Krótki kurs o neuropsychologii starzenia
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2500-PL-PS-FO1-09 |
Kod Erasmus / ISCED: |
14.4
|
Nazwa przedmiotu: | Krótki kurs o neuropsychologii starzenia |
Jednostka: | Wydział Psychologii |
Grupy: |
Fakultety ogólnoakademickie Psychologia Kliniczna |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Skrócony opis: |
Celem zajęć jest przekazanie studentom informacji o najważniejszych zmianach psychologicznych, poznawczych oraz mózgowych związanych ze starzeniem. Studenci dowiedzą się m.in., które zdolności umysłowe słabną z wiekiem, jak seniorzy sobie radzą z tymi trudnościami, czym się charakteryzuje rozwój psychiczny w wieku podeszłym, oraz jakie są osiągnięcia psychologiczne tego okresu życia. |
Pełny opis: |
Pełny opis: 2. Główne problemy psychologii starzenia Straś-Romanowska M (2011). Późna dorosłość. W: J Trempała (red.), Psychologia rozwoju człowieka (s. 326-350). Warszawa: PWN. Kutyła M (2012). Miejsce osób starszych w społeczeństwie i rodzinie. W: A Zych (red.) Poznać, zrozumieć i zaakceptować starość (s. 359-368). Łask: Over- Group. 3. Starzenie się mózgu i umysłu Hedden T, Gabrieli J (2004). Insights into the ageing mind: a view from cognitive neuroscience. Nature Reviews. Neuroscience, 5(2), 87-97. Barulli D, Stern Y (2013). Efficiency, capacity, compensation, maintenance, plasticity: emerging concepts in cognitive reserve. TRENDS in Cognitive Sciences, 17, 502-509. 4. Pamięć autobiograficzna Maruszewski T (2005). Pamięć autobiograficzna w wieku podeszłym. Pamięć autobiograficzna (s.148-170). Gdańsk: GWP. Ćwiczenie: Wywiad z seniorem – moje tematy albo propozycje studentów 5. Poznanie społeczne Cavannaugh J C, Blanchard-Fields F (2006). Chapter 8 Social cognition. Adult development and aging (280-311). Belmont, CA : Wadsworth/Cengage Learning, 6. Wspomaganie funkcjonowania ludzi starzejących się Zając-Lamparska L (2011). Wspomaganie funkcjonowania ludzi starzejących się. W: J Trempała (red.), Psychologia rozwoju człowieka (s. 419-431). Warszawa: PWN. Łojek E, Stańczak J (2010). Kalifornijski Test Uczenia się Językowego (CVLT). Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP 7. Badanie neuropsychologiczne dla seniora. Jodzio K (2011). Diagnoza neuropsychologiczna objawów normalnego starzenia się człowieka. Diagnostyka neuropsychologiczna w praktyce klinicznej (s. 226-236). Warszawa: Difin. Kotapka-Minc, S (2007). Znaczenie badania neuropsychologicznego w diagnostyce otępienia. Pol. Przegl. Neurol 2007;3(2):61-68. 8. Choroby otępienne: choroba Alzheimera, podkorowe otępienie naczyniopochodne Kotapka-Minc S (2003). Problemy diagnostyczne w zespołach otępiennych – perspektywa neuropsychologiczna. W: J Leszek (red.) Choroby otępienne. Teoria i praktyka (375-388). Wrocław: Continuo Kłoszewska I (2003). Choroba Alzheimera i otępienie naczyniopochodne – jak rozległe jest pogranicze. W: J Leszek (red.) Choroby otępienne. Teoria i praktyka (357-364). Wrocław: Continuo Stańczak J (2010). Krótka Skala Oceny Stanu Umysłowego (MMSE). Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP 9. Osobowość Cavannaugh J C, Blanchard-Fields F (2011). Chapter 9 Personality. Adult aging and development (315-356). Belmont, CA : Wadsworth/Cengage Learning, Mather M (2012). The emotion paradox in the aging brain. Annals of the New York Academy of Sciences, 1251(1): 33–49. 10. Osoby długowieczne Łuczywek E, Kądzielawa D (2005). Funkcjonowanie poznawcze polskich stulatków z perspektywy neuropsychologii klinicznej. W: K Jodzio. (red.), Neuronalny świat umysłu (145-166). Kraków: Impuls. Poon L W et al. (2010). Understanding centenarians' psychosocial dynamics and their contributions to health and quality of life. Current Gerontology and Geriatrics Research, Volume 2010, Article ID 680657 11. Osoby 50+ na rynku pracy Schimanek T, Kotzian J, Arczewska M (2015). Zarządzanie wiekiem skierowane na osoby 50+ Poradnik dla małych i średnich przedsiębiorców i nie tylko. Poradnik przygotowany przez Akademię Rozwoju Filantropii w Polsce w ramach projektu innowacyjnego „ACTIV 50+ – instrumenty wspierające aktywność zawodową pracowników”. 12. Inne rodzaje aktywności, czyli co można robić na emeryturze? Założenia Długofalowej Polityki Senioralnej w Polsce na lata 2014–2020. UCHWAŁA Nr 238 RADY MINISTRÓW z dnia 24 grudnia 2013 r. Agora SA (2015). Ponad 100 sposobów na pamięć. Warszawa: Agora SA 13.Opieka nad seniorem, rola psychologa i neuropsychologa Materiały na dysku 14.Umieranie, żałoba Kübler-Ross, E. (2008). Śmierć przez cudze okna (62-69) i Umieranie wśród Alaskich Indian. Znaczenie wyboru (70-78). Śmierć. Ostatni etap rozwoju. Warszawa: MT Biznes. Rogiewicz M., Buczkowski, K. (2006). Dorosły pacjent w żałobie po śmierci bliskiej osoby — rola lekarza rodzinnego. Polska Medycyna Paliatywna 2006, tom 5, nr 1 Turner J S, Helms, D B (1999). Śmierć i żałoba. Rozwój człowieka (s.591-624). Warszawa: WSiP |
Efekty uczenia się: |
Wiedza. Student - ma wiedzę z zakresu psychologicznych, poznawczych oraz mózgowych zmian towarzyszących procesowi starzenia się człowieka - potrafi zidentyfikować objawy zaburzeń otępiennych, zna ich uwarunkowania oraz przesiewowe metody diagnostyczne - ma wiedzę z zakresu polityki społecznej i zatrudnienia wobec osób starszych Umiejętności. Student: - potrafi znaleźć ofertę usług aktywizujących, kulturalnych, sportowych, opiekuńczych adresowanych do seniorów - potrafi przeprowadzić Krótką Skalę Oceny Stanu Umysłowego MMSE i ocenić wyniki Kompetencje. Student - rozumie konieczność ciągłego uczenia się i uaktualniania posiadanej wiedzy |
Metody i kryteria oceniania: |
Obecność (trzeba być na 13 zajęciach), zaliczenie testu końcowego, wykonanie 1 prezentacji na zajęciach, wykonanie ćwiczenia na zajęciach. Przeczytanie lektur jest obowiązkowe i będzie sprawdzane. Kurs trwa 30 godzin |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.