Elementy włoskiego językoznawstwa (DITALS)

obowiązkowe

Zajęcia stanowią przegląd kluczowych cech języka włoskiego z perspektywy językoznawczej, z uwzględnieniem czynników jego zróżnicowania, jego odmian, struktur językowych, rysu historycznego i typologicznego oraz elementów związanych z nauką o znaczeniu i pragmatyką. Zajęcia prowadzone są w języku włoskim w wymiarze 30 godzin (2 x 45 min. tygodniowo) i kończą się kolokwium pisemnym po III semestrze.

Na zajęcia składają się cztery moduły tematyczne: Moduł A, dotyczący aktualnej sytuacji językowej we Włoszech i zróżnicowania języka włoskiego, Moduł B, skoncentrowany na strukturach języka włoskiego, Moduł C, dotyczący elementów językoznawstwa i gramatyki historycznej, oraz Moduł D, zorganizowany wokół głównych pojęć semantyki i pragmatyki. Podczas pierwszego z bloków tematycznych zdefiniujemy czynniki zróżnicowania języka włoskiego, określimy różnice między językiem, dialektem i odmianami regionalnymi oraz przyjrzymy się cechom charakterystycznym różnych odmian języka włoskiego: od języka mówionego i potocznego po język biurokracji i języki specjalistyczne. Drugi z bloków tematycznych ma na celu przejrzenie i przeanalizowanie struktur językowych, jakimi dysponuje język włoski, oraz refleksję na temat ich hierarchii, poczynając od struktur fonologicznych, kończąc na strukturach syntaktycznych i leksykalnych. Podczas trzeciego modułu tematycznego przyjrzymy się językowi włoskiemu z perspektywy historycznej i typologicznej oraz zaobserwujemy podstawowe modyfikacje fonetyczne i morfo-syntaktyczne, które doprowadziły do narodzin języka włoskiego z łaciny. Ostatni z modułów ma na celu przedstawienie głównych założeń i pojęć semantyki i pragmatyki, takich jak trójkąt i pole semantyczne, relacje zmian znaczenia, polisemia, homonimia, antonimia i synonimia oraz akty mowy czy reguły konwersacyjne. Dokładny zakres tematów przedstawiony jest w Informacjach szczegółowych przedmiotu.

Materiały autorskie przygotowane w oparciu o min. następujące pozycje bibliograficzne:

1. DARDANO, M. (1996): Manualetto di linguistica italiana. Bologna: Zanichelli.

2. BONOMI, I. / MASINI, A. / MORGANA, S. / PIOTTI, M. (2005): Elementi di linguistica italiana. Roma: Carocci.

3. D'ACHILLE, P. (2003): L'italiano contemporaneo. Bologna: Il Mulino.

4. BAZZANELLA, C. (2005): Linguistica e pragmatica del linguaggio. Un’introduzione. Roma / Bari: Editori Laterza.

5. BIANCHI, C. (2003): Pragmatica del linguaggio. Roma / Bari: Editori Laterza.

6. PATOTA, G. (2007): Nuovi lineamenti di grammatica storica dell'italiano. Bologna: Il Mulino.

7. BECCARIA, G.L. (1994-1996): Dizionario di linguistica e di filologia, metrica, retorica. Torino: Einaudi.

8. AUSTIN, J.L. (1987): Come fare cose con le parole. Torino: Marietti.

9. SEARLE, J.R. (1978): Atti linguistici. Saggio di filosofia del linguaggio. Torino: Boringhieri.

Wiedza: absolwent zna i rozumie

K_W04 - specyfikę przedmiotową i metodologiczną dyscypliny;

K_W06 - zasady z zakresu ochrony własności intelektualnej i prawa autorskiego.

Umiejętności: absolwent potrafi

K_U05 - komunikować się na tematy specjalistyczne, prezentować opinie i argumenty, prowadzić dyskusje w języku włoskim;

K_U06 - potrafi czytać ze zrozumieniem teksty specjalistyczne i źródłowe w języku włoskim;

K_U07- zrealizować projekt badawczy, translatorski, edytorski lub glottodydaktyczny w ramach warsztatów;

K_U11 - planować i organizować pracę, określać priorytety w realizacji zadań;

K_U12 - współpracować w zespole.

Kompetencje społeczne: absolwent jest gotów do

K_K01 - zasięgania opinii ekspertów w przypadku trudności z samodzielnym rozwiązaniem problemu;

K_K02 - krytycznej oceny własnych działań i umiejętności;

K_K03 - przestrzegania zasad etyki zawodowej, i rozwijania dorobku zawodu;

K_K04 - uczestniczenia w życiu kulturalnym, odpowiedzialnego wypełniania zobowiązań społecznych.

EFEKTY UCZENIA DLA SPECJALIZACJI NAUCZYCIELSKIEJ

Wiedza: absolwent zna i rozumie:

D.1.W1. miejsce danego przedmiotu lub rodzaju zajęć w ramowych planach nauczania na poszczególnych

etapach edukacyjnych;

D.1.W2. odstawę programową danego przedmiotu, cele kształcenia i treści nauczania przedmiotu lub

prowadzonych zajęć na poszczególnych etapach edukacyjnych, przedmiot lub rodzaj zajęć w

kontekście wcześniejszego i dalszego kształcenia, strukturę wiedzy w zakresie przedmiotu nauczania

lub prowadzonych zajęć oraz kompetencje kluczowe i ich kształtowanie w ramach nauczania

przedmiotu lub prowadzenia zajęć;

D.1.W3. integrację wewnątrz- i międzyprzedmiotową; zagadnienia związane z programem nauczania –

tworzenie i modyfikację, analizę, ocenę, dobór i zatwierdzanie oraz zasady projektowania procesu

kształcenia oraz rozkładu materiału;

D.1.W5. konwencjonalne i niekonwencjonalne metody nauczania, w tym metody aktywizujące i metodę

projektów, proces uczenia się przez działanie, odkrywanie lub dociekanie naukowe oraz pracę

badawczą ucznia, a także zasady doboru metod nauczania typowych dla danego przedmiotu lub

rodzaju zajęć;

D.1.K6. budowania systemu wartości i rozwijania postaw etycznych uczniów oraz kształtowania ich kompetencji komunikacyjnych i nawyków kulturalnych;

D.1.K7. rozwijania u uczniów ciekawości, aktywności i samodzielności poznawczej oraz logicznego i krytycznego myślenia.

Kompetencje społeczne: absolwent jest gotów do

Umiejętności: absolwent potrafi:

D.1.U2. przeanalizować rozkład materiału;

D.1.U3. identyfikować powiązania treści nauczanego przedmiotu lub prowadzonych zajęć z innymi treściami

nauczania;

D.1.U5. kreować sytuacje dydaktyczne służące aktywności i rozwojowi zainteresowań uczniów oraz

popularyzacji wiedzy;

D.1.U10. rozpoznać typowe dla nauczanego przedmiotu lub prowadzonych zajęć błędy uczniowskie i wykorzystać je w procesie dydaktycznym.

Ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i obecność), pozytywny wynik z końcowego kolokwium kontrolnego.