Opowieść o społeczno-politycznej i literackiej transformacji po roku 1989 w polskiej prozie XX i XXI wieku
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3001-C061LW1 |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0232) Literatura i językoznawstwo
|
Nazwa przedmiotu: | Opowieść o społeczno-politycznej i literackiej transformacji po roku 1989 w polskiej prozie XX i XXI wieku |
Jednostka: | Instytut Literatury Polskiej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | seminaria magisterskie |
Założenia (opisowo): | By uczestniczyć w seminarium, należy zaliczyć studia pierwszego poziomu kształcenia i dysponować wiedzą literaturoznawczą właściwą dla licencjata. Student powinien zaliczyć przedmioty z zakresu historii oraz teorii literatury, a także historii, filozofii i języków obcych umożliwiające orientację w problematyce literaturoznawczej, kulturowej i społeczno-politycznej współczesności. |
Skrócony opis: |
Seminarium poświęcone jest refleksji nad prozą polską proponującą idiomy literackie zjawisk i procesów właściwych dla rzeczywistości III RP; prozą ujmowaną przez pryzmat nowszych podejść badawczych, które pojawiały się w wyniku kolejnych „zwrotów” metodologicznych w literaturoznawstwie. |
Pełny opis: |
Seminarium poświęcone jest refleksji nad prozą polską proponującą idiomy literackie zjawisk i procesów właściwych dla rzeczywistości III RP; prozą ujmowaną przez pryzmat nowszych podejść badawczych, które pojawiały się w wyniku kolejnych „zwrotów” metodologicznych w literaturoznawstwie Po omówieniu najbliższego sąsiedztwa prozatorskiego utworów publikowanych tuż przed i po roku 1989 (sylwa współczesna, fabulacja agitacyjna, powieść postmodernistyczna) przejdziemy do przygód powieści z teorią historiografii, mikrohistorią, krytyką postkolonialną, która w realiach polskich przybrała też formę studiów postzależnościowych; pamięcią i postpamięcią, geopoetyką. Rozważymy przydatność nowego instrumentarium literaturoznawczego, rozpoznań kulturowej teorii literatury do analizy oraz interpretacji utworów opowiadających o polskiej transformacji ustrojowej, związanych z nią przemianach obyczajowości, problemach z tożsamością w sytuacji spotkania (jednostkowego i zbiorowego) podmiotu z Innym, związkach teraźniejszości z przeszłością i roli tzw. postprzeszłości. |
Literatura: |
Szczegółowy spis lektur pomocniczych oraz terminarz dyskusji nad poszczególnymi tematami zostanie podany na pierwszym spotkaniu seminaryjnym. - T. Konwicki, Kalendarz i klepsydra, – M. Nowakowski, Raport o stanie wojennym, - I. Calvino, Jeśli zimową nocą podróżny, - O. Tokarczuk, Dom dzienny , dom nocny, - M. Witkowski, Lubiewo; - D. Masłowska, Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną, - D. Bieńkowski, Nic, - I. Karpowicz, Niehalo, – Z. Libera, D. Foks, Co robi łączniczka?, – M. Abramowicz, Każdy przyniósł, to co miał najlepszego, – B. Umińska-Keff, Utwór o Matce i Ojczyźnie, - S. Chwin, Krótka historia pewnego żartu, - M. Wilk, Wilczy notes, - W. Nowak, Obwód głowy, - J. Hugo-Bader, Dzienniki kołymskie, - E. Rylski, Warunek, - M. Tulli, Tryby; |
Efekty uczenia się: |
WIEDZA: 1. Jeśli student przykładał się do zajęć, po ukończeniu seminarium powinien znać terminologię używaną we współczesnym literaturoznawstwie polonistycznym na poziomie rozszerzonym. 2. Mieć pogłębioną i uporządkowaną wiedzę o uwarunkowaniach rozwoju współczesnej prozy polskiej, opowiadających o transformacji społeczno-politycznej i kulturowej po roku 1989. 3.Wiedzieć, jak nazywać, opisywać, analizować odmiany utworów prozatorskich omawianego okresu oraz rozpoznawać powiązania między nimi w kontekście poetyki kulturowej uwzględniającej rozpoznania współczesnej socjologii, filozofii nowego historyzmu, studiów nad pamięcią i postpamięcią, geopoetyki, krytyki postkolonialnej/postzależnościowej. UMIEJĘTNOŚCI: 1. Powinien posiąść pogłębione umiejętności wyszukiwania i przetwarzania oraz interpretowania danych bibliograficznych. 2. Umieć wykorzystywać posiadaną wiedzę z zakresu historii współczesnej prozy polskiej do interpretacji złożonych utworów literackich oraz ich oceny. 3. Umieć w sposób spójny i klarowny budować wywód historycznoliteracki w odniesieniu do prozy, dobierać adekwatne metody analizy tekstu literackiego. KOMPETENCJE SPOŁECZNE: 1. Student winien zyskać pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumieć potrzebę ciągłego rozwoju zawodowego. 2. Doceniać znaczenie filologii narodowej dla rozwoju jednostkowego i kształtowania tożsamości zbiorowej Polaków. 3. Poczuwać się do odpowiedzialności za zachowanie i upowszechnianie dziedzictwa literackiego regionu, kraju. |
Metody i kryteria oceniania: |
- ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność): 25 (Liczba punktów/udział w ocenie końcowej) - kontrola obecności: 25 (Liczba punktów/udział w ocenie końcowej) - ocena przygotowania bibliografii i konspektu pracy magisterskiej: 50 (Liczba punktów/udział w ocenie końcowej) |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.