Estetyka i architektura krajobrazu
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3501-EAK17-S-OG |
Kod Erasmus / ISCED: |
08.1
|
Nazwa przedmiotu: | Estetyka i architektura krajobrazu |
Jednostka: | Instytut Filozofii |
Grupy: |
Przedmioty ogólnouniwersyteckie humanistyczne Przedmioty ogólnouniwersyteckie na Uniwersytecie Warszawskim |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | ogólnouniwersyteckie |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
W ostatnich latach badania nad krajobrazem (landscape studies) ogromnie się rozwinęły, zyskując status odrębnej dyscypliny. Ich istotnym składnikiem, choć zarazem mniej rozwiniętym od pozostałych, jest filozoficzna analiza krajobrazu i jego architektury. To właśnie ta perspektywa posłuży za punkt wyjścia. Przedmiotem seminarium będzie analiza wybranych form organizacji doświadczenia zmysłowego przyrody w struktury dyskursywne takie jak: widok, krajobraz, pejzaż, ogród. Estetyka w tej perspektywie stanowi zapośredniczenie relacji człowieka do przyrody, oraz jest narzędzie za pomocą którego możliwy jest opis źródłowego doświadczenia świata. W związku z tym będziemy badać sposoby pośredniczenia doświadczenia estetycznego pomiędzy przyrodą a światem społecznym. |
Pełny opis: |
Część zajęć odbywać się będzie w SGGW na Wydziale Sztuki i Architektury Krajobrazu. W ostatnich dekadach badania nad krajobrazem (landscape studies) ogromnie się rozwinęły, zyskując niemal status odrębnej dyscypliny. Ich istotnym składnikiem, choć zarazem mniej rozwiniętym od pozostałych, jest filozoficzna analiza krajobrazu i jego architektury. To właśnie ta perspektywa posłuży za punkt wyjścia. Przedmiotem seminarium „Estetyka i architektura krajobrazu” będzie analiza wybranych form organizacji doświadczenia zmysłowego przyrody w struktury dyskursywne takie jak: widok, krajobraz, pejzaż, ogród, park, przestrzeń wolnego wypoczynku, rezerwat. Estetyka w tej perspektywie jawić się będzie jako zapośredniczenie relacji człowieka do przyrody oraz jako narzędzie za pomocą którego możliwy jest opis źródłowego doświadczenia świata. W związku z tym będziemy badać sposoby pośredniczenia doświadczenia estetycznego pomiędzy przyrodą a światem społecznym. Podejmiemy również próbę analizy tego doświadczenia poprzez wyodrębnienie jego form (zamkniętych, otwartych oraz wydarzeniowych) charakteryzujących się różnego rodzaju dynamiką. Interesować nas będzie przekształcenie bezpośredniego odczucia przyrody w sądy estetyczne. Omawiać będziemy takie ujęcia relacji człowieka do przyrody, w których ten stosunek nie jest zapośredniczony jedynie przez podstawowy zmysł, jakim jest wzrok, ale przez synestetyczne doświadczenie łączące ze sobą odczuwanie zapachu, smaku oraz dotyku i dźwięku. Zajęcia odbywać się będą w ramach współpracy Zakładu Estetyki z Katedrą Sztuki i Architektury Krajobrazu SGGW (koordynatorem ze strony SGGW będzie dr hab. B. Gawryszewska). Ich celem jest konfrontacja analiz estetycznych krajobrazu z praktyka architektoniczną, operującą innymi pojęciami niż filozofia. Takie zbliżenie posłuży próbie zastosowania teoretycznej refleksji nad krajobrazem w praktyce architektonicznej. Z tego względu będą one miały charakter teoretyczno-praktyczny. Każde spotkanie (w podwójnym wymiarze godzin) będzie podzielone na część teoretyczną, konwersatoryjną oraz praktyczną, w trakcie której studenci w mieszanych grupach będą przygotowywali projekty dotyczące omawianego zagadnienia. Za praktyczną stronę prac (rysunki, szkice, makiety, modele itp.) będą odpowiedzialni studenci SGGW, zaś za ich teoretyczne uzasadnienie – studenci UW. Tematy omawiane na kolejnych spotkaniach: 1. W poszukiwaniu doznań estetycznych - wędrówka Petrarki na Mont Ventoux i narodziny nowożytnego pojęcia krajobrazu. 2. Krajobraz jako obraz utraconej jedności natury - kompensacyjna teoria krajobrazu Joachima Rittera. 3. Odczuwanie atmosfer - ogród jako miejsce kultywowania uczuć w odgrodzonej przestrzeni. 4. Scapeland - odczucie zagubienia w krajobrazie. 5. Scenic aesthetics versus ecological aesthetics. 6. Estetyzacja dzikiej przyrody. 7. Od bezinteresownej kontemplacji do zaangażowania – antropocentryzm vs biocentryzm |
Literatura: |
- A. Berleant, „Wrażliwość i zmysły” - M. Borowska, „Ucieleśnione doświadczanie architektury” - J. Ghel, „Życie między budynkami” - W. Gilpin, „Podróż malownicza”; - M. Heidegger, „Budować, mieszkać, myśleć” - T. Ingold, „Krajobraz atmosferyczny”; - J.-F. Lyotard, „Scapeland”; - W. J. T. Mitchell, „Krajobraz imperialny”; - Ch. Montgomery, „Miasto szczęśliwe” - Ch. Norberg-Schulz, „ Bycie, przestrzeń, architektura” - J. Pallasmaa, „Oczy skóry” - F. Petrarka, „Mont Ventoux” - J. Ritter, „Krajobraz. O postawie estetycznej w nowoczesnym społeczeństwie”; - H. Schmitz, „Atmosfera, przestrzeń i uczucia” - W. Tyburski, „Dyscypliny humanistyczna i ekologia” |
Efekty uczenia się: |
Nabyta wiedza: - zna i rozumie na poziomie podstawowym rolę refleksji filozoficznej w kształtowaniu kultury; - ma uporządkowaną wiedzę szczegółową w ramach wybranej dyscypliny filozoficznej; -ma podstawową wiedzę o głównych kierunkach rozwoju i najważniejszych nowych osiągnięciach w obszarze filozofii; - zna i rozumie historyczny charakter kształtowania się idei filozoficznych; Nabyte umiejętności: - uzasadnia i krytykuje uogólnienia w świetle dostępnych świadectw - czyta i interpretuje tekst filozoficzny - poprawnie stosuje poznaną terminologię filozoficzną Nabyte kompetencje społeczne: - jest otwarty na nowe idee i gotów do zmiany opinii w świetle dostępnych danych i argumentów -potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role |
Metody i kryteria oceniania: |
- aktywny udział w zajęciach - frekwencja, - opis projektu realizowanego podczas zajęć (2,3 strony) |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.