Visual storytelling
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2600-VS-OG |
Kod Erasmus / ISCED: |
04.2
|
Nazwa przedmiotu: | Visual storytelling |
Jednostka: | Wydział Zarządzania |
Grupy: |
Przedmioty ogólnouniwersyteckie na Uniwersytecie Warszawskim Przedmioty ogólnouniwersyteckie społeczne Przedmioty ogólnouniwersyteckie Wydziału Zarządzania |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | ogólnouniwersyteckie |
Założenia (opisowo): | Przedmiot realizowany zdalnie. Przedmiot fakultatywny dla studentów ostatnich 4 semestrów studiów (II i III rok studiów licencjackich, I i II rok studiów magisterskich, IV i V rok studiów jednolitych magisterskich). Limit miejsc: 15 osób. |
Tryb prowadzenia: | zdalnie |
Skrócony opis: |
Celem kursu jest zapoznanie studentów z najnowszymi trendami, rozwiązaniami i wynikami badań dotyczącymi sztuki opowiadania za pomocą przekazu wideo - visual storytelling. Na skutek rewolucji internetowej każdy może stać się twórcą storytellingu, jest to forma komunikacji określana jako „nowy angielski”. W trakcie zajęć analizowane będą studia przypadków dotyczące storytellingu oraz wskazywane dobre praktyki w kontekście przekazów komercyjnych. Ponadto uczestnicy poznają źródła skuteczności storytellingu w kontekście technik wpływu społecznego oraz analizy retorycznej przekazu. Na podstawie zdobytej wiedzy uczestnicy kursu będą mieli okazję przygotować własną narrację video i możliwość zaprezentowania jej w grupie. |
Pełny opis: |
Zajęcia będą podzielone na bloki tematyczne dotyczące poszczególnych aspektów tworzenia opowiadania za pomocą sztuki wideo. W trakcie zajęć będą również analizowane techniki perswazyjne wykorzystywane w przekazach wideo oraz rozwiązania bazujące na wiedzy psychologicznej. 1. Skąd się wziął storytelling? – rola i funkcja tworzenia i dzielenia się opowieściami w społecznościach ludzkich 2. O różnych celach storytellingu – reklamy, kampanie społeczne, opowieści terapeutyczne. 3. Jak 4. Specyfika współczesnych komercyjnych przekazów reklamowych 5. Dobrych praktyki storytellingu – analiza najlepszych przykładów video storytellingu ostatnich lat 6. Techniki wpływu społecznego (autorytet, zaangażowanie i konsekwencja, wzbudzanie sympatii, społeczny dowód słuszności) i ich zastosowanie w przekazach video 7. Jak zbudować własna narracje video. Jak znaleźć, udokumentować i sprzedać temat?; rola bohatera i narratora, patenty operatorskie, rola muzyki i tła dźwiękowego, specyfika oddziaływania obrazem, słowem, ciszą i dźwiękiem 8. Wszystkie chwyty dozwolone? – czyli zagadnienia etyczne związane z komercyjnymi narracjami wideo. 9. Prezentacja własnych etiud wideo – projekt realizowany w grupach kilkuosobowych. |
Literatura: |
Lektura obowiązkowa: • materiały przekazywane prze prowadzącą w trakcie zajęć oraz umieszczone na stronie kursu na platformie kampus Literatura uzupełniająca: Górska. M (2019) „Visual storytelling. Jak opowiadać językiem wideo?” PWN, Warszawa |
Efekty uczenia się: |
Po ukończeniu kursu student potrafi: • Zidentyfikować pojęcie storytellingu oraz przedstawić ewolucję zastosowań narracji wizualnych • Wyjaśnić korzyści wynikające z zastosowania opowieści wizualnych w kontekście przekazów społecznych i reklamowych. • Zaproponować działania udoskonalające narrację wideo w kontekście zainteresowania widza • Wskazać możliwe źródła błędów w tworzeniu opowieści wizualnych • Dokonać analizy przekazu wideo pod katem zastosowanych środków (obraz, dźwięk, narrator, bohater) oraz zinterpretować cele autora przekazu • Przygotować wstępny projekt własnej opowieści wizualnej • Zidentyfikować kontrowersje etyczne związane z poszczególnymi zastosowaniami storytellingu video. |
Metody i kryteria oceniania: |
Zaliczeniem kursu będzie opierało się na realizacji dwóch projektów: 1. Opracowanie w grupach 3-5-osobowych, własnej krótkiej opowieści wideo oraz prezentacja filmu w trakcie zajęć. 2. Analiza wybranego przykładu opowieści video (nie omawianego na zajęciach) według schematu analizy zaproponowanego na zajęciach – praca wykonywana w grupach 3-5 osobowych. • nie ma możliwości późniejszego oddania prac – w takich przypadkach student otrzymuje ocenę niedostateczną w pierwszym terminie i pisze test poprawkowy • ocena z przedmiotu jest wynikiem oceny prac zaliczeniowych lub testu – nie można jej podwyższyć |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.