Społeczne aspekty turystyki

fakultatywne

w sali

Turystyka jest zjawiskiem wieloaspektowym: kulturowym, ekonomicznym, przestrzennym, ale przede wszystkim społecznym. Niniejszy wykład ma wskazać na jej wymiar społeczny. Przedstawieni zostaną zatem główni aktorzy biorący udział w turystyce - czyli turyści i społeczności regionów recepcyjnych – oraz relacje między nimi.

W ramach zajęć studenci zapoznają się ze społecznymi czynnikami i barierami rozwoju turystyki, przy czym główny nacisk zostanie położony na szeroko rozumianą charakterystykę zachowań turystów i mieszkańców regionów recepcyjnych oraz relacje zachodzące między nimi.

Zarys treści zajęć:

- Turystyka w życiu jednostek i grup społecznych. Czynniki różnicujące mobilność turystyczną.

- Motywy podejmowania podróży turystycznych. Zachowania turystyczne. Typologia turystów

- Zmiany preferencji turystów: od turystyki 3S do turystyki 3E. Doznania i emocje w turystyce.

- Turystyka jako spotkanie kultur. Różnice kulturowe a zachowania turystów. Choroby i dolegliwości turystów

- Niepełnosprawność a turystyka. Dostosowywanie przestrzeni turystycznej do potrzeb osób z niepełnosprawnościami (wybrane przykłady)

- Pozytywny i negatywny wpływ turystyki na społeczności lokalne

- Turystyka jako źródło konfliktów społecznych. Przykłady sytuacji konfliktowych „z turystyką w tle”

Krzymowska-Kostrowicka A., 1999, Geoekologia turystyki i wypoczynku, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Podemski K., 2004, Socjologia podróży, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań.

Przecławski K., 1979, Socjologiczne problemy turystyki, Instytut Wydawniczy CRZZ, Warszawa.

Przecławski K., 2001, Człowiek a turystyka. Zarys socjologii turystyki, Albis, Kraków.

Stasiak A., 2007, Kultura a turystyka – wzajemne relacje, (w:) A. Stasiak (red.), Kultura i turystyka – razem czy osobno, Wydawnictwo WSTH, Łódź, s. 1-11.

Suprewicz J.,2005, Socjologia turystyki, Wyższa Szkoła Społeczno-Przyrodnicza w Lublinie, Lublin

Urry J., 2007, Spojrzenie turysty, PWN, Warszawa.

Walmsley D.J., Lewis G.J., 1997, Geografia człowieka. Podejścia behawioralne. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Wieczorkiewicz A., 2012, Apetyt turysty. O doświadczaniu świata w podróży, Univrsitas, Kraków.

Winiarski R., Zdebski J., 2008, Psychologia turystyki, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa.

Po ukończeniu przedmiotu student:

Wiedza

1. Zna i rozumie procesy społeczne i kulturowe zachodzące w regionach recepcji i emisji ruchu turystycznego (S1_W03)

2. Zna i rozumie podstawowe koncepcje wyjaśniające zjawiska i procesy społeczne zachodzące w miejscach recepcji ruchu turystycznego (S1_W05)

3. Zna konflikty o charakterze społecznym zachodzące w miejscach recepcji ruchu turystycznego i rozumie ich przyczyny (S1_W13)

Umiejętności

1. Potrafi interpretować i wyjaśniać relacje między zjawiskami i procesami społecznymi zachodzącymi w miejscach recepcji ruchu turystycznego (S1_U04)

2. Wykorzystywać krytycznie literaturę naukową i inne źródła dotyczące społecznych aspektów turystyki (S1_U07)

Kompetencje społeczne

1. Akceptuje zasady zachowania wynikające z szacunku i życzliwości wobec przedstawicieli innych kultur (S1_K02)

Przedmiot kończy się zaliczeniem na ocenę. Podstawę zaliczenia przedmiotu stanowi ocena uzyskana z testu.

Na podwyższenie oceny końcowej (o 0,5 stopnia) może mieć wpływ aktywność studenta na zajęciach.