Historia wojskowości: od starożytności do epoki nowożytnej (blok: Historia wojskowości) (K1)

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	3104-WH15HW-MN1-OG
Kod Erasmus / ISCED:	08.3 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0222) Historia i archeologia Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Historia wojskowości: od starożytności do epoki nowożytnej (blok: Historia wojskowości) (K1)
Jednostka:	Instytut Historyczny
Grupy:	Przedmioty Historii I stopnia, fakultatywne Przedmioty Historii II stopnia, Doskonalenie kompetencji badacza epok i dziedzin historycznych Przedmioty ogólnouniwersyteckie humanistyczne Przedmioty ogólnouniwersyteckie na Uniwersytecie Warszawskim
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	fakultatywne ogólnouniwersyteckie
Skrócony opis:	Celem wykładu jest przedstawienie najważniejszych zagadnień z historii wojskowości, począwszy od starożytności aż po epokę nowożytną.
Pełny opis:	Tematyka wykładów, prowadzonych przez znawców historii wojskowości z różnych epok, będzie obejmowała syntetyczne zagadnienia zarówno z zakresu badań nad historią powszechną, jak i dziejami Polski. W ramach wykładu studenci zapoznają się nie tylko z zagadnieniami związanymi z historią wojen i sztuki wojennej danego okresu, ale również będą mieli okazję pogłębić swoją wiedzę na temat zjawisk społecznych, kulturalnych i ekonomicznych związanych z prowadzeniem działań militarnych. Zob. rubryka "zakres tematów" w danym cyklu dydaktycznym.
Literatura:	G. Parker, Historia sztuki wojennej. Od starożytności do czasów współczesnych, Warszawa 2008 A.H. Jomini, The Art of War, red. G.H. Mendell, W.P. Craighill, Westport 1977; C. von Clausewitz, O wojnie, ks. I-VIII, Lublin 1995 Sun Zi, Sztuka wojenna, przekł. R. Stiller, Kraków 2003 J. Sikorski, Polskie piśmiennictwo wojskowe do 1939 roku, Warszawa 1989 K. Olejnik, Rozwój polskiej myśli wojskowej do końca XVII wieku, Poznań 1976 T. Korzon, Dzieje wojen i wojskowości w Polsce, t. I-III, wyd. II, Lwów-Warszawa 1923 (obecnie reprint) M. Kukiel, Zarys historii wojskowości w Polsce, wyd. III, Kraków 1929 (obecnie reprint) K. Górski, Historia piechoty polskiej, Kraków 1893. K. Górski, Historia jazdy polskiej, Kraków 1894 K. Górski, Historia artylerii polskiej, Warszawa 1902 J. Wimmer, Historia piechoty polskiej do roku 1864, Warszawa 1978 A.F. Grabski, Polska sztuka wojenna w okresie wczesnofeudalnym, Warszawa 1959 A. Nadolski, Polskie siły zbrojne i sztuka wojenna w początkach państwa polskiego; w: Początki Państwa Polskiego. Księga Tysiąclecia, t. I, Poznań 1962 S. Krakowski, Polska sztuka wojenna w okresie rozdrobnienia feudalnego (XII- XIII w.); „Studia i Materiały do Historii Sztuki Wojennej”, t. II, Warszawa 1956 Polska technika wojenna do 1500 r., pod red. A. Nadolskiego, Warszawa 1994 Z. Kaczmarczyk i S. Weyman, Reformy wojskowe i organizacja siły zbrojnej za Kazimierza Wielkiego, Warszawa 1958 Z. Spieralski, Obrona potoczna, Warszawa 1960 M. Plewczyński, Wojny Jagiellonów z wschodnimi i południowymi sąsiadami Królestwa Polskiego w XV wieku, Siedlce 2005 M. Plewczyński, Żołnierz jazdy obrony potocznej za panowania Zygmunta Augusta, Warszawa 1985 B. Baranowski, Organizacja wojska polskiego w latach trzydziestych i czterdziestych XVII wieku, Warszawa 1957 J. Wimmer, Wojsko polskie w drugiej połowie XVII wieku, Warszawa 1965 Staropolska sztuka wojenna XVI-XVII w., pod red. M. Nagielskiego, Warszawa 2002 M. Wagner, Kadra oficerska armii koronnej w drugiej połowie XVII wieku, Toruń 1992 R. Sikora, Fenomen husarii, Toruń 2003 H. Wisner, Wojsko Wielkiego Księstwa Litewskiego, Warszawa 2004 J. Wimmer, Wojsko Rzeczypospolitej w dobie wojny północnej 1700-1717, Warszawa 1956 Zarys dziejów wojskowości polskiej do 1864 r., pod red. J. Sikorskiego, t. I-II, Warszawa 1965 Polskie tradycje wojskowe, pod red. J. Sikorskiego, Warszawa 1990 J. Maroń, Wokół teorii rewolucji militarnej. Wybrane problemy, Wrocław 2011 J. Black, A Military Revolution? Military Change and European Society 1550-1800, Basingstoke 1991 J. Black, European Warfare 1660-1815, London 1994 G. Parker, The Army of Flanders and the Spanish Road. The Logistics and Defeat in the Low Countries’ War, Cambridge 1972 G. Parker, The Military Revolution. Military Innovation and the Rise of the West, 1500-1800, Cambridge 1988 D. Parrot, Richelieu’s Army. War, Government and Society in France, 1624-1642, Cambridge 2001 M. Roberts, The Military Revolution, 1560-1660, London 1956 J.A. Lynn, Giant of the Grand Siecle. The French Army, 1610-1715, Cambridge 1997 L. Wyszczelski, Teorie wojenne i ich twórcy na przestrzeni dziejów, Warszawa 2009
Efekty uczenia się:	Po zaliczeniu tego wykładu studenci powinni wykazać się wiedzą dotyczącą dziejów wojen i wojskowości powszechnej i polskiej w omawianych epokach, a w szczególności: - zaznajomić się ze źródłami i podstawową literaturą dotyczącą tej problematyki; - zapoznać się z terminologią wojenną omawianych epok występującą tak w źródłach, jak i literaturze problemu; - znać organizację sił zbrojnych oraz specyfikę sztuki wojennej państw, odgrywających najważniejszą rolę w poszczególnych epokach; - posiadać podstawową wiedzę na temat najważniejszych konfliktów militarnych, kampanii i bitew omawianych epok; - wskazać podstawowe elementy wojskowości polskiej, które wyróżniały ją na tle innych armii europejskich średniowiecza i epoki nowożytnej
Metody i kryteria oceniania:	Test zaliczeniowy na ostatnich zajęciach dla słuchaczy wykładu.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.