Analiza konwersacyjna

obowiązkowe

zdalnie

Na zajęciach omawiane będą wybrane problemy i zjawiska charakterystyczne dla przebiegu interakcji ustnych, zarówno w obrębie jednej kultury, jak i w kontekstach międzykulturowych.

Kurs zapoznaje uczestników z instrumentarium językoznawczym, umożliwiającym przeprowadzanie analiz interakcji ustnych. Na wybranych przykładach omawiane będą następujące zagadnienia:

1. systemy i konwencje transkrypcji: wypowiedzi („kolejki”), pauzy, rytm, intonacja, głos, gesty, czynności;

2. organizacja lokalna konwersacji: prawidłowości rządzące zabieraniem głosu przez uczestników rozmowy (system turn-taking);

3. organizacja ogólna konwersacji: otwarcie (sekwencje otwierające), korpus rozmowy, zamknięcie (sekwencje zamykające);

4. reguły sekwencji konwersacyjnych: dopasowane pary wypowiedzi (pary wypowiedzi przyległych);

5. spójność tematyczna konwersacji (ciągłość i brak ciągłości tematycznej);

6. grzeczność (pojęcia twarzy i terytorium, grzeczności pozytywnej i negatywnej); rytuały i rutyny konwersacyjne;

7. formy adresatywne i ich funkcje;

8. emocje w konwersacji (rozpoznawanie i wyrażanie, zarządzanie emocjami);

9. podejście międzykulturowe: problemy i nieporozumienia kulturowe, różnice kulturowe w świetle analizy konwersacji;

10. konflikt i spór w interakcji ustnej.

Na zajęciach będą wykorzystywane materiały audiowizualne.

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

ćwiczenia - 30 godz.

przygotowanie do zajęć i lektury uzupełniające - 40 godz.

przygotowanie do sprawdzianu zaliczeniowego - 5 godz.

Razem - 75 godz. (3 punkty ECTS)

GOFFMAN E., 2008. Człowiek w teatrze życia codziennego. Warszawa: Wydawnictwo Aletheia. Tłum. H. Datner-Śpiewak i P. Śpiewak.

HALL T. E., 1987. Bezgłośny język. Tłum. R. Zimand i A. Skarbińska. Warszawa : PIW.

HALL T. E. 2003. Ukryty wymiar. Tłum. T. Hołówka. Warszawa: MUZA.

KERBRAT-ORECCHIONI C., 1997. “A multilevel approach in the study of talk-in-interaction”. Pragmatics 7 (1): 1-20.

NĘCKI Z., 2000. Komunikacja międzyludzka. Kraków-Kluczbork: Antykwa.

RANCEW-SIKORA D., 2007. Analiza konwersacyjna jako metoda badania rozmów codziennych. Warszawa: Wydawnictwo TRIO.

K_W01 Ma pogłębioną wiedzę o specyfice przedmiotowej i metodologicznej językoznawstwa, analizy

dyskursu i semiotyki społecznej.

K_W02 Ma pogłębioną wiedzę o językowych aspektach komunikacji publicznej, międzykulturowej oraz

specjalistycznej.

K_W07 Zna zaawansowane metody wypracowane przez językoznawstwo, lingwistyczną analizę dyskursu i

semiotykę społeczną, pozwalające problematyzować, analizować i interpretować zjawiska zachodzące

w dziedzinie kultury, komunikacji międzyludzkiej i dyskursów społecznych

K_U01 Wykorzystując różne źródła potrafi wyszukiwać, selekcjonować, analizować, oceniać i integrować

informacje dotyczące języka, komunikacji i dyskursywnych aspektów życia społecznego i formułować

na tej podstawie krytyczne sądy.

K_U08 Potrafi krytycznie analizować język debat publicznych (np. politycznych i publicystycznych) pod

kątem stosowanych w nich strategii perswazyjnych i manipulacyjnych.

K_U15 Umie identyfikować i analizować dyskursy, których funkcją jest kreowanie oraz neutralizacja

konfliktów.

K_K04 Jest otwarty na kontakty z ludźmi z odmiennych kręgów kulturowych, wykazuje empatię oraz

zrozumieniem dla inności

• Warunkiem wstępnym uzyskania zaliczenia jest obecność na zajęciach. Dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności w semestrze.

• Zaliczenie na podstawie sprawdzianu pisemnego zawierającego pytania otwarte i polegającego na przeprowadzeniu analizy interakcji ustnej.

Ocenie będą podlegały następujące aspekty: znajomość wprowadzonych na zajęciach pojęć i terminów (40 p.), umiejętność prawidłowego zastosowania ich do analizy interakcji ustnej (40 p.), pogłębiony charakter analizy (10 p.), spójność i poprawność językowa wypowiedzi pisemnej (10 p.).

SKALA OCEN:

100% – 91% bdb

90% – 81% db +

80% – 71% db

70% – 61% dst +

60% – 50% dst