Miasta średniowiecznej Europy – trendy rozwojowe, zagadnienia społeczno–kulturowe i gospodarcze [3104-M3K1-MSE-OG] Semestr zimowy 2020/21
Wykład, grupa nr 1

* M. Weber, „Gospodarka i społeczeństwo. Zarys socjologii rozumiejącej”, tłum. D. Lachowska, Warszawa 2002 (cz. 7: „Nieprawomocne panowanie < Typologia miast>”, s. 905–992);

* F. Braudel, „Kultura materialna, gospodarka i kapitalizm (XV–XVIII wiek), t. 3: „Czas świata”, tłum. J. i J. Strzeleccy, Warszawa 1992 –> roz. 2: „Dawne gospodarki europejskie zdominowane przez miasta: przed i po Wenecji” (s. 74–152);

* H. Samsonowicz, „Życie miasta średniowiecznego”, Warszawa 1970 / Poznań 2000;

*H. Manikowska, „Średniowieczne miasta–państwa na Półwyspie Apenińskim”, [w:] „Rozkwit średniowiecznej Europy”, red. H. Samsonowicz, Warszawa 2001, s. 250–377;

* B. Beus, „Florencja – świat-miasto miasto świata. Życie miejskie w latach 1200–1500”, Warszawa 1996;

* F. Seibt, „Karol IV. Cesarz w Europie (1346–1378)”, tłum. Cz. Tarnogórski, Warszawa 1996;

* W. Iwańczak, „Do granic wyobraźni. Norymberga jako centrum wiedzy geograficznej i kartograficznej w XV i XVI wieku”, Warszawa 2005;

* Ph. Dollinger, „Dzieje Hanzy (XII–XVII w.)”, tłum. V. Soczewińska, Gdańsk 1975/ Warszawa 1997;

* „Historia Gdańska” t. 1–2, red. E. Cieślak, Gdańsk 1982, 1985;

* H. Samsonowicz, „Późne średniowiecze miast nadbałtyckich. Studia nad dziejami Hanzy nad Bałtykiem w XIV–XV w.”, Warszawa 1968;

* J. Schildhauer, „Dzieje i kultura Hanzy”, Warszawa 1995;

* M. Tichomirow, „Ruś średniowieczna na międzynarodowych szlakach”, tłum. J. Jarco, Warszawa 1976;

* M. Rabinowicz, „Życie codzienne w ruskim i rosyjskim mieście feudalnym“, tłum. W. Dłuski, Warszawa 1985;

* M. Bogucka, H. Samsonowicz, „Dzieje miast i mieszczaństwa w Polsce przedrozbiorowej”, Wrocław 1986;

* J. Ptaśnik, „Kultura włoska wiekow średnich w Polsce”, Warszawa 1958 (wyd. 2);

Aby uzyskać zaliczenie wykładu należy spełnić dwa kryteria:

a. kryterium formalne – obecność na wykładach zajęciach. Dopuszczalne są dwie nieobecności bez konsekwencji. Ponadto istnieje możliwość jeszcze dwóch nieobecności, z których jednak każdą trzeba będzie zaliczyć na moim dyżurze. Należy to zrobić przed terminem zaliczenia testowego. W przypadku kolejnej, piątej nieobecności nastąpi automatyczne skreślenie danej osoby z listy uczestników wykładu. Spełnienie kryterium formalnego upoważnia do przystąpienia do testu końcowego.

b. kryterium merytoryczne – zdanie testu końcowego. W razie niezdania testu istnieje możliwość jednego zaliczenia poprawkowego w formie ustnej.

Jeśli w związku z epidemią zajdzie konieczność prowadzenia zdalnego wykładu zaliczanie odbędzie się w innej formie.

prof. Grzegorz Myśliwski