Literatura podróżnicza - pamiętniki i fantazje

seminaria magisterskie

Brak.

w sali

Celem seminarium jest wdrożenie studentów w metodykę badań literatury i kultury epok dawnych oraz obecności tradycji staropolskiej i oświeceniowej w późniejszych epokach. Na seminarium można również przygotować jako pracę magisterską edycję tekstu dawnego lub jego fragmentu. Prowadzący nie rozprasza uwagi seminarzystów na dyskusje odbiegające zanadto od ich zainteresowań, dobierając lektury zgodne z profilem pisanych prac. Podstawową formą współpracy jest rozmowa, podczas której przekazywane są wskazówki związane z powstawaniem prac, co zwykle pozwala magistrantom uczestniczącym w seminarium staropolskim przygotować w terminie prace na dobrym poziomie.

Podczas seminarium konieczne wydaje się zespolenie kilku celów. Podstawowym i najważniejszym jest obrona pracy po ukończeniu studiów, co prowadzący przede wszystkim mieć będzie na względzie. Cel ten będziemy starać się osiągnąć w sposób możliwie przyjemny, rozprawiając o zagadnieniach związanych (mniej lub bardziej) z pracami. Zakres tematów nie jest określony z góry. Na seminarium można zarówno opracować wybrane zagadnienie kulturowo-literackie (od stereotypów narodowych przez problematykę kobiecą po tematykę biesiadną), przygotować studium na temat gatunku (np. elegii miłosnej, dowolnej odmiany epigramatu, mów powitalnych, wierszy weselnych itd.), jak i przygotować analizę wybranych utworów jednego lub kilku autorów czy też opracować monograficznie nieznane dzieło (np. pierwszą staropolską relację z podróży do Tybetu). Możliwe jest też przygotowanie edycji utworu dawnego (np. zapomnianego cyklu trenów, listów, fragmentu pamiętnika). Mile widziane są także tematy analizujące obecność tradycji staropolskiej we współczesnej kulturze bądź też analizy porównawcze tekstów staropolskich i późniejszych (np. poezji żałobnej, religijnej, satyrycznej).

Wykaz obejmuje wybrane pozycje, które zostaną uzupełnione o kolejne podczas zajęć seminaryjnych:

– U. Eco, Jak napisać pracę dyplomową. Poradnik dla humanistów, przeł. G. Jurkowlaniec, wstęp W Tygielski, Warszawa 2007;

– H.S. Becker, Warsztat pisarski badacza, przeł. P. Tomanek, Warszawa 2013;

– W. Benjamin, Źródło dramatu żałobnego w Niemczech, przeł. A. Kopacki, Warszawa 2013;

– R. Darnton, Wielka masakra kotów i inne epizody francuskiej historii kulturowej, przeł. D. Guzewska, Warszawa 2012;

– C. Ginzburg, Ser i robaki. Wizja świata pewnego młynarza z XVI w., przeł. R. Kłos, Warszawa 1989;

– K. Obremski, Literatura staropolska czytana współczesną humanistyką. Przymiarki metodologiczne, Toruń 2012.

– Literatura dawna a współczesna humanistyka, red. K. Obremski, Toruń 2010.

Po ukończeniu seminarium student:

- potrafi samodzielnie opracować temat, dobierając do niego literaturę przedmiotu i metodologię, a także poprawnie komponując jego rozwinięcie;

- potrafi omówić stan wiedzy nad badanym problemem, interpretując go i wyciągając zeń wnioski;

- zdobywa umiejętności w zakresie krytycznego myślenia i formułowania, a także uzasadniania wniosków;

- potrafi poprawnie skonstruować dłuższą wypowiedź pisemną na temat naukowy.

Zaliczenie roku na podstawie postępów w przygotowaniu pracy magisterskiej. W pierwszym semestrze seminarzyści wybierają temat, gromadzą podstawową literaturę przedmiotu i przygotowują konspekt pracy. W kolejnym - opracowują stan badań. W drugim roku trwania seminarium stopniowo przygotowują prace dyplomowe.

Nie są wymagane.