The Drama and Theatre of the Human Condition. Vol. 2: From Shakespeare to Norwid.

Kontynuacja eksperymentalnego autorskiego wykładu wykorzystującego dramat i jego sceniczne realizacje jako świadectwa stanu kondycji ludzkiej. Nie historia dramatu będzie więc jego głównym przedmiotem a próba ukazania na bazie rozwoju formy dramatycznej istotnych przemian związanych z oswajaniem przez człowieka i gatunek ludzki fenomenu życia i jego najistotniejszych aspektów (stosunku do ja, stosunku do my, do innego/obcego, do natury, do boga/bogów). Celem wykładu jest ukazanie dramatu jako źródła fascynujących badań i rozmyślań z gruntu interdyscyplinarnych i dla takiego wielodziedzinowego a nawet wieloobszarowego grona został przygotowany.

Eksperymentalny autorski wykład wykorzystujący dramat i jego sceniczne realizacje jako świadectwa stanu kondycji ludzkiej. Nie historia dramatu będzie więc jego głównym przedmiotem a próba ukazania na bazie rozwoju formy dramatycznej istotnych przemian związanych z oswajaniem przez człowieka i gatunek ludzki fenomenu życia i jego najistotniejszych aspektów (stosunku do ja, stosunku do my, do natury, do boga/bogów). Celem wykładu jest ukazanie dramatu jako źródła fascynujących badań i rozmyślań z gruntu interdyscyplinarnych i dla takiego wielodziedzinowego a nawet wieloobszarowego grona został przygotowany. Mile widziani filolodzy wszelkiej maści, zwłaszcza klasyczni, historycy, historycy sztuki, psycholodzy, socjolodzy, kulturoznawcy, religioznawcy, etnografowie, prawnicy, biolodzy, medycy, prawnicy, księża, aktorzy i reżyserzy, kuglarze i cyrkowcy, sportowcy, słowem wszyscy, którzy na serio traktują swoje poszukiwania odpowiedzi na najważniejsze i odwieczne pytania ludzkości.

Przygotowanie do zajęć wymaga cotygodniowej lektury jednego tekstu dramatycznego (udostępnianego przez prowadzącego w formie pdf) oraz lektury „Krytyki czystego rozumu” Kanta w pierwszym semestrze oraz „Bojaźni i drżenia” Sorena Kierkegaarda w drugim semestrze.

Cotygodniowe zajęcia trwają 135 minut (trzy jednostki) i zawsze przebiegają według ustalonego scenariusza:

1. Krótki 10-minutowy test z lektury zadanego na ten tydzień dramatu (nie na ocenę, ma on znaczenie dydaktyczne: ma pomóc w profilowaniu lektury dramatu pod kątem pytań i rozważań prowadzonych na zajęciach).

2. Wykład właściwy każdorazowo poprzedzony wstępem faktograficznym (oś czasu, daty, nazwiska, zjawiska, tytuły), ilustrowany bogatym materiałem ikonograficznym (60 minut)

3. Dyskusja na bazie wykładu i przeczytanego dramatu (65 minut)

4. Od czasu do czasu: bonus (projekcja unikatowych materiałów niedostępnych w Internecie, spotkanie z zaproszonym gościem/ekspertem).

Zajęcia mogą przedłużać się – wyłącznie dla chętnych – do późnych godzin wieczornych, o ile rozpoczęta w gronie plenarnym dyskusja znajdzie chętnych do kontynuacji w kameralnym gronie osób szczególnie zainteresowanych.

Jak widać z tego opisu jest to propozycja dla osób ambitnych, wrażliwych, myślących i poszukujących, słowem dla wszystkim niespokojnych dusz. Jest zaproszeniem do intensywnego i systematycznego studiowania opartego przede wszystkim o samodzielną pracę nad lekturami. Jeśli szukasz łatwych ECTÓW za bierne słuchanie wykładów, to źle trafiłeś. Jeśli szukasz intelektualnej przygody, niestandardowego i niepodręcznikowego podejścia do tekstów kultury, to jest to kurs właśnie dla Ciebie.

Kurs zasadniczo będzie trzymał się chronologii dziejów i obejmuje zjawisko dramatu od Szekspira do Norwida, jest on kontynuacją kursu Dramat i teatr kondycji ludzkiej 1.0. Od Ajschylosa do Szekspira w roku 2016/17. W planie pozostaje część trzecia i ostatnia: Dramat i teatr kondycji ludzkiej 3.0. Od Norwida do Masłowskiej w roku 2018/2019). Każdego roku będzie można na nowo przystąpić do zajęć.

Student w zakresie wiedzy:

• ma podstawową wiedzę o rodzajach oraz specyfice przedmiotowej i metodologicznej dyscyplin, które dotyczą studiów nad kulturą;

• zna podstawową terminologię z zakresu literaturoznawstwa i kulturoznawstwa;

• zna podstawowe metody interpretacji tekstu literackiego i tekstualnego źródła historycznego;

• zna powiązania między dyscyplinami humanistycznymi oraz specyficzne zależności między poszczególnymi dyscyplinami, które dotyczą studiów nad kulturą;

• nabył podstawy podejścia interdyscyplinarnego w studiach kulturoznawczych;

• zna podstawowe metody interpretacji tekstu literackiego i tekstualnego źródła historycznego;

• wymienia najważniejsze dzieła w dorobku dramaturgii antycznej;

• ma elementarną wiedzę o budowie tragedii i komedii;

Student w zakresie umiejętności:

• potrafi opracować i przedstawić recepcję dzieła kultury;

• posiada podstawowe umiejętności badawcze pozwalające na formułowanie i rozwiązywanie problemów badawczych w zakresie kulturoznawstwa;

• potrafi w tym celu przeprowadzić podstawowe analizy z wykorzystywaniem interdyscyplinarnych metod i narzędzi badawczych;

• potrafi uczestniczyć w dyskusji na tematy kulturoznawcze, w tym przedstawiać logiczną argumentację i wyciągać krytyczne wnioski;

• prezentuje wyniki samodzielnej analizy prostego problemu badawczego w formie pisemnej i ustnej;

• potrafi dokonać interpretacji przedstawienia teatralnego w podstawowym zakresie;

• potrafi zrekonstruować podstawowy kształt spektaklu na podstawie zachowanych archiwaliów;

• czyta tekst literacki metodą „close reading”;

Student w zakresie kompetencji społecznych:

• rozumie potrzebę i zasady pracy zespołowej w grupie interdyscyplinarnej;

• potrafi pracować w grupie zarówno jako jej moderator, jak i wykonawca powierzonego zadania

• ma świadomość ograniczoności swojej wiedzy i potrzeby jej pogłębiania;

Zaliczenie wykładu na podstawie obecności i aktywnego uczestnictwa w zajęciach semestralnych kolokwiów z lektury „Krytyki czystego rozumu” Kanta (I semestr) i „Bojaźni i drżenia” Kierkegaarda (II semestr) oraz na podstawie pozytywnego wyniku testu wielokrotnego wyboru (100 pytań) na zakończenie kursu. Wyniki z kolokwiów i testu nie wpływają na ocenę, są jedynie narzędziem sprawdzającym przyswojenie wiedzy, test wystarczy zaliczyć na 60%.

Nieobowiązkowy egzamin będzie miał formę ustnej 30-minutowej rozmowy z prowadzącym na jeden z dwóch przygotowanych samodzielnie i zaproponowanych przez studenta tematów (zatwierdzonych uprzednio przez prowadzącego).