Seminarium Warszawskie

fakultatywne

Oczekiwany od studenta/studentki / doktoranta/doktorantki wyjściowy zakres wiedzy to: wiedza ogólna z zakresu historii Warszawy i znajomość przestrzeni miasta.

w sali

Seminarium Warszawskie to cykl interdyscyplinarnych i wielowątkowych, poświęconych Warszawie zajęć z udziałem zaproszonych ekspertów – trójki / czwórki specjalistek i specjalistów zajmujących się w badaniach i w praktyce Warszawą – oraz słuchaczy. Cykl trwa cały rok akademicki, zajęcia odbywają się średnio co miesiąc (niekiedy dwa razy w miesiącu).

Miejsce odbywania zajęć:

1. Sala Biblioteki Muzeum Warszawy (Rynek Starego Miasta 42), w terminach: w roku 2023: 17.10., 21.11., 5.12.; w roku 2024: 23.01., 20.02., 19.03., 23.04., 21.05., 18.06.

2. Sala 111 w budynku Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych UW (Krakowskie Przedmieście 30), w terminach: w roku 2023: 7.11., 19.12.; w roku 2024: 6.02., 5.03., 9.04.

Seminarium Warszawskie to cykl interdyscyplinarnych i wielowątkowych, poświęconych Warszawie zajęć z udziałem zaproszonych ekspertów – trójki / czwórki specjalistek i specjalistów zajmujących się w badaniach i w praktyce Warszawą – oraz słuchaczy. Cykl trwa cały rok akademicki, zajęcia odbywają się średnio co miesiąc (niekiedy dwa razy w miesiącu).

Problematyka poruszana podczas Seminarium Warszawskiego obejmuje zagadnienia historyczne, archeologiczne, geograficzne, kulturoznawcze, społeczne, demograficzne, gospodarcze, percepcyjne, tożsamościowe, nawiązujące do badań nad pamięcią i obyczajowością.

Treści zajęć dotyczą przestrzeni i dziejów Warszawy, w tym jej historii, urbanistyki, architektury, społeczeństwa, kultury, edukacji, geomorfologii, hydrografii, nazewnictwa, mody, przedsiębiorczości, materialnego i niematerialnego dziedzictwa, lokali gastronomicznych, tradycji i obyczajów, etniczności. W ramach zajęć dyskutowane są określone działania varsavianistyczne i projekty miejskie.

Sposób realizacji przedmiotu:

Struktura Seminarium Warszawskiego: pierwsze 30-40 minut należy do zaproszonych ekspertek i ekspertów, którzy prezentują własną perspektywę dotyczącą wiodącego (tytułowego) zagadnienia; kolejne pół godziny przeznaczony jest na dyskusję z dwoma prowadzącymi zajęcia (moderatorami), a pozostały czas zajmuje wymiana myśli z udziałem słuchaczy uczestniczących w zajęciach. Innymi słowy, uczestnicy zajęć zapoznają się z poznawczo-interpretacyjnymi i praktycznymi perspektywami zaproszonych ekspertów w ramach omawianych zagadnień warszawskich, po czym biorą udział w dyskusji, prezentując własne przemyślenia i zadając pytania ekspertom. Na koniec cyklu zajęć ich uczestnicy przygotowują indywidualne eseje poświęcone wybranemu wątkowi merytorycznemu dyskutowanemu podczas Seminarium.

Metody dydaktyczne:

wykład, prelekcja, dyskusja, prezentacja multimedialna

- Bartoszewicz H., Weszpiński P.E., 2017, Plan Warszawy 1825. Korpus Inżynierów Wojskowych. Plan Miasta Stołecznego Warszawy Wymierzony przez Officerów Korpusu Inżynierów w latach 1818 i 1819 i litografowany przez tychże roku 1822, Muzeum Warszawy, Warszawa.

- Brzostek B., 2021, Wstecz. Historia Warszawy do początku, Muzeum Warszawy, Warszawa.

- Drozdowski M.M., Sołtan A., Zahorski A., 2017, Historia Warszawy, Oficyna Wydawnicza Aspra-JR, Wyd. Bellona, Warszawa.

- Gzell S. (red.), 2022, Krajobraz architektoniczny Warszawy w 2022 roku, Blue Bird, Warszawa.

- Herbst S. (red.), 1975, Encyklopedia Warszawy, PWN, Warszawa.

- Kasprzycki J., 1996–1999, Korzenie miasta. Warszawskie pożegnania, 5 tomów, Wyd. Veda, Warszawa.

- Kasprzycki J., Majewski J.S., 2004, Korzenie miasta, Wyd. Veda, Warszawa.

- Królikowski L., 2021, Śladami pomysłów dla Warszawy, OW-P Adam, Warszawa.

- Kultura Warszawy, 1979, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa.

- Madurowicz M., 2007, Miejska przestrzeń tożsamości Warszawy, Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.

- Sołtan A. (red.), 2012, Śladami nazw miejskich Warszawy (z prac Zespołu Nazewnictwa Miejskiego Warszawy), Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, Warszawa.

- Wagner K., Zwierz K., Piechocki P. (red.), 2016, Skąd się biorą Warszawiacy? Migracje do Warszawy w XIV–XXI wieku, Muzeum Warszawy, Warszawa.

- Zieliński J., 1995–2011, Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy, 15 tomów, seria „Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami”, Wyd. Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, Warszawa.

Efekty z zakresu wiedzy:

1. student(ka) / doktorant(ka) zna w stopniu zaawansowanym i w sposób ukierunkowany zagadnienia związane z historią, społecznością, geografią i kulturą Warszawy oraz jest świadom(a) źródeł varsavianistycznych (archiwalnych, kartograficznych, statystycznych, społecznych itd.);

2. student(ka) / doktorant(ka) zna i rozumie terminologię z zakresu historii, archeologii, historii sztuki, architektury, urbanistyki, ochrony dziedzictwa, geografii miast, kartografii;

3. student(k)a / doktorant(ka) zna i rozumie różne perspektywy interpretacyjne dawnych i współczesnych zagadnień warszawskich;

4. student(ka) / doktorant(ka) jest gotów/gotowa do krytycznego podejścia i rewizji istniejących wzorców interpretacyjnych warszawskich zjawisk społecznych, kulturowych, ekonomicznych, przestrzennych, politycznych.

Efekty w zakresie umiejętności:

1. w analizie warszawskich problemów badawczych student(ka) / doktorant(ka) potrafi odwołać się do istniejących regulacji, normatywów, obyczajowości, kodyfikacji;

2. student(ka) / doktorant(ka) potrafi właściwie stosować wielodziedzinowe słownictwo charakteryzujące przestrzeń, dzieje, społeczeństwo i kulturę Warszawy;

3. student(ka) / doktorant(ka) potrafi zinterpretować dynamikę zmian miasta i jego społeczności oraz wskazać ich przyczyny;

4. student(ka) / doktorant(ka) potrafi posługiwać się interdyscyplinarną narracją dotyczącą Warszawy;

5. student(ka) / doktorant(ka) umie wskazać obszary problemowe w Warszawie, niezależnie od ich charakteru i genezy.

Efekty w zakresie kompetencji społecznych:

1. student(ka) / doktorant(ka) jest gotów/gotowa do publicznej wymiany myśli i obrony własnego stanowiska;

2. student(ka) / doktorant(ka) jest gotów/gotowa do podejmowania dyskusji z zachowaniem zasad etycznych.

Obecność i aktywność studentów / doktorantów będzie oceniana następująco: obecność – 20% oceny, udział w dyskusji – 40% oceny, esej zaliczeniowy – 40% oceny. Aby uzyskać ocenę pozytywną, należy uzyskać 50% ocen cząstkowych (czyli sumarycznie – odpowiednio: 10%, 20% i 20%) – co oznacza, że należy uczestniczyć stacjonarnie co najmniej w 80% zajęć, podczas co najmniej trzech zajęć zabrać głos oraz napisać esej zaliczeniowy oceniony co najmniej na ocenę dostateczną (3). Esej powinien nawiązywać merytorycznie do wybranego tematu dyskutowanego podczas zajęć.

Sposób zaliczenia - obligatoryjnie: obecność podczas 80% zajęć, udział w dyskusji oraz esej zaliczeniowy na koniec cyklu zajęć.

Nie są przewidziane praktyki zawodowe