Socjotechnika propagandy politycznej

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z socjotechnikami stosowanymi w propagandzie politycznej, wykorzystywanymi do kształtowania obrazu rzeczywistości społecznej. Problematyka omawiana w ramach przedmiotu wiąże się z teoriami z zakresu psychologii polityki, psychologii społecznej i socjolingwistyki.

A. Pratkanis, e. Aronson „Wiek propagandy”, PWN 2003

G. Orwell „Rok 1984”, Aneks: „Zasady nowomowy”

G. Allport „The nature of prejudice”

P. Berger ,Luckmann „Społeczne tworzenie rzeczywistości” PIW, Warszawa 1983 (PWN 2010)

F. Thom „Drewniany język”, CDN Warszawa 1990

„Język i społeczeństwo”, red. M. Głowiński, czytelnik, Warszawa 1980

M. Głowiński „Mowa w stanie oblężenia”, OPEN, Warszawa 1996

M. Głowiński „Nowomowa po polsku”, UNIVERSITAS, Kraków 2009

J. Bralczyk „O języku polskiej propagandy politycznej lat siedemdziesiątych”, Warszawa, Trio 2003

W. Lutz „Doublespeak”

T. G. Ash „Free speech debate. No violence”

s. Benesch „Dangerous speech: a proposal to prevent group violence”

J. Bralczyk „O języku polskiej polityki lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych”, Warszawa Trio, 2003

„Język perswazji publicznej” red. K. Osiołek-Kłosińska, T. Zgółka, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2003

Arendt H. „Korzenie totalitaryzmu”, Krytyka, Niezależna Oficyna Wydawnicza, Warszawa 1989 – wybrane fragmenty

Hertz A. „Szkice o totalitaryzmie”, PWN Warszawa 1994

Popper K. „Społeczeństwo otwarte i jego wrogowie”, PWN Warszawa 1993

Świda-Ziemba H. „Człowiek wewnętrznie zniewolony”, ISNS UW Warszawa 1997

Tischner J. „Homo sovieticus”, Znak Kraków 1992

Besancon A. “Pomieszanie języków” Warszawa 1989

„Podstawy psychologii politycznej”, red. K. Skarżyńska, Zysk i S-ka, Poznań 2002

Uczestnik zajęć:

1. ma podstawową wiedzę z zakresu teorii socjologii wiedzy, wzajemnych relacji między wiedzą, którą dysponuje jednostka a sposobem postrzegania przez nią rzeczywistości

2. ma podstawową wiedzę dotyczącą roli języka w definiowaniu rzeczywistości społecznej i kreowaniu tej rzeczywistości

3. ma podstawową wiedzę z zakresu socjotechniki propagandy politycznej i roli w niej tak zwanego „języka nienawiści”

4. potrafi prawidłowo interpretować i analizować zjawiska społeczne związane z omawianą problematyką

5. posiada umiejętność analizy przekazu propagandowego w kategoriach języka demokracji i totalitaryzmów; umiejętność odróżnienia przekazu informacyjnego od manipulacji językowej (hate speech, doublespeak)

6. potrafi wykorzystywać posiadaną wiedzę teoretyczną i pozyskiwać dane do analizy procesów i zjawisk społecznych i politycznych odnoszących się do omawianej problematyki

7. potrafi przygotowywać projekty społeczne, których celem jest diagnoza przekazu propagandowego i wyjaśnienie jego sensu oraz celu odbiorcom tego przekazu

1. Ocena ciągła – uwzględniająca przygotowanie do zajęć i aktywność

2. Referat bądź prezentacja

3. Egzamin pisemny

30 godzin kontaktowych

30 godzin przygotowania do zajęć

25 godzin przygotowania do egzaminu