Socjolingwistyczne i geolingwistyczne zróżnicowanie języka włoskiego
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3321-U2S15S03 |
Kod Erasmus / ISCED: |
09.0
|
Nazwa przedmiotu: | Socjolingwistyczne i geolingwistyczne zróżnicowanie języka włoskiego |
Jednostka: | Katedra Italianistyki |
Grupy: |
Seminaria magisterskie na studiach II stopnia dla studentów II roku studiów stacjonarnych |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | włoski |
Rodzaj przedmiotu: | seminaria magisterskie |
Skrócony opis: |
Seminarium magisterskie z zakresu socjolingwistyki i geolingwistyki będzie pogłębiało tematykę, w którą student został wprowadzony na proseminarium z socjolingwistyki. Będzie poruszało zagadnienia dotyczące zmian zachodzących w języku włoskim w ujęciu socjolingwistycznym oraz komunikacyjnym w oparciu o materiały źródłowe, teksty oraz nagrania. |
Pełny opis: |
Program ramowy seminarium obejmie w szczególności następujące zagadnienia: - wybrane dialekty, socjolekty, style funkcjonalne (teksty urzędowe, naukowe, publicystyczne); - diachroniczne i synchroniczne aspekty badania języka włoskiego – zmiany zachodzące w języku w relacji do społeczeństwa oraz zmian kulturowych, politycznych, ekonomicznych itp.; - wybrane style funkcjonalne (teksty naukowe, urzędoweoraz publicystyczne); - różnice pomiędzy normą wzorcową a normą użytkową; - wybrane zagadnienia z polityki językowej głównie pod kątem nacisku władzy na język (propaganda prasowa, telewizyjna, reklamy społeczne i wyborcze, plakaty propagandowe) - perswazję, manipulację, wartościowanie w języku. |
Literatura: |
Berruto, Gaetano (1995, 2003) Fondamenti di sociolinguistica. Bari, LaterzaBerruto, Gaetano (2002) Sociolinguisticadell’italianocontemporaneo. Roma, Carocci, Sobrero, Alberto [a cura di] (1993) Introduzioneall’italianocontemporaneo : Le strutture, La variazione o gliusi. BarilLaterza, D’Achille, Paolo (2003) L’italianocontemporaneo. Bologna, Il Mulino, Renzi, Lorenzo (2012) Comecambia la lingua. L’italiano in movimento. Bologna, Il Mulino, Giglioli, Galli de' Paratesi, N. (1984) Lingua toscana in boccaambrosiana. Tendenze verso l'italiano standard: un'inchiestasociolinguistica, Bologna, Renzi L., Salvi g., Cardinaletti A. (a cura di) (2001), Grande grammaticaitaliana di consultazione, Bologna, il Mulino, Nuova ed., Sobrero A., Miglietta A. (a cura di) (2006), Lingua e dialettonell'Italia del duemila, Galatina : CongedoEditore, Grassi, Corrado, Alberto A. Sobrero, Tullio Telmon (2004), Introduzione alla dialettologiaitaliana, Roma; Bari : EditoriLaterza, Cardinaletti, Anna, Munaro, Nicola (a cura di) (2009), Italiano, italianiregionali e dialetti, FrancoAngeli, Marcato, Carla (2002), Dialetto, dialetti e italiano, Bologna, il Mulino, Giannini Stefania, Scaglione Stefania [a cura di] (2012), Introduzione alla sociolinguistica, Roma, Caroccieditore. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza: Student powinien znać: - podstawowe zagadnienia z zakresu socjolingwistyki - specjalistyczną terminologię - tendencje rozwojowe we współczesnym języku włoskim - zróżnicowanie regionalne języka włoskiego - bibliografię przedmiotu z zakresu socjolingwistyki Umiejętności: Student powinien: - wskazać na zależności pomiędzy lingwistyką a socjologią - potrafić wybrać i zastosować konkretną odmianę językową do danej sytuacji komunikacyjnej - przeprowadzić samodzielną analizę tekstów charakterystycznych dla poszczególnych wariantów języka -wskazać na różnice pomiędzy językiem włoskim i polskim - umieć stosować procesy transkodyfikacji, szczególnie w odniesieniu do języków specjalistycznych Kompetencje społeczne: Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i podnoszenia własnego poziomu kulturalnego. |
Metody i kryteria oceniania: |
• kontrola obecności i ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć, znajomość lektur i aktywność) • prezentacja wybranego zagadnienia na seminarium • napisanie pracy magisterskiej. Kryteria oceny: • przygotowanie do zajęć, zaangażowanie oraz branie udziału w dyskusjach • treść rozprawy magisterskiej: 1.poprawność rzeczowa (poziom wiedzy, umiejętność selekcji materiału, nowatorska tematyka oraz jej przydatność) 2.poprawność merytoryczna (poprawność naukowa i terminologiczna, samodzielne zebranie i opracowanie korpusu, umiejętność dostosowania metodologii do korpusu badań, umiejętność odniesienia się do literatury przedmiotu) 3.poprawność logiczna (poprawność argumentowania, zrozumiałość, wnioskowanie, poprawność językowo-stylistyczna, dostosowanie języka do wymogów prac naukowych, odpowiednia struktura pracy, sprawność w zakresie cytowania oraz sporządzania i bibliografii). |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.