Koostanut Erkki Savolainen. Finn Lectura. Häkkinen, Kaisa. 2003. Kielitieteen perusteet. Helsinki: SKS. Iso suomen kielioppi (ISK). 2004 . Auli Hakulinen (toim.). Helsinki: SKS, § 40-124, § 438 http://kaino.kotus.fi/visk/etusivu.php Laaksonen, Kaino & Lieko, Anneli. 2003. Suomen kielen äänne- ja muoto-oppi. Helsinki: Finn Lectura. Lehtinen, Tapani.2007. Kielen vuosituhannet. Helsinki: SKS.
Efekty uczenia się:	Po ukończeniu wykładów student: - zna i rozumie elementarne zjawiska zachodzące w obszarach języka oraz elementarną terminologię używaną w opisie języka oraz rozumie jej źródła oraz zastosowania w zakresie morfologii języka fińskiego (K_W01) - ma podstawową wiedzę z zakresu językoznawstwa ogólnego oraz gramatyki w zakresie morfologii języka kierunkowego (języka fińskiego) (K_W02) - ma elementarną wiedzę o metodologii badań nad językiem i kierunkach badań w językoznawstwie w zakresie morfologii języka fińskiego (K_W03) - potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, paradygmatami badawczymi i pojęciami właściwymi dla językoznawstwa w zakresie morfologii języka fińskiego (K_U01) - potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje kompetencje badawcze, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego (K_U13) - jest gotów do samodzielnego podnoszenia poziomu swojej wiedzy i umiejętności językowych w zakresie języka fińskiego oraz rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia, śledzi procesy zachodzące w języku (K_K01) Szczegółowe efekty kształcenia: Student - zna i umie posługiwać się podstawowymi pojęciami i terminami z zakresu morfologii w języku fińskim - orientuje się w podstawowych problemach opisu morfologicznego języka fińskiego (takich jak klasyfikacja i dystrybucja morfemów, zmiany morfonologiczne, podział wyrazów na części mowy) - zna metodologię badań językoznawczych w zakresie morfologii - potrafi wyszukiwać i oceniać pod kątem przydatności na zajęcia informacje dotyczące systemu morfologicznego języka fińskiego - posiada umiejętność czytania tekstów fińskojęzycznych z zakresu morfologii - posiada umiejętność wystąpień ustnych na tematy związane z morfologią - ma świadomość swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę stałego dokształcania się
Metody i kryteria oceniania:	Egzamin końcowy ustny zawierający wiedzę teoretyczną z wykładów.
Praktyki zawodowe:	Brak.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.