Iconography of Modern Art

Wykład poświęcony najważniejszym tematom i formułom ikonograficznym rozpowszechnionym w nowożytnej i nowoczesnej sztuce europejskiej, z uwzględnieniem problemów, jakie rodzi odnoszenie metody ikonograficznej do sztuki niektórych środowisk, okresów i zjawisk artystycznych. Ikonografia nowożytnej sztuki europejskiej omawiana jest na szerszym tle historyczno-kulturowym, w powiązaniu z teologią, liturgią, filozofią, literaturą i obyczajem.

Przedmiotem kursu jest ikonografia europejskiej sztuki nowożytnej i nowoczesnej ukazana w relacji do przemian kulturowych, społecznych i religijnych. Pierwszy blok tematyczny odnosi się do przemian w ikonografii we wczesnorenesansowej kulturze humanistycznej. W kolejnej części wykładu zostanie omówiona ikonografii sztuki Północnej Europy XVI i XVII w., a następnie zagadnienia związane z sztuką dobry reformacji oraz ikonografią potrydencką.

Ważniejsze źródła:

Stary i Nowy Testament;

Owidiusz, Metamorfozy, Fasti.

Pliniusz, Historia naturalna (wybór), przekł. I. i T. Zawadzkich, Wrocław 1961.

Filostrat, Obrazy, przeł. R. Popwski, Warszawa 2004.

Leonardo da Vinci, Traktat o malarstwie, przeł. M. Rzepińska, Wrocław 1961.

A. Alciatus, Emblematum libellus = Książeczka emblematów, przekł. i koment. pod kier. M. Mejora, Warszawa 2002.

G. Vasari, Żywoty najsławniejszych malarzy, rzeźbiarzy i architektów, t. 1-9, przekł. Karol Estreicher, Warszawa- Kraków, 1985-1990.

C. Ripa, Ikonologia, tłum. I. Kania, Kraków 1998.

Wybrane opracowania:

L. Barkan. Unearthing the Past: Archeology and Aesthetics in the Making of Renaissance Culture, New Haven and London, 1999.

M. Baxandall, Painting and Experience in Fifteenth Century Italy: A Primer in the Social History of Pictorial Style, Oxford 1972.

J. Białostocki, Symbole i obrazy w świecie sztuki, 2 t., Warszawa 1982.

P.P. Bober, R. O. Rubintein, Renaissance Artists and Antique Sculptures, London 1986.

M. Bull, The Mirror of the Gods: Classical Mythology in Renaissance Art, London 2005.

K. W. Christian, Empire without End: Antiquities Collections in Renaissance Rome, c. 1350-1527, New Haven 2010.

L. Freedman, Classical Myths in Italian Renaissance Painting, Cambridge 2011.

From a Mighty Fortress. Prints, Drawings and Books in the Age of Luther, 1483-1546, red. C. Andersson and C. Talbot, Detroit 1983.

E. H. Gombrich, Symbolic Images, London 1972.

S. Michalski, Protestanci a sztuka. Spór o obrazy w Europie Nowożytnej, Warszawa 1989.

K. Moxey, Peasants, Warriors and Wives. Popular Imagery in the Reformation, Chicago, 1989.

E. Panofsky, Renaissance and Renascences in Western Art, New York 1960.

idem, Studia z historii sztuki, wybrał, oprac. i opatrzył posł. Jan Białostocki,

Warszawa 1971.

Patronage in the Renaissance, ed. G. F. Lytle and S. Orgel, Princeton 1981.

J. Pelc, Słowo i obraz na pograniczu literatury i sztuk plastycznych, Kraków 2002.

R.W. Scribner, For the Sake of the Simple Folk. Popular Propaganda for the German Reformation, Oxford 1994.

Słowniki:

Lexikon der christlichen Ikonographie, red. E Kirschbaum, t. 1-8, Rom-Freiburg-Basel-Wien 1968-1976.

Lexicon iconographicum mythologiae classicae, Zurich 1981-1999.

A. Pigler, Barockthemen. Eine Auswahl von Verzeichnissen zur Ikonographie des 17. und 18. Jahrhunderts, t. 1-2, Budapest 1974.

J. D. Reid, The Oxford Guide to Classical Mythology in the Arts 1300-1990s., t. 1-2, New York 1993.

G. de Tervarent, Attributs et symbols dans l’art profane, Geneva 1997.

Po zakończeniu pełnego cyklu zajęć student w zakresie wiedzy:

- ma uporządkowaną wiedzę ogólną z zakresu ikonografii nowożytnej i nowoczesnej; zna istotne tematy i motywy ikonograficzne (K W03),

- ma podstawową wiedzę o powiązaniach historii sztuki z innymi dziedzinami nauki, jak historia, filozofia, antropologia, wiedza o kulturze, religii i literaturze

(K W16),

- ma świadomość kompleksowej natury języka oraz jego złożoności i historycznej zmienności jego znaczeń w kontekście ikonografii nowożytnej i nowoczesnej (K W18).

W zakresie umiejętności student:

- umie rozpoznawać najważniejsze tematy ikonograficzne w sztuce europejskiej epoki nowożytnej, rozumie procesy rozpowszechniania i przekształcania wzorów ikonograficznych, potrafi też samodzielnie analizować obrazy i cykle obrazowe, oparte na poznanych na wykładzie schematach (K U03).

Egzamin pisemny na platformie Kampus Studenci otrzymają cztery tematy, z których będą mogli wybrać trzy do opracowania w formie krótkich esejów.

Przy ocenianiu esejów będą brane pod uwagę następujące kryteria:

- wyczerpujące omówienie wskazanego zagadnienia,

- poprawność merytoryczna pracy,

- logiczna konstrukcja eseju,

- poprawność językowa.

Przy ocenianiu esejów będą brane pod uwagę następujące kryteria:

- wyczerpujące omówienie wskazanego zagadnienia,

- poprawność merytoryczna pracy,

- logiczna konstrukcja eseju,

- poprawność językowa.