Pedagogika nauczania w szkołach ponadpodstawowych
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2300-ZNPH-2a |
Kod Erasmus / ISCED: |
05.102
|
Nazwa przedmiotu: | Pedagogika nauczania w szkołach ponadpodstawowych |
Jednostka: | Wydział Pedagogiczny |
Grupy: |
Pedagogika, przedmioty dające uprawnienia pedagogiczne Przedmioty dające uprawnienia pedagogiczne |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | uprawnienia pedagogiczne |
Założenia (opisowo): | Teleologiczne i aksjologiczne podstawy współczesnego wychowania |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Teleologiczne i aksjologiczne podstawy współczesnego wychowania; prawidłowości procesu wychowania i nauczania i ich uwarunkowania; metody i formy, rezultaty pracy pedagogicznej; program i treści kształcenia, planowanie pracy, kontrola i ocena rezultatów; funkcjonowanie ucznia w klasie, metody profilaktyki, diagnostyki i terapii, kształtowanie umiejętności refleksji i analizowania praktyki edukacyjnej. |
Pełny opis: |
1. Proces wychowania i kształcenia, ich filozoficzne i społeczno-kulturowe podstawy. 2. Rola i zadania nauczyciela, wypalenie zawodowe, refleksyjna praktyka, etyczne aspekty pracy nauczyciela. 3. Innowacyjne metody i techniki kształcenia i wychowania. 4. Tworzenie klimatu wychowawczego w klasie. 5. Dynamika grupy uczniowskiej. Współpraca i współdziałanie uczniów. Rozwiązywanie konfliktów, mediacje. Stymulowanie rozwoju społeczno-moralnego młodzieży. Kontakty społeczne ucznia. Grupa rówieśnicza i jej znaczenie w życiu ucznia. 6. Formy aktywności młodzieży. Nauka, realizacja zainteresowań, działalność społeczna, wolontariat, praca. Poszerzanie autonomii i samodzielności uczniów. 7. Współpraca z rodzicami, szerszym środowiskiem szkolnym. Instytucje wspierające pracę nauczyciela historii. 8. Profilaktyka, diagnostyka i terapia w realizacji zadań wychowawczych. |
Literatura: |
Czasopisma: Edukacja i Dialog, Ruch Pedagogiczny, Kultura i Edukacja, Kwartalnik Pedagogiczny Kupisiewicz Cz.: Dydaktyka ogólna, Graf-Punkt 2002. Kruszewski K.: Sztuka nauczania, PWN Warszawa 1995. Tripp D.: Zdarzenia krytyczne w nauczaniu. Kształtowanie profesjonalnego osądu. Warszawa 1996. Debesse M., Mialaret G. (red.) Rozprawy o wychowaniu. PWN Warszawa 1998. Janowski A., Pedagogika praktyczna. Warszawa 2002. Jarosz E., Wysocka E., Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania. Warszawa 2006. Kazanowski Z., Osik-Chudowolska D. (red.) Integracja osób niepełnosprawnych w edukacji i interakcjach społecznych. Lublin 2003. Kruszewski K. (red.) Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela t.1 PWN Warszawa 1991. Kwieciński Z., Śliwerski B.(red.), Pedagogika. Warszawa 2003. Łobocki M., Teoria wychowania w zarysie. Kraków 2003 i nast. Moroz H., Rozwój zawodowy nauczyciela. Kraków 2005 Okoń, W., Dziesięć szkół alternatywnych. Warszawa, 1998. Pfiffner L., Wszystko o ADHD. Poznań 2004 Retter H., Komunikacja codzienna w pedagogice. Gdańsk 2005 Śliwerski B .(red.), Pedagogika. Gdańsk 2006 Tripp D., Zdarzenia krytyczne w nauczaniu. Kształtowanie profesjonalnego osądu. Warszawa 1996. Wolańczyk T., Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci. Lublin 1991 |
Efekty uczenia się: |
W zakresie wiedzy: Opisuje proces wychowania i kształcenia z uwzględnieniem podstaw filozoficznych i społeczno-kulturowych. Charakteryzuje zadania i role nauczyciela. Zna specyfikę pracy nauczyciela. Zna formy aktywności młodzieży. Zna instytucje wspierające pracę nauczyciela historii. Rozumie współzależność procesu wychowania i nauczania. W zakresie umiejętności: Potrafi stosować innowacyjne rozwiązania edukacyjne w procesie dydaktycznym i wychowawczym. Potrafi stosować wybrane techniki w komunikacji z rodzicami. Potrafi wykorzystywać wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki do analizowania i interpretowania określonego rodzaju sytuacji i zdarzeń pedagogicznych. Potrafi zdefiniować sytuację edukacyjną, dobrać sposoby jej rozwiązania, zastosować różne wersje językowe w zależności od kodu językowego ucznia - potrafi indywidualizować nauczanie. Potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności związane z działalnością pedagogiczną korzystając z różnych źródeł. Potrafi ocenić przydatność wybranych metod, procedur i dobrych praktyk do realizacji zadań wychowawczych. Potrafi właściwie dobierać podstawowe metody wykorzystywane w profilaktyce, diagnostyce i terapii do realizacji zadań wychowawczych. W zakresie kompetencji społecznych: Analizuje poziom swojej wiedzy i umiejętności; rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego. Dokonuje oceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności w trakcie realizowania działań pedagogicznych. Ma świadomość sensu, wartości i potrzeby podejmowania działań pedagogicznych w środowisku społecznym. |
Metody i kryteria oceniania: |
Kryteria oceniania: aktywność na zajęciach, kolokwium, wykonanie prac cząstkowych: prezentacja wybranej publikacji z zakresu pedagogiki z wykorzystaniem innowacyjnego podejścia |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.