Łacina III semestr [3104-L3LAC3] Semestr zimowy 2019/20
Lektorat, grupa nr 4

Podstawowa:

1. Podręcznik lub skrypt wybrany przez prowadzącego zajęcia, np.:

O. Jurewicz, L. Winniczuk, J. Żuławska, Język łaciński. Podręcznik dla lektoratów szkół wyższych;

J. Wikarjak, Gram. atyka opisowa języka łacińskiego.

Gramatyka opisowa języka łacińskiego, Jan Wikarjak, Teodozja Wikarjak, PWN 2019

2. Słownik łacińsko-polski – do wyboru:

Mały słownik łacińsko-polski, red. nauk. J. Korpanty;

Słownik łacińsko-polski, oprac. K. Kumaniecki.

Uzupełniająca (dla studentów, którzy chcą samodzielnie pogłębiać wiedzę na temat języka łacińskiego oraz literatury i kultury antycznej):

1. podręczniki i gramatyki:

H. Appel, Bis repetita placent. Repetytorium z języka łacińskiego dla studentów historii. Kompendium gramatyczne, zestaw ćwiczeń, wybór tekstów preparowanych i oryginalnych, klucz, Toruń 2007.

Gramatyka opisowa klasycznej łaciny w ujęciu strukturalnym, Hubert Wolanin, Kraków 2012

A. Baron, Repertorium języka łacińskiego, Kraków 2006.

I. Grześczak, Łacina dla średnio zaawansowanych. Fons et origo, Warszawa 2012.

A. Krajczyk, D. Kubica, Prima via. Wstępna nauka języka łacińskiego. Ćwiczenia, Wrocław 2006.

E. Pobiedzińska, Tablice gramatyczne z języka łacińskiego, Warszawa 2008.

I. Salamonowicz-Górska, Ćwiczenia z języka łacińskiego, Warszawa 2002.

Z. Samolewicz, T. Sołtysik, Składnia łacińska, Kraków 2006.

T. Sinko, Gramatyka łacińska, Warszawa 1925.

M. Wielewski, Krótka gramatyka języka łacińskiego, Warszawa 1986.

J. Ziabicka, Sine colloquiis colloquia, Część 1. Testy i ćwiczenia łacińskie, Część 2. Klucz do ćwiczeń, Warszawa 2000.

2. słowniki:

Słownik łacińsko-polski, red. M. Plezia, t. 1-5.

Słownik łacińsko-polski, red. nauk. J. Korpanty, t. 1-2.

Słownik łacińsko-polski do użytku szkół średnich, oprac. pod kierownictwem B. Kruczkiewicza.

A. Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski.

J. Sondel, Słownik łacińsko-polski dla prawników i historyków.

Mały słownik polsko-łaciński, red. nauk. Lidia Winniczuk.

3. literatura pomocnicza:

M. Cytowska, H. Szelest, L. Rychlewska, Literatura rzymska. Okres archaiczny, Warszawa 1996.

K. Kumaniecki, Literatura rzymska. Okres cyceroński, Warszawa 1977.

M. Cytowska, H. Szelest, Literatura rzymska. Okres augustowski, Warszawa 1990.

M. Cytowska, H. Szelest, Literatura rzymska. Okres cesarstwa, Warszawa 1992.

M. Cytowska, H. Szelest, Literatura rzymska. Okres cesarstwa, autorzy chrześcijańscy, Warszawa 1994.

P. Grimal, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 1990.

Mała encyklopedia kultury antycznej, red. Z. Piszczek, Warszawa 1983.

Słownik pisarzy antycznych, red. A. Świderkówna, Warszawa 1990.

Vademecum historyka starożytnej Grecji i Rzymu, t. I/II. Źródłoznawstwo starożytności klasycznej, red. E. Wipszycka, Warszawa 2001.

Vademecum historyka starożytnej Grecji i Rzymu, t. III. Źródłoznawstwo czasów późnego antyku, red. E. Wipszycka, Warszawa 1999.

III semestr – 60 godzin:

1. Gerundivum. Coniugatio periphrastica passiva. Dativus auctoris.

2. Coniunctivus w zdaniach głównych.

3. Zdania podrzędne (celowe, dopełnieniowe, pytające, czasowe, skutkowe, podmiotowe, przyczynowe, przyzwalające, względne, warunkowe) – cz. II.

4. Verba deponentia. Verba semideponentia.

5. Verba anomala: volo, nolo, malo, eo, fero, fio.

6. Verba defectiva.

7. Assimilatio modi.

8. Oratio obliqua.

9. Formy archaiczne, oboczne.

10. Lektura tekstów wybranych z dzieł autorów starożytnych.

Są to ćwiczenia, w trakcie których nowy materiał gramatyczny jest wprowadzany metodą wykładu konwersatoryjnego ilustrowanego licznymi przykładami. Poznany materiał gramatyczny i leksyka są utrwalane za pomocą tłumaczenia zdań, tekstów ciągłych oraz wykonywania innych ćwiczeń. Znajomość materiału jest sprawdzana na bieżąco na zajęciach oraz w formie pisemnych sprawdzianów. Żeby zaliczyć zajęcia, należy uzyskać pozytywną ocenę ze wszystkich sprawdzianów. Student ma prawo do trzech nieobecności.

pisemne zaliczenie końcowe przedmiotu;

- pisemne sprawdziany lub kolokwia w trakcie semestru – wymagane jest zaliczenie wszystkich takich prac;

- systematyczne przygotowywanie się do zajęć i aktywność na zajęciach;

- lektura (1 strona formatu A4) tekstu łacińskiego wskazanego przez osobę prowadzącą zajęcia – wymagane jest indywidualne zaliczenie ustne na dyżurze;

- udział w zajęciach (dopuszczalna liczba nieobecności nieusprawiedliwionych – 3 w semestrze).

Zaliczenie końcowe przedmiotu

składa się z 2 części, za które student otrzymuje jedną ocenę:

- część I: test sprawdzający znajomość gramatyki łacińskiej – zestaw ćwiczeń obejmujący całość materiału gramatycznego, opracowany na podstawie zdań i tekstów czytanych na zajęciach,

- część II: tłumaczenie fragmentu nowego tekstu z krótkim komentarzem gramatycznym.

W czasie zaliczenia student może korzystać ze słownika łacińsko-polskiego (Mały słownik łacińsko-polski, red. nauk. J. Korpanty; Słownik łacińsko-polski, oprac. K. Kumaniecki).

Na wykonanie każdej części zaliczenia końcowego przewidziane jest 90 minut. Części mogą być połączone i przeprowadzone jednego dnia lub rozdzielone na dwa dni (do ustalenia z osobą prowadzącą zajęcia). W obu przypadkach dwie części zaliczenia końcowego zostaną ocenione łącznie.

Do uzyskania oceny dostatecznej wymagane jest 65 %.

Skala ocen:

65 – 71 % – dostateczny

72 – 76 % – dostateczny plus

77 – 84 % – dobry

85 – 90 % – dobry plus

91 – 100 % – bardzo dobry.

mgr Monika Mikuła