Wstęp do językoznawstwa

fakultatywne

Wymagania formalne

Do uczestnictwa w zajęciach nie jest wymagane formalne zaliczenie innych przedmiotów.

Założenia wstępne

Przed przystąpieniem do realizacji przedmiotu „Wstęp do językoznawstwa” studenci kierunku filologia nowogrecka muszą zaliczyć I rok studiów I stopnia.

Celem zajęć jest zapoznanie studentów filologii nowogreckiej z podstawowymi pojęciami z zakresu językoznawstwa oraz sposobami prowadzenia analiz językoznawczych (w zakresie językoznawstwa ogólnego), jak również przedstawienie nowożytnych dziejów dyscypliny.

Adresatami konwersatorium są studenci II roku filologii nowogreckiej oraz fakultatywnie studenci studiów śródziemnomorskich Wydziału „Artes Liberales” zainteresowani tym, jak funkcjonuje język i jak się go bada.

Podczas zajęć studenci poznają przede wszystkim problemy opisu języka naturalnego. W tym kontekście będą omawiane kluczowe zagadnienia z zakresu językoznawstwa ogólnego, takie jak istota i struktura języka oraz obszary zainteresowań językoznawstwa. Studenci będą również mogli przy okazji zapoznać się z wybranymi metodami i praktykami badawczymi stosowanymi we współczesnym językoznawstwie.

Literatura obowiązkowa:

Grzegorczykowa R., 2008, Wstęp do językoznawstwa, Warszawa.

Milewski T., 2006, Językoznawstwo, Warszawa.

Tabakowska E., 2004, Kognitywne podstawy języka i językoznawstwa, Kraków.

Literatura uzupełniająca:

Apresjan J., 1980, Semantyka leksykalna. Synonimiczne środki języka, Wrocław.

Bańko M., 2012, Wykłady z polskiej fleksji, Warszawa.

Derwojedowa M., Karaś H., Kopcińska D., 2005, red., Język polski. Kompendium, Warszawa.

Grzegorczykowa R., 1996, Wykłady z polskiej składni, Warszawa.

Grzegorczykowa R., 2001, Wprowadzenie do semantyki językoznawczej, Warszawa.

Milewski T., 2006, Językoznawstwo, Warszawa.

Nagórko A., 2010, Podręczna gramatyka języka polskiego, Warszawa.

Ostaszewska D., Tambor J., 2012, Fonetyka i fonologia współczesnego języka polskiego, Warszawa.

Polański K. (red.), 1993, Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, Wrocław.

Wierzbicka A., 1999, Język, umysł, kultura, Warszawa.

Efekty kształcenia w zakresie wiedzy

K_W01 zna podstawową terminologię nauk humanistycznych i rozumie ich rolę kulturze

K_W04 rozumie zależności pomiędzy poszczególnymi dyscyplinami w zakresie nauk humanistycznych, społecznych, przyrodniczych

K_W06 zna podstawowe kierunki myśli filozoficznej, społecznej, przyrodniczej

K_W08 zna podstawowe zasady komunikacji naukowej w zakresie nauk humanistycznych, społecznych, przyrodniczych

Efekty kształcenia w zakresie umiejętności

K_U02 dokonywać analizy dzieł sztuki oraz tekstów naukowych i materiałów źródłowych za pomocą odpowiednich narzędzi badawczych

K_U03 sformułować problem badawczy

K_U04 rozpoznawać i interpretować podstawowe problemy i zjawiska współczesności

K_U05 uczestniczyć w konferencjach, sympozjach i dyskusjach naukowych

K_U06 prezentować wyniki indywidualnej i zespołowej pracy akademickiej we właściwej formie

K_U010 przygotować wystąpienie ustne uwzględniające potrzeby odbiorców

K_U013 wykorzystywać narzędzie cyfrowe w pracy akademickiej

Efekty kształcenia w zakresie kompetencji społecznych

K_K01 jest gotów do podejmowania kształcenia przez całe życie

K_K03 jest gotów do poznawania nowych metod badawczych

K_K04 ma kompetencje w zakresie wyboru najwłaściwszych środków służących do realizacji wskazanych zadań

K_K05 jest gotów do samodzielnego wyznaczania zadań

K_K07 przestrzega zasady tolerancji i ma poszanowanie dla różnic kulturowych

K_K011 szanuje etyczny wymiar badań naukowych

Podstawą zaliczenia zajęć jest:

a) obecność na zajęciach (student ma prawo do dwóch nieobecności w semestrze),

b) aktywne uczestnictwo w zajęciach,

c) wykonywanie na bieżąco zadań związanych z zajęciami,

d) pisemne kolokwium z materiału omawianego na zajęciach.