Seksualność osób niepełnosprawnych intelektualnie

fakultatywne
ogólnouniwersyteckie

w sali

Seksualność stanowi istotny aspekt życia każdego człowieka, również niepełnosprawnego. Zajęcia z przedmiotu pedagogika seksualna osób niepełnosprawnych mają dostarczyć wiedzy z zakresu biologicznych, fizjologicznych, psychologicznych, społecznych a przede wszystkim pedagogicznych (edukacyjnych) aspektów seksualności człowieka niepełnosprawnego. Zajęcia prowadzone są w formie wykładów i zajęć audytoryjnych, podczas których studenci będą mogli poznać wybrane problemy rozwoju seksualnego człowieka z różnymi typami niepełnosprawności.

Zajęcia mają dostarczyć podstawowej wiedzy z zakresu biologicznych, fizjologicznych, psychologicznych, społecznych a przede wszystkim pedagogicznych (edukacyjnych) aspektów seksualności człowieka. Zdrowie seksualne rozumiane jest jako część zdrowia reprodukcyjnego, a treści wykładów są spójne z powszechna Deklaracją Praw Seksualnych 2002 roku, konwencją ONZ z 1994 roku, a także ogólna wiedzą z zakresu szeroko rozumianego zdrowia człowieka.

1. Pojęcia seksualizm, norma seksualna, modele seksualności człowieka, zaburzenia i perwersje seksualne

2. Uwarunkowania socjohistoryczne podejścia do seksualności osób niepełnosprawnych

3. Aspekty rozwoju fizjologicznego seksualności osób niepełnosprawnych

4. Uwarunkowania społeczne i psychologiczne seksualności osób niepełnosprawnych

5. Edukacja seksualna osób niepełnosprawnych, przygotowanie warsztatów z zakresu seksualności osób niepełnopsrawnych

6. Przemoc seksualna wobec osób niepełnosprawnych

7. Problemy rodzicielstwa osób niepełnosprawnych

KIJAK R., (2010). Seks i niepełnosprawność - doświadczenia seksualne osób z niepełnosprawnością intelektualna. OW Impuls: Kraków

KIJAK R. (2014). Seksualność człowieka z niepełnosprawnością intelektualną a rodzina. Wyd Lekarskie PZWL, Warszawa

KIJAK R. (2016). Dorośli z niepełnosprawnością intelektualną jako partnerzy małżonkowie i rodzice. OW Impuls Kraków

KOŚCIELSKA M., (2004). Niechciana seksualność. O ludzkich potrzebach osób niepełnosprawnych intelektualnie. Jacek Santorski: Warszawa

WYCZESANY J. (2004 i wyd. póż). Pedagogika upośledzonych umysłowo. OW Impuls Kraków

KRAUSE A. (2011) Współczesne paradygmaty pedagogiki specjalnej. OW Impuls. Kraków

ŻURAW H., (2008). Udział niepełnosprawnych w życiu społecznym. Wyd UW Warszawa

DYKCIK W. (1997 i wyd. póź.) (red.). Pedagogika specjalna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa

HULEK A. (1977 i wyd. póź) (red.). Pedagogika rewalidacyjna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa

DRYŻAŁOWSKA G. (2015). Integracja edukacyjna a integracja społeczna. Satysfakcja z życia osób niedosłyszących. Wyd Uw: Warszawa

IZDEBSKI Z. (2015). Seksualność Polaków na początku XXI. Studium badawcze. Wyd. UJ: Kraków

oraz aktualne czasopisma z baz krajowych i zagranicznych m.in. Taylor Francis Group, Springer inne

Celem wykładu jest nabycie umiejętności i wiedzy w zakresie przeprowadzania badań, gromadzenia bazy danych i interpretacji wyników potrzebnych do przygotowania pracy magisterskiej.

Efekt kształcenia dla kursu:

W zakresie wiedzy

W 1: Ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę na temat rehabilitacji społecznej osób niepełnosprawnych uwzględnia filozoficzne, społeczno-kulturowe, historyczne, biologiczne, psychologiczne podstawy tego procesu w kontekście rozwoju seksualnego

W 2: Ma uporządkowaną wiedzę o strukturze i funkcjach systemu rehabilitacji społecznej osób niepełnosprawnych, zna wybrane rozwiązania z zakresu rehabilitacji osób niepełnosprawnych w kontekście rozwoju seksualnego

W 3: Wie jak przebiega rozwój psychoseksualny osób niepełnosprawnych intelektualnie

W 4: Wie i zna sposoby oceny zachowań seksualnych w oparciu o kryteria normy seksuologicznej

W 5: Zna literaturę i teorię z zakresu metodologii badań pedagogicznych

W zakresie umiejętności:

U 1: Potrafi Sprawnie posługiwać się wybranymi ujęciami teoretycznymi w celu analizowania podejmowanych działań z zakresu rehabilitacji społecznej osób niepełnosprawnych szczególnie w aspekcie rehabilitacji seksualnej tych osób

U 2: Ma pogłębione umiejętności obserwowania, diagnozowania i racjonalnego oceniania przebiegu procesu rehabilitacji seksualnej osób niepełnosprawnych

U 3: Konstruuje rozwiązania sprzyjające skutecznej rehabilitacji społecznej w tym seksualnej prognozuje ich przebieg oraz przewiduje skutki planowanych działań

W zakresie postaw:

P 1: Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego doskonalenia się,

P 2: Docenia znaczenie wiedzy i umiejętności praktycznych zdobytych podczas zajęć w czasie pracy pedagogicznej.

Konsultacje, praca indywidualna i zespołowa.

Udział w wykładach, aktywne uczestnictwo w dyskusjach, projekt pisemny – przygotowanie w zespołach scenariuszy zajęć z zakresu edukacji seksualnej osób niepełnosprawnych (scenariusz musi uwzględniać pomoce dydaktyczne).