Klasyczne geometrie nieeuklidesowe
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 1000-1M01GN |
Kod Erasmus / ISCED: |
11.174
|
Nazwa przedmiotu: | Klasyczne geometrie nieeuklidesowe |
Jednostka: | Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki |
Grupy: |
Przedmioty monograficzne dla matematyki 2 stopnia Przedmioty obieralne na studiach drugiego stopnia na kierunku bioinformatyka |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | monograficzne |
Założenia (lista przedmiotów): | Geometria różniczkowa I 1000-134GR1 |
Skrócony opis: |
Wykład w sposób propedeutyczny omawia problematykę geometrii nieeuklidesowych. Dostępny jest w zasadzie dla studentów II i wyższych lat, byłoby jednak pożądane, aby znali oni elementarny kurs geometrii (w tym różniczkowej). |
Pełny opis: |
Wykład w sposób propedeutyczny omawia problematykę geometrii nieeuklidesowych. Dostępny jest w zasadzie dla studentów II i wyższych lat, byłoby jednak pożądane, aby znali oni elementarny kurs geometrii (w tym różniczkowej). Omawiane tematy: Geometrie riemannowskie o stałej krzywiznie; geometrie pseudoriemannowskie; metryzacje przestrzeni rzutowej i jej części; przestrzenie lokalnie eliptyczne, paraboliczne lub hiperboliczne; aksjomatyczne podejście do geometrii nieeuklidesowych; strukturalne zależności między geometriami nieeuklidesowymi (tw. koegzystencji). Oczywiście będą też przytoczone te fragmenty innych teorii, które są niezbędne dla realizacji powyższego. |
Literatura: |
Coxeter, Non-euclidean geometries Greenberg, Non-euclidean geometries Busemann, Kelly, Projective geometry and projective metrics Nikulin, Shafarevitch, Geometrii i gruppy Kulczycki, Geometria nieeuklidesowa Kordos, Podstawy geometrii rzutowej i rzutowo metrycznej Kordos, O różnych geometriach. |
Efekty uczenia się: |
Student 1. zna historię V postulatu Euklidesa i umie przytoczyć jego pseudodowody; 2. posługuje się modelem Kleina i modelami Poincarégo; 3. zna pojęcie geometrii Riemanna i umie prowadzić obliczenia w dwuwymiarowej geometrii eliptycznej i hiperbolicznej. Potrafi wykonać podstawowe konstrukcje platońskie w geometrii hiperbolicznej; 4. posługuje się trygonometrią eliptyczną i hiperboliczną; 5. zna pojęcie działania grupy i przestrzeni ilorazowej; 6. umie sklasyfikować geometrie torusów; 7. posługuje się geometrią rzutową; 8. zna metryki Minkowskiego i Hilberta. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.