Popular Culture in Teaching Polish as a Foreign Language

Celem zajęć jest zapoznanie uczestników zajęć z teoretycznymi i praktycznymi zagadnieniami kulturoznawczymi, realizowanymi w nauczaniu języka polskiego jako obcego. Punktem odniesienia jest dorobek glottodydaktyki polonistycznej. Doświadczenia nauczycieli języka polskiego jako obcego i kultury polskiej jako obcej pomagają budować kompetencje nauczycieli języków rzadziej nauczanych, ze szczególnym uwzględnieniem kompetencji kulturowej. Sięgnięcie po teksty i treści kultury popularnej pozwala uatrakcyjnić nauczanie JPJO i KPJO, a także powiększyć bazę fanów polszczyzny w świecie

Podczas zajęć zostaną przedstawione następujące zagadnienia (spis nie jest chronologiczny), m.in.:

- od nauczania języka polskiego jako obcego i kultury polskiej jako obcej do nauczania innych tzw. języków rzadziej nauczanych;

- kulturoznawstwo glottodydaktyczne;

- kultura popularna w nauczaniu języków rzadziej nauczanych (m.in. JPJO, języki słowiańskie): teksty, treści, inspiracje;

- kultura „bliska” ciału i perspektywa akafanowska;

- kanon(y) kultury oraz teksty i treści wchodzące w skład programów nauczania.

Omawiając ww. zagadnienia, będziemy odwoływać się do doświadczeń studentów i studentek, nabytych w trakcie nauki innych języków obcych.

1. Bisko 2014, Polska dla średnio zaawansowanych. Współczesna polskość codzienna, Kraków.

2. T. Edensor 2004, Tożsamość narodowa, kultura popularna i życie codzienne, przeł. A. Sadza, Kraków.

3. P. Gębal, Wł. Miodunka 2020, Dydaktyka i metodyka nauczania języka polskiego jako obcego i drugiego, Warszawa.

4. W. Hofmański 2014, Transfer ujemny a kompetencja językowa. Język polski w nauczaniu Słowian, Praga.

5. I. Janowska 2010, Planowanie lekcji języka obcego. Podręcznik i poradnik dla nauczycieli języków obcych, Kraków.

6. I. Janowska 2011, Podejście zadaniowe do nauczania i uczenia się języków obcych. Na przykładzie języka polskiego jako obcego, Kraków.

7. P. Kajak 2020, Kultura popularna w nauczaniu polszczyzny jako języka obcego. Wstęp do kulturoznawstwa glottodydaktycznego, Warszawa.

8. R. Kucharczyk 2018, Nauczanie języków obcych a dydaktyka wielojęzyczności (na przykładzie francuskiego jako drugiego języka obcego), Lublin.

Na zajęciach wykorzystane zostaną fragmenty ww. publikacji. Pozostałe odniesienia bibliograficzne, umożliwiające własne poszukiwania studentów, będą udostępniane w trakcie zajęć.

Student/studentka uzyskuje podstawową orientację co do teorii badawczych, zagadnień i tematów omawianych w glottodydaktyce polonistycznej, a szczególnie w kulturoznawstwie glottodydaktycznym.

Student/studentka umie opisać specyfikę nauczania JPJO, w odniesieniu do polonistycznego dorobku glottodydaktycznego.

Student/studentka umie krytycznie spojrzeć na teksty i treści kultury popularnej funkcjonujące w kulturze polskiej, przydatne w procesie glottodydaktycznym, oraz wykorzystać je w tworzeniu programów nauczania dostosowanych do potrzeb uczących się.

W efekcie – studenci i studentki uzyskują wiedzę przydatną przyszłym lektorom i lektorkom JPJO, świadomym korzyści płynących z nauczania kultury jako obcej.

Zaliczenie przedmiotu jest możliwe po spełnieniu następujących warunków:

obecność na zajęciach (dozwolone dwie nieobecności) – 30%,

aktywność na zajęciach – 15%,

drobne prace domowe – 15%,

praca zaliczeniowa – 40%.

-