Estetyka i nowoczesność III
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3501-EN17-S-OG |
Kod Erasmus / ISCED: |
08.1
|
Nazwa przedmiotu: | Estetyka i nowoczesność III |
Jednostka: | Instytut Filozofii |
Grupy: |
Przedmioty ogólnouniwersyteckie humanistyczne Przedmioty ogólnouniwersyteckie na Uniwersytecie Warszawskim |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | ogólnouniwersyteckie |
Założenia (opisowo): | Warunkiem przyjęcia na seminarium jest znajomość głównych nurtów i pojęć filozofii współczesnej, ogólna orientacja w problematyce współczesnej kultury i sztuki |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Na seminarium będą dyskutowane filozoficzne wersje odpowiedzi na pytania o zakres i funkcje tego, co estetyczne w kontekście wiodących tendencji filozoficznych i kulturowych późnej nowoczesności. Podstawą do dyskusji będą najnowsze opracowania filozofów, teoretyków kultury i estetyków dotyczące powyższego zakresu zagadnień. |
Pełny opis: |
Na seminarium będą dyskutowane filozoficzne wersje odpowiedzi na następujące pytania: Jak zmieniły się dziś zakres i funkcje tego, co estetyczne w kontekście wiodących tendencji filozoficznych i kulturowych późnej nowoczesności? Czy wyżłobione przez nowoczesność trasy funkcjonalizacji tego, co estetyczne, takie jak: emancypacja, kompensacja, krytyka, komunikacja, funkcja eskapistyczna czy totalizacja, są nadal aktualne? Czym jest dzisiaj to, co estetyczne: ucieczką od świata, sposobem przejawiania się prawdy, sposobem na ponowne scalenie i naprawę świata, konstruowaniem nowych możliwości czy tylko rozrywką, łatwym pocieszeniem albo iluzją? Seminarium prowadzone jest w powyższych ramach programowych od 2009 r. Corocznie częściowo zmienia się skład uczestników oraz zestaw omawianej literatury. W 2017/18 r. wiodącym tropem będzie wzajemna zależność między późnonowoczesnymi procesami „erozji podstaw”, mającymi swój wyraz w myśli słabej i postmodernizmie a wybranymi obszarami sztuki współczesnej, takimi jak awangardy, surrealizm, minimal art czy współczesna sztuka zawłaszczenia. Przewidywana jest analiza filozoficzna konkretnych przykładów z zakresu sztuki współczesnej (prezentacje audiowizualne). Słowa kluczowe: szok, powtórzenie, zawłaszczenie, realne, widmontologia, abiektalność, posthistoryczność, figuralność, relacyjność. |
Literatura: |
Literatura może być modyfikowana przez seminarzystów i uzupełniana o ich własne propozycje. C.Levine, Od prowokacji do demokracji czyli o tym, dlaczego potrzebna nam sztuka, Warszawa 2012; W. B. Michaels, Kształt znaczącego. Od roku 1967 do końca historii, Kraków 2011; P.Virilio, Światło pośrednie, w: A.Gwóźdź (red.), Po kinie? Audiowizualność w epoce przekaźników elektronicznych, Kraków 1994; P.Virilio, Bomba informacyjna, Kraków 2012; G.Vattimo, Koniec nowoczesności, Kraków 2006 J. Jameson, Postmodernizm czyli logika kulturowa późnego kapitalizmu, Kraków 2011 (fragm..) H.Foster, Powrót realnego, Awangarda u schyłku XX wieku, Kraków 2010; T. Załuski, Modernizm artystyczny i powtórzenie. Próba interpretacji, Kraków 2008 (fragm.); P.Bürger, Teoria awangardy, Kraków 2006; Eysteinsson, Awangarda jako/czy modernizm? w: Odkrywanie modernizmu pod red. R. Nycza, Kraków 2004 S. Lash, Dyskurs czy figura? Postmodernizm jako system oznaczania, w: ibidem Zawadzki, Literatura a myśl słaba, Kraków 2009 (fragm.); A.Danto, Po końcu sztuki. Sztuka współczesna i zatarcie się granic tradycji, Kraków 2013 ; Marzec, Widmontologia. Teoria filozoficzna i praktyka artystyczna ponowoczesności, Warszawa 2015; Jakub Momro, Widmontologie nowoczesności.Genezy, Warszawa 2014 (fragm..) C.Greenberg, Obrona modernizmu, Kraków 2006; J.Margolis, Czym w gruncie rzeczy jest dzieło sztuki?, Kraków 2001 |
Efekty uczenia się: |
Nabyta wiedza: Student Zna (w języku polskim) podstawową terminologię współczesnej filozofii i estetyki w zakresie omawianych tematów. Ma szeroką znajomość i rozumie zależności między kształtowaniem się współczesnych diagnoz nowoczesności a zmianami w kulturze i sztuce. Nabyte umiejętności: Umiejętność samodzielnego powiązania istniejących filozoficznych diagnoz późnej nowoczesności ze sposobami przejawiania się tego, co estetyczne; Umiejętność analizy krytycznej istniejącej literatury w wyżej wymienionym zakresie. Student Samodzielnie interpretuje tekst filozoficzny, komentuje i konfrontuje tezy pochodzące z różnych tekstów Określa stopień doniosłości (relewancji) stawianych tez dla badanego problemu Kompetencje społeczne: Student zna zakres posiadanej przez siebie wiedzy i posiadanych umiejętności oraz rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się; uczestniczy w życiu artystycznym i kulturalnym, interesuje się nowatorskimi koncepcjami filozoficznymi i estetycznymi w powiązaniu z innymi częściami życia kulturalnego i społecznego. |
Metody i kryteria oceniania: |
Praca studentów w ramach seminarium będzie oceniana na podstawie obecności, jakości wygłoszonego referatu i aktywności na zajęciach. Warunki uzyskania poszczególnych ocen: - (dst): obecność na zajęciach (w przypadku liczby nieobecności przekraczającej ustalony dopuszczalny limit istnieje możliwość odrobienia zajęć na dyżurze) - (dst+): obecność i umiarkowana aktywność - (db): obecność i częsta aktywność, referat oceniony na ocenę dobrą - (db+): obecność i częsta aktywność , referat oceniony na dobry + - (bdb): obecność i częsta aktywność oraz bardzo dobry referat |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.