Wprowadzenie do makroekonomii (kurs internetowy)

ogólnouniwersyteckie

Znajomośc kursu "Wprowadzenie do mikroekonomii, część 1" lub innego równoważnego

Kurs odbędzie się w terminie 1.III-24.V.2012r.

Celem zajęć jest prezentacja podstawowych pojęć, kategorii oraz prostych modeli współczesnej analizy makroekonomicznej. Opanowanie materiału powinno pozwolić zrozumieć funkcjonowanie i rozwój gospodarki jako całości, oraz dać solidną podstawę do studiowania makroekonomii na poziomie średnim i zaawansowanym. Studenci zapoznają się z głównymi tendencjami rozwoju gospodarki polskiej w ostatniej dekadzie i jej wynikami, takimi jak stopa wzrostu produktu krajowego brutto, inflacji, bezrobocia, wielkość deficytu budżetu państwa, deficytu na rachunku obrotów bieżących itp.

Treści kursu będą zamieszczane w internecie w odstępach tygodniowych. Zawierać będą przewodnik do studiowania danego tematu, prezentację (.pps) wraz z komentarzem (nagranym lub zapisanym) oraz szczegółowe odesłania do fragmentów podręczników. Zaliczenie kursu wymaga regularnej pracy w trakcie semestru, dokumentowanej pracami domowymi oraz zdania egzaminu.

Zajęcia odbywają się na platformie internetowej COME: http://www.kampus.uw.edu.pl. Po zarejestrowaniu się na przedmiot w USOS należy zarejestrować się na platformie COME i przed rozpoczęciem kursu zalogować się na platformie w celu weryfikacji dostępu do kursu.

Kurs odbędzie się w terminie 1.III-24.V.2012 r.

Tygodniowy układ treści zajęć:

Tydzień 1.

Przedmiot i metoda makroekonomii

Różnica: podejście makro- i mikroekonomiczne. Geneza i definicja makroekonomii. Rynki w ujęciu makroekonomicznym; agregacja ich efektów ich funkcjonowania. Pojęcia: wzrost gospodarczy, koniunktura (wahania), inflacja, bezrobocie. Ruch okrężny produktu. Podejście klasyczne i keynesowkie do problemów makroekonomicznych rola strony popytowej i podażowej. Makroekonomia długiego i krótkiego okresu. Zależności: krzywa Phillipsa i prawo Okuna.

Tydzień 2.

Mierzenie produktu i dochodu narodowego. Mierzenie zatrudnienia i bezrobocia

Wartość dodana. Produkt krajowy brutto i netto, produkt narodowy, dochód narodowy, dochody osobiste, dochody do dyspozycji, konsumpcja, inwestycje, saldo handlu zagranicznego, zakupy rządowe. Bilans sektora publicznego. Oszczędności i ich składniki. Aktywność ekonomiczna, zasoby pracy, zatrudnienie, bezrobocie.

Tydzień 3.

Pieniądz i ceny. Kurs walutowy i bilans płatniczy

Pieniądz, jego funkcje i rodzaje. Definicje pieniądza. Związek pieniądza z cenami. Inflacja, jej rodzaje i mierzenie na rynkach towarów konsumpcyjnych, produkcyjnych. (indeksy cenowe). Wielkości nominalne a realne: względne ceny, realne płace i stopy procentowe, realny PKB, PNB, DN, (indeksowanie).

Powiązanie gospodarki z rynkami światowymi. Transakcje wymienne i ich odzwierciedlenie w bilansie płatniczym państwa. Części składowe bilansu płatniczego i wzajemne zależności pomiędzy nimi. Ceny transakcji międzynarodowych: nominalny i realny kurs walutowy.

Tydzień 4.

Agregatowe wydatki a produkt równowagi w modelu dwusektorowym. Wpływ państwa na produkt w równowadze

Dwusektorowy model krzyża keynesowskiego. Funkcja konsumpcji, inwestycji (z zależnością od stóp procentowych, na początek z założeniem ich wielkości =0), wydatków. Inwestycje planowane i nieplanowane. Prosty mnożnik wydatkowy. Interpretacja algebraiczna i geometryczna równowagi makroekonomicznej. Makroekonomiczna rola państwa. Dochody i wydatki państwa a popyt agregatowy. Funkcja podatków. Saldo budżetu i saldo finansów publicznych. Mnożnik wydatkowy z uwzględnieniem rządu. Mnożnik zrównoważonego budżetu (wybór: deficyt, czy ożywianie produkcji). Deficyt a dług publiczny. Możliwość oddziaływania państwa na wysokość PKB. Stabilizacja automatyczna a polityka dyskrecjonalna.

Tydzień 5.

Handel zagraniczny a produkt w równowadze

Determinanty eksportu i importu. Funkcja eksportu netto: interpretacja algebraiczna i geometryczna. Mnożnik wydatkowy w gospodarce otwartej. Saldo obrotów bieżących a saldo przepływu kapitału. NX jako funkcja kursu walutowego. Przepływ kapitału a rachunek oszczędności gospodarki krajowej.

Tydzień 6.

Dochód, wydatki agregatowe i stopa procentowa w gospodarce zamkniętej

Decyzje inwestycyjne przedsiębiorców. Stopa procentowa a wydatki inwestycyjne. Równowaga na rynku dóbr a stopa procentowa. Krzywa IS i jej interpretacja algebraiczna i geometryczna. Przesunięcia wzdłuż krzywej IS i zmiana jej położenia.

Tydzień 7.

Równowaga na rynku pieniądza i aktywów finansowych a dochód w równowadze

Popyt na pieniądz i jego determinanty. Kreacja pieniądza przez system bankowy. Baza monetarna i mnożnik kreacji pieniądza. Bank centralny i jego funkcje. Kontrola podaży pieniądza przez bank centralny i jej narzędzia. Nominalna i realna stopa procentowa. Równowaga na rynku pieniądza i aktywów finansowych. Krzywa LM i jej interpretacja algebraiczna i geometryczna.

Tydzień 8.

Model IS-LM

Równanie jednoczesnej równowagi na rynkach: dóbr, pieniądza i aktywów finansowych. Interpretacja geometryczna i algebraiczna modelu (punkty równowagi i nierównowagi makroekonomicznej). Mechanizmy transmisyjne polityki fiskalnej i monetarnej w modelu ISLM.

Tydzień 9.

Model AD – SAS. Rynek pracy

Agregatowe wydatki a ceny. Krzywa AD, jej nachylenie i zmiany położenia. Rynek pracy i podaż globalna. Płace, ceny i podaż globalna. Globalny popyt, podaż i ceny. Stopa bezrobocia w równowadze i jej determinanty. Przebieg dostosowań rynku pracy (w krótkim i długim okresie) do zmian popytu.

Tydzień 10.

Polityka makroekonomiczna z punktu widzenia krótkiego i długiego okresu

Polityka fiskalna i pieniężna a równowaga ekonomiczna. Szoki popytowe i podażowe. Pobudzanie wzrostu produkcji a hamowanie inflacji. Zależność między polityką makroekonomiczną i jej efektami w krótkim i długim czasie.

Obowiązkowa:

Begg, D., Fischer, S. i Dornbusch, R., Ekonomia, tom II: Makroekonomia, PWE Warszawa 1999 (lub późniejsze).

Uzupełniająca:

Bednarski, M. i Wilkin, J. (red.), Ekonomia dla prawników i nie tylko, Wydawnictwo Prawnicze Lexis-Nexis, Warszawa 2003, rozdziały 12-17.

Smith, P. i Begg, D., Ekonomia, tom III: Zbiór zadań. PWE Warszawa 1999 (lub późniejsze).

Po ukończeniu przedmiotu student powinien posiadać wiedzę na temat:

- przebiegu i współzależności podstawowych zjawisk znajdujacych się w kregu zainteresowania makroekonomii: produktu krajowego i narodowego, cen, bezrobocia, inflacji;

- rachunków dochodu narodowego i bilansu płatniczego;

- determinant poziomu produkcji w krótkim i długim okresie;

- determinant poziomu cen i inflacji oraz jej skutków;

- źródeł wzrostu gospodarczego;

- na temat wpływu polityki gospodarczej na podstawowe kategorie makroekonomiczne;

Student powinien umieć:

- wyjaśniać przyczyny krótkookresowych wahań koniunktury;

- analizować przyczyny powstawania bezrobocia i inflacji oraz ich kosztów w wymiarze makroekonomicznym;

- opisywać rzeczywistość gospodarczą wykorzystując proste modele makroekonomiczne,

- rozumieć skutki zjawisk makroekonomicznych dla podmiotów krajowych: przedsiebiorstw i gospodarstw domowych

- oceniać efekty stosowania polityk makroekonomicznych: fiskalnej i koniunkturalnej dla zjawisk krótko- i długookresowych

- rozumieć powiązanie zjawisk makroekonomicznych w skali międzynarodowej

- kojarzyć zdarzenia z bieżącego życia gospodarczego z teoriami i modelami przedstawionymi w trakcie zajęć i w krótkiej formie wypowiadać się na ten temat.

Podczas kursu student nauczy się samodzielności i systematyczności pracy, rzetelności i punktualności, wymuszonych przez system pracy e-learningowej i przestrzeganie założonych zasad i terminów przez prowadzących kurs.

W każdym temacie zajęć studenci mogą zdobyć 20 punktów za zadania domowe. Zadania domowe mają formę quizów do rozwiązania on-line oraz pytań lub zadań problemowych obrazujących analizowane w danym temacie kwestie. Dodatkowo proponowane są w każdym temacie dyskusje na forum wybranego problemu, najczęściej dotyczącego aktualnych wydarzeń gospodarczych na świecie lub w Polsce, widzianych z perspektywy ekonomisty zajmującego się makroekonomią. Aktywność studentów w pracach domowych jest dokumentowana punktami. Kładziemy duży nacisk na systematyczność pracy, dlatego też na każdą pracę domową jest przewidziany czas 14 dni i nie jest możliwe jednorazowe przesłanie wszystkich rozwiązań zaległych zadań po terminie. Zebranie 60% ogólnej liczby punktów warunkuje dopuszczenie do egzaminu końcowego, który stanowi weryfikację zdobytej wiedzy. Egzamin ma formę pytań testowych z możliwością korzystania z materiałów zgromadzonych w trakcie kursu, tj. własnych notatek lub wydruków prezentacji oraz podręczników. Ocena końcowa z przedmiotu jest średnią z wyników uzyskanych z prac domowych oraz egzaminu z wagami 50%.