How were the gothic cathedrals constructed?

Zajęcia będą dotyczyły konstrukcyjnego i praktycznego sposobu wznoszenia monumentalnych budowli sakralnych w okresie późnego średniowiecza, w oparciu o źródła pisane, ikonografię i praktykę budowlaną.

Wykład poświęcony organizacyjnemu, konstrukcyjnemu i praktycznemu sposobowi wznoszenia monumentalnych budowli sakralnych w okresie późnego średniowiecza, w oparciu o źródła pisane, ikonografię i praktykę budowlaną. W trakcie zajęć uczestnicy zapoznają się ze wszystkimi stadiami budowy, począwszy od zbierania środków, planowania, kopania fundamentów, wznoszenie murów, po wykończenie i zarządzanie gotowymi budowlami. Przedstawione zostaną rozmaite techniki konstrukcyjne, narzędzia, typy zajęć, sposób nadzoru nad placem budowy. Na przykładach omówione zostaną tajniki finansowania i działania fabricae ecclesiae i strzech budowlanych. Zajęcia będą opierały się głównie na kilku przykładach najbardziej znanych średniowiecznych świątyń, w przypadku których źródła pisane i materialne są najbogatsze, przede wszystkim z obszaru niemieckojęzycznego (Strasburg, Kolonia, Ratyzbona, Wiedeń).

- G. Binding, Baubetrieb im Mittelalter, Darmstadt 1993.

- K. J. Philipp, Sainte-Waudru in Mons (Bergen, Hennegau). Die Planungsgeschichte einer Stiftskirche 1449–1450, „Zeitschrift für Kunstgeschichte“, 51, 1988, s. 372–413.

- H. R. Hahnloser, Villard de Honnecourt. Kritische Gesamtausgabe des Bauhüttenbuches ms. fr. 19093 der Pariser Nationalbibliothek, 2. Aufl., Graz 1972.

- C.F. Barnes: The Portfolio of Villard de Honnecourt (Paris, Bibliothèque Nationale de France, MS Fr 19093). A new critical edition and color facsimile, Burlington 2009.

- R. Bork, The Geometry of Creation. Architectural Drawing and the Dynamics of Gothic Design, Farnham – Burlington 2011.

K2_W02; K2_W03; K2_W04; K2_W05; K2_W06; K2_W07; K2_U02; K2_U10; K2_K04

Opanowanie prezentowanych w trakcie wykładu zagadnień pozwoli studentowi szczegółowo zapoznać się z procesem budowy średniowiecznych kościołów, ale też da wyobrażenie o średniowiecznych uwarunkowaniach kulturowo-społecznych.

Student zna i potrafi:

zna terminologię z zakresu historii sztuki na poziomie rozszerzonym;

ma uporządkowaną, pogłębioną wiedzę, obejmującą terminologię, teorie i metodologię z zakresu historii sztuki i innych nauk historycznych;

ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki;

ma szczegółową wiedzę o współczesnych dokonaniach, szkołach badawczych, obejmującą wybrane obszary dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki;

ma pogłębioną wiedzę o dziedzinach nauki i dyscyplinach naukowych powiązanych z historią sztuki, pozwalającą na integrowanie perspektyw właściwych dla kilku dyscyplin naukowych;

zna i rozumie zaawansowane metody analizy, interpretacji, wartościowania i problematyzowania różnych wytworów kultury, właściwe dla wybranych tradycji, teorii i szkół badawczych w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki.

Student potrafi:

wykorzystywać pogłębione umiejętności badawcze, obejmujące analizę prac innych autorów, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników, pozwalające na oryginalne rozwiązywanie złożonych problemów w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych właściwych dla historii sztuki.

Forma zaliczenia: ilustrowane slajdami kolokwium na koniec semestru i regularne uczestnictwo w zajęciach. W przypadku sesji zdalnej zaliczenie na podstawie eseju.