Pedagogika - uczeń w szkole podstawowej

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	2300-ZNPH-1a
Kod Erasmus / ISCED:	05.101 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0110) Pedagogika Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Pedagogika - uczeń w szkole podstawowej
Jednostka:	Wydział Pedagogiczny
Grupy:	Pedagogika, przedmioty dające uprawnienia pedagogiczne Przedmioty dające uprawnienia pedagogiczne
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	uprawnienia pedagogiczne
Założenia (opisowo):	Celem zajęć na specjalizacji nauczycielskiej jest zapoznanie studenta z podstawowymi zagadnieniami pedagogiki.
Tryb prowadzenia:	w sali
Skrócony opis:	Celem zajęć na specjalizacji nauczycielskiej jest wprowadzenie studenta w podstawowe zagadnienia pedagogiki: teorii edukacji (problemy współczesnego wychowania, nowoczesnej dydaktyki); zapewnienie możliwości aktywnego poznawania praktyki wykorzystując metody pośrednie (np. symulacje, modelowe opisy zdarzeń); kształtowanie umiejętności refleksji i badania własnej praktyki edukacyjnej; kształtowanie umiejętności działaniowych w obszarze klasy szkolnej, współpracy z rodzicami, szerszym środowiskiem szkolnym.
Pełny opis:	1. Cele i zadania pedagogiki 2. Wzór osobowy, powinności nauczyciela i rozwój zawodowy przez całe życie. Etyka nauczycielska. Odpowiedzialność prawna opiekuna, nauczyciela, wychowawcy. 3. Podstawowe środowiska wychowawcze: rodzina, grupa rówieśnicza, szkoła. Rodzice w szkole. Media i ich wpływ wychowawczy. 4. Wybrane koncepcje pedagogiczne. 5. Szkoły alternatywne i stosowane w nich innowacyjne metody wychowawcze i dydaktyczne. 6. Proces komunikowania się. Bariery komunikacji. 7. Społeczne życie klasy. Trudne sytuacje wychowawcze. Rola nauczyciela. 8. Poznawanie uczniów. Techniki i ich ograniczenia, kwestie etyczne. Uczeń z specjalnymi potrzebami edukacyjnymi: uczeń zdolny, uczeń z niepełnosprawnością.
Literatura:	Czasopisma: Edukacja i Dialog, Ruch Pedagogiczny, Kultura i Edukacja, Kwartalnik Pedagogiczny Kupisiewicz Cz.: Dydaktyka ogólna, Warszawa 2002. Kruszewski K.: Sztuka nauczania. Warszawa 1995 i nast. Debesse M., Mialaret G. (red.) Rozprawy o wychowaniu. PWN Warszawa 1998. Janowski A., Pedagogika praktyczna. Warszawa 2002. Jarosz E., Wysocka E., Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania. Warszawa 2006. Kazanowski Z., Osik-Chudowolska D. (red.) Integracja osób niepełnosprawnych w edukacji i interakcjach społecznych. Lublin 2003. Kruszewski K. (red.) Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela t.1 PWN Warszawa 1991. Kwieciński Z., Śliwerski B.(red.), Pedagogika. Warszawa 2003. Moroz H., Rozwój zawodowy nauczyciela. Kraków 2005. Okoń, W., Dziesięć szkół alternatywnych. Warszawa 1998. Pfiffner L., Wszystko o ADHD. Poznań 2004 Retter H., Komunikacja codzienna w pedagogice. Gdańsk 2005 Śliwerski B .(red.), Pedagogika. Gdańsk 2006 Tripp D., Zdarzenia krytyczne w nauczaniu. Kształtowanie profesjonalnego osądu. Warszawa 1996.
Efekty uczenia się:	W zakresie wiedzy: Zna i rozumie cele i zadania pedagogiki. Zna podstawowe pojęcia z zakresu teorii kształcenia i wychowania. Charakteryzuje podstawowe środowiska wychowawcze i określa ich wpływ na ucznia. Charakteryzuje wybrane koncepcje pedagogiczne. Charakteryzuje wybrane szkoły alternatywne Opisuje procesy komunikowania interpersonalnego; ich prawidłowości i zakłócenia W zakresie umiejętności: Potrafi zaproponować rozwiązanie trudnej sytuacji wychowawczej. Potrafi właściwie dobrać sposób komunikacji do sytuacji konfliktowej. Potrafi zastosować wybrane techniki poznawania uczniów uwzględniając aspekty etyczne. Potrafi zaplanować i przeprowadzić fragmenty lekcji. Potrafi dobrać program profilaktyczny do potrzeb klasy i szkoły. W zakresie kompetencji społecznych: Dostrzega potrzebę etycznego osądu własnych działań nauczycielskich. Dostrzega i uwzględnia potrzeby innych osób zaangażowanych w proces edukacyjny. Ma świadomość konieczności ciągłego dokształcania się zawodowego.
Metody i kryteria oceniania:	Kryteria oceniania: aktywność na zajęciach, kolokwium, zaliczanie prac cząstkowych: przeprowadzenie fragmentu zajęć na podany temat

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.