Strategie zapobiegania przestępczości

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	3401-KR2-2SZPd
Kod Erasmus / ISCED:	14.0 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0310) Nauki społeczne i psychologiczne Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Strategie zapobiegania przestępczości
Jednostka:	Instytut Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	obowiązkowe
Tryb prowadzenia:	w sali
Skrócony opis:	Celem zajęć jest zapoznanie studentów z problematyką szeroko pojętego zapobiegania przestępczości (programy społecznego zapobiegania przestępczości, zapobiegania przez wczesną interwencję, zapobiegania sytuacyjnego, programy zapobiegania przestępczości realizowane w społecznościach lokalnych). Magistranci poznają przykłady konkretnych programów prewencyjnych oraz sposoby oceny ich skuteczności
Pełny opis:	Punktem wyjścia do rozważań na temat teorii i praktyki zapobiegania przestępczości będą odniesienia do indywidualnych, środowiskowych, społecznych i makrospołecznych uwarunkowań przestępczości. Na tej podstawie analizowane będą różnorakie podejścia do zagadnienia zapobiegania przestępczości, zalecenia międzynarodowe w tym względzie oraz ogólne zagadnienia reakcji formalnej i nieformalnej na przestępczość. Studenci poznają ogólne zasady tworzenia, realizacji oraz oceny skuteczności i prawidłowości (ewaluacji) programów prewencyjnych. Szczególny nacisk położony będzie na programy, których celem jest kontrola przestępczości poprzez zmianę sytuacji w której dochodzi do przestępstwa. Studenci przedstawiają własne opracowania na temat konkretnych działań prewencyjnych.
Literatura:	Czapska J., Kury H.– Mit represyjności albo o znaczeniu prewencji kryminalnej, 2002 Kossowska A.– Sytuacyjne zapobieganie przestępczości „Archiwum Kryminologii” t. XX Bezpieczeństwo lokalne. Społeczny kontekst prewencji kryminalnej, (red) Czapska J., Widacki J., Warszawa 2000 Zapobieganie przestępczości w społecznościach lokalnych (red) Czapska J., Krupiarz W., Warszawa 1999 Czarnecki B., Siemiński W., Kształtowanie bezpiecznej przestrzeni publicznej, Warszawa 2004 Bratton W., Knobler P., Przełom. Jak szef policji nowojorskiej powstrzymał epidemię przestępstw. Poznań 2000. Kelling G. L., Coles C.M., Wybite szyby. Jak zwalczyć przestępczość i przywrócić ład w najbliższym otoczeniu, Poznań 2000 Ponadto literatura wskazana przez wykładowcę do poszczególnych tematów
Efekty uczenia się:	Uczestnicy zajęć 1. Znają podstawy teoretyczne strategii zapobiegania przestępczości w powiązaniu z teoriami uwarunkowań przestępczości oraz mechanizmami funkcjonowania kontroli społecznej nieformalnej i formalnej. 2. Wyjaśniają strategie zapobiegawcze i mechanizm kontroli społecznej nieformalnej i formalnej 3. Analizują założenia, realizację i efekty konkretnych programów zapobiegania przestępczości. 4. Porównują skuteczność programów zapobiegawczych. 5. Stosują interdyscyplinarne podejście do problemów społecznych i ich rozwiązywania 6. Rozumieją, że przestępczość powinna być traktowana w kontekście innych zjawisk społecznych i gospodarczych
Metody i kryteria oceniania:	1. Ocena ciągła – uwzględniająca przygotowanie do zajęć i aktywny udział w dyskusji. 2. Ocena samodzielnych prezentacji studentów. 3. Ocena frekwencji podczas zajęć.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.