Paris is a song - the history and present of Parisian cabarets

Wykład pozwoli na zapoznanie się z historią i ewolucją życia kabaretowego stolicy Francji. Zostaną zaprezentowane formy kabaretów paryskich w aspekcie diachronicznym i synchronicznym. Zostanie przedstawiona ewolucja kabaretów paryskich począwszy od form kabaretowych działających już w XVIII wieku. Wykład będzie miał także na celu przybliżenie współczesnego życia kabaretowego w Paryżu, prezentację sylwetek artystycznych francuskich twórców kabaretowych, aktorów, piosenkarzy, itp.

Przegląd życia kabaretowego w stolicy Francji będzie także okazją do zaprezentowania twórczości francuskich literatów, kompozytorów, malarzy, filmowców, dla których życie kabaretowe Paryża było inspiracją artystyczną.

Celem zajęć jest odkrywanie życia kabaretowego Paryża począwszy od najdawniejszych form kabaretowych, które zaczęły pojawiać się w różnych dzielnicach stolicy Francji już na początku XVIII wieku. Zajęcia pozwolą na prześledzenie równych form działalności artystycznej kabaretów na prawym i lewym brzegu Sekwany. Wykład umożliwi obserwację i analizę zmian, jakie zachodziły na przestrzeni prawie trzystu lat w legendarnych miejscach dostarczających rozrywki mieszkańcom Paryża, turystom oraz pozwalającym wielu artystom na debiut czy późniejszy rozwój ich kariery.

Podczas zajęć spróbujemy odpowiedzieć na szereg pytań dotyczących życia kabaretowego we Francji, a szczególnie w Paryżu:

- Jakie były początki paryskich kabaretów?

- Jakie formy kabaretów działały od XVIII do XXI wieku?

- Jaką drogę przebyły przybytki paryskiej rozrywki?

- Jaki był ich charakter?

- Kto zakładał kabarety, gdzie i jaki miały profil artystyczny?

- Kto w nich występował?

- Jaki program oferowano gościom paryskich kabaretów?

- Kto w nich bywał? Kto tworzył inspirując się życiem paryskich kabaretów?

Baszkiewicz J. (2008), Historia Francji, Wrocław, Ossolineum

Calvet L-J. (2006), 100 ans de chanson française, 1907-2007, Paris, L’Archipel.

Gajos M. (2016), Teatralne role Edith Piaf, Pamiętnik Teatralny, Polska Akademia Nauk, Instytut Sztuki, Zeszyt 1-2, str. 225-239.

Gajos M. (2018), Filmowe role Edith Piaf, Języki Obce w Szkole 3,,str. 111-117.

Gajos M. (2021), Moja Piaf, Gdynia, Wyd. Projekt.

Kowalski J., Loba A., M., Prokop J. (2015), Dzieje kultury francuskiej, Warszawa, Wydawnictwo naukowe PWN.

La Mure P. (2002), Moulin rouge, Warszawa, Wyd. Muza.

Riding A. (2012), A zabawa trwała w najlepsze, Życie kulturalne w okupowanym Paryżu, Warszawa, Świat Książki.

Saka P. (2001), La grande anthologie de la chanson française, Paris, Librairie Générale Française.

Stettner-Stefańska B. (2001), Paryż po polsku, Warszawa, Wyd. Horyzont.

+ źródła internetowe zawierające materiały dotyczące działalności artystycznej kabaretów paryskich

Po zakończonym kursie student:

- Zna początki paryskich kabaretów, potrafi opisać ich profil dzielności oraz dokonać analizy ich ewolucji.

- Potrafi scharakteryzować profil artystyczny wybranych kabaretów paryskich.

- Posiada umiejętność krytycznej oceny programów działalności artystycznej wybranych kabaretów paryskich.

- Posiada wiedzę na temat artystów tworzących życie kabaretowe stolicy Francji w różnych okresach jego rozwoju.

- Dostrzega i rozumie relacje pomiędzy życiem kabaretowym we Francji oraz w Polsce (np. Zielona gęś, twórczość Gałczyńskiego, Boya, bywalców paryskich kabaretów).

- Posiada umiejętność interpretacji źródeł literackich, muzycznych, filmowych, dotyczących życia artystycznego we Francji, ze szczególnym uwzględnieniem paryskich kabaretów.

- Potrafi wskazać na związki pomiędzy życiem paryskich kabaretów a działalnością artystyczną innych twórców: malarzy, filmowców, literatów, kompozytorów, itp.

- Wykazuje postawę zrozumienia i tolerancji wobec inności kulturowej w aspekcie czasowym i terytorialnym.

Wykład interaktywny z wykorzystaniem prezentacji w PP oraz dostępnych zasobów internetowych.

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest obecność na zajęciach i systematyczne zapoznawanie się ze wszystkimi materiałami udostępnionymi na platformie. Wchodzenie z prowadzącym zajęcia w interakcjie poprzez komentowanie i krytyczną analizę prezentowanych materiałów filmowych, audialnych itd. .

Kryterium zaliczenia wykładu jest samodzielny udział w zapoznawaniu się z materiałami dostarczanymi na zajęcia asynchroniczne. (25% oceny końcowej). Kolejne kryterium zaliczenia wykładu to wykonywanie w terminie wskazanych zadań do wybranych tematów kursu. Oceny z ewaluacji cząstkowej stanowią procentowy udział w ocenie końcowej (25%.).

Na koniec kursu przewidziana jest ewaluacja podsumowująca . Przygotowanie pisemnej pracy zaliczeniowej na zadany/wybrany temat dotyczący problematyki wykładu. Ocenie podlega sposób ujęcia tematu, sposób jego prezentacji, kreatywność i oryginalność. Procentowy udział w ocenie końcowej 50%.