(in Polish) Teoria i praktyka przekładu polsko-białoruskiego

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z głównymi tendencjami we współczesnej teorii przekładu białoruskiego i skonfrontowanie ich z polskim dorobkiem translatologicznym.

Znaczna część zajęć dotyczyć będzie współczesnych teorii przekładowych i głównych kierunków badań nad tłumaczeniami. Podczas zajęć zaprezentowane zostaną kierunki lingwistyczne, formalistyczne, hermeneutyczne, psycholingwistyczne i inne oraz omówione główne szkoły przekładu. Zdobytą w toku zajęć wiedzę studenci konfrontować będą z wybranymi fragmentami tekstów z zakresu teorii tłumaczenia oraz ewaluować w toku dyskusji ich znaczenie. Druga część zajęć poświęcona będzie białoruskim tendencjom przekładoznawczym – studenci poznają główne szkoły, najważniejszych tłumaczy oraz historię największych przedsięwzięć translatologicznych białorusko-polskich. Część zajęć poświęcona będzie także białoruskim przekładom literatury polskiej – na tle konkretnych tłumaczeń pokazane zostaną główne tendencje w aktywności tego typu i rozważone ich przyczyny.

NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS PUNKTÓW ECTS

Obciążenie studenta na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich: 30 godz. ECTS: 3, w tym:

Udział w zajęciach 30 godz. - 1 ECTS

Obciążenie studenta związane z nauką samodzielną (w tym przygotowanie do zajęć) : 30 godz. i przygotowanie do egzaminu 30 godz. - 2 ECTS

RAZEM

obciążenie studenta na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich oraz związane z nauką samodzielną: 90 godz. ECTS: 3

W przypadku braku możliwości prowadzenia zajęć w formie stacjonarnej zajęcia będą odbywać się przy użyciu narzędzi komunikacji na odległość, najprawdopodobniej Google Meet oraz in.zalecanych przez UW.

1.E. Balcerzan, Tłumaczenie poetyckie wśród kontekstów historyczno-literackich, [w:] Prace z poetyki…, red. R.M. Majenowa, J. Sławiński, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1968.

2.E. Balcerzan, Kręgi wtajemniczenia – czytelnik, badacz, tłumacz, pisarz, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1982.

3.S. Barańczak, Ocalone w tłumaczeniu, a5, Poznań 1992

4.P. Bukowski, M. Heydel, Współczesne teorie przekładu, Znak, Kraków 2009

5.R. Jakobson, O językoznawczych aspektach przekładu, [w:] W poszukiwaniu istoty języka. Wybór pism, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1989

6.Komparatystyka literacka a przekład, red. P. Fast, K. Żemła, Śląsk, Katowice 2000

7.M. Krysztofiak, Przekład literacki we współczesnej translatoryce, Wydaw. Naukowe UAM, Poznań 1996

8.A. Legeżyńska, Tłumacz i jego kompetencje autorskie: na materiale powojennych tłumaczeń poezji A. Puszkina, W. Majakowskiego, I. Kryłowa i A. Błoka, PWN, Warszawa 1999

9.Przekład literacki. Teoria – Historia – Współczesność, red. A. Nowicka-Jeżowa i D. Knysz-Tomaszewska, PWN, Warszawa 1997

10.G. Steiner, Po wieży Babel: problemy języka i przekładu, Universitas, Kraków 2000.

11.J. Pieńkoś, Przekład i tłumacz we współczesnym świecie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1993

12.A. Pisarska, T. Tomaszkiewicz, Współczesne tendencje przekładoznawcze, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 1998

13.A. Czarota, Teoryja i praktyka mastackaha perakladu, Beldzjarżuniversitet, Mińsk 2010

14.L.K. Łatyszev, A.L. Semenov, Perevod: teoria, praktika i metodika prepodavanija, AKADEMA, Moskwa 2003

15.V.S. Modestov, Chudożestvennyj perevod. Istoria, teoria, praktika, Izdatelstvo Literaturnogo instituta im. A.M. Gorkogo, Moskwa 2006

16.G. Rahoisza, Problemy perevoda s blizkorodstvennych jazykov, BGU, Mińsk 1980

Słowniki

1.Białorusko-polski słownik, pod redakcją T. Chylak-Schroeder, J. Głuszkowskiej-Babickiej, T. Jasińskiej-Sochy, Warszawa 2012

2.J.V. Vołkava, V.L. Aviława, Polska-belaruski slounik, Belaruskaja encyklapedyja, Mińsk 2005

3.S.M. Szwedau, Slounik sinonimau belaruskaj movy, Suczasnaje slova, Mińsk 2004

4.Tlumaczalny slounik belaruskaj litaraturnaj movy, Belaruskaja encyklapedyja im. Petrusia Brouki, Minsk 2002

5.Czalavek. Tematyczny slounik, Belaruskaja navuka, Mińsk 2006

WIEDZA:

Student zna i rozumie w zaawansowanym stopniu

- specyfikę przedmiotową i metodologiczną badań językoznawczych;

- funkcjonowanie języka w różnych kontekstach, m.in. literatury, kultury, religii, sztuki, polityki, gospodarki oraz mediów

UMIEJĘTNOŚCI

Student potrafi

- wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje z wykorzystaniem źródeł różnojęzycznych, w tym źródeł internetowych;

- posługiwać się ujęciami teoretycznymi, paradygmatami badawczymi i pojęciami właściwymi dla językoznawstwa w czasie komunikowania się z otoczeniem oraz w czasie debat i dyskusji.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

Student jest gotów do

- krytycznej oceny posiadanej wiedzy i odbieranych treści;

- prawidłowej identyfikacji i rozstrzygania dylematów zawodowych zgodnie z tradycjami i zasadami etyki zawodowej

Warunki dopuszczenia do egzaminu końcowego:

- systematyczne przygotowanie na zajęcia zadanego materiału

- terminowe wykonywanie prac domowych

Kryteria zaliczenia:

- osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty – 5,0 (ocena bardzo dobra)

- osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty z niewielką liczbą błędów lub nieścisłości – 4,5 (ocena dobra plus)

- osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych (mniej istotnych) aspektów – 4,0 (ocena dobra)

- osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych istotnych aspektów oraz z istotnymi nieścisłościami – 3,5 (ocena dostateczna plus)

- osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia z pominięciem istotnych aspektów lub z poważnymi nieścisłościami – 3,0 (ocena dostateczna plus)

- brak osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia – 2,0 (ocena niedostateczna)

Test egzaminacyjny składający się z pytań otwartych oraz zamkniętych gdzie kryteria oceny przedstawione są w formie progów procentowych:

60% – 68% - 3 (ocena dostateczna)

69% - 77% - 3+ (ocena dostateczna plus)

78% - 86% - 4 (ocena dobra)

87% - 95% - 4+ (ocena dobra plus)

96% - 98 % - 5 (ocena bardzo dobra)

99% -100% - 5 !(ocena bardzo dobra z wykrzyknikiem)

Dopuszcza się maksymalnie 2 nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach każda następna wymaga złożenia usprawiedliwienia. O uznaniu nieobecności decyduje wykładowca. Przekroczenie nieobecności usprawiedliwionych i nieusprawiedliwionych na 50% zajęć może być podstawą do niezaliczenia przedmiotu. Warunki zaliczenia przedmiotu w terminie poprawkowym są takie same jak w terminie I.

W przypadku braku możliwości prowadzenia zajęć w formie stacjonarnej zajęcia będą odbywać się przy użyciu narzędzi komunikacji na odległość Google Meet lub Zoom oraz Kampus (Come) i in. rekomendowanych przez UW