Anatomia propagandy - wprowadzenie do manipulowania opinią publiczną
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2700-ANP2-OG |
Kod Erasmus / ISCED: |
15.1
|
Nazwa przedmiotu: | Anatomia propagandy - wprowadzenie do manipulowania opinią publiczną |
Jednostka: | Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii |
Grupy: |
Przedmioty ogólnouniwersyteckie na Uniwersytecie Warszawskim Przedmioty ogólnouniwersyteckie społeczne |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Wykład ogólnouniwersytecki (OGUN) na temat historii propagandy, narzędzi propagandowych i ich współczesnego wykorzystania |
Pełny opis: |
W ramach wykładu studenci poznają podstawowe pojęcia związane ze zjawiskiem propagandy, historię propagandy, nurty badawcze związane ze zjawiskiem a także, narzędzia i techniki, i ich współczesne zastosowania. W ramach zajęć poruszone zostają także wątki dotyczące międzynarodowego PR-u oraz wykorzystania sztuk wizualnych w propagandzie |
Literatura: |
Dobek-Ostrowska B.: Komunikowanie polityczne i publiczne. Warszawa 2006 [rozdział Propaganda polityczna jako forma komunikowania politycznego]. Dobek Ostrowska B., Fras J., Ociepka B.: Teoria i praktyka propagandy. Wrocław 1999. Kula H.M.: Propaganda współczesna. Istota- właściwości. Toruń 2005. Młyniec E.: Opinia publiczna. Wstęp do teorii. Poznań, Wrocław 2002. Noelle-Neumann E.: Spirala milczenia. Opinia publiczna- nasza skóra społeczna. Poznań 2001. Patrick B.A.: 10 przykazań propagandy. Gliwice 2015. Pratkains A., Aronson E.: Wiek propagandy. Używanie i nadużywanie perswazji na co dzień. Warszawa 2003. Schiller H.I.: Sternicy świadomości. Kraków 1976. Sztumski J.: Propaganda – jej problemy i metody. Skrypt przeznaczony dla studentów nauk politycznych i dziennikarstwa. Katowice 1990. Szulczewski M.: Propaganda polityczna. Zarys problematyki teoretycznej. Warszawa 1972. Thomson O.: Historia propagandy. Warszawa 2001. Wojtasik L.: Propaganda wizualna. Warszawa 1987. Wojtasik L.: Psychologia propagandy politycznej. Warszawa 1986. Wojtasik L.: Teoria i praktyka politycznej propagandy wizualnej. Warszawa 1975. Literatura uzupełniająca: Teoria propagandy: Arbatow G.: Propaganda na zachodzie. Doktryny, metody, organizacja. Warszawa 1972. Blessonow B.N.: Burżuazyjna propaganda manipulacyjna. Warszawa 1976. Borecki R.: Propaganda a polityka. Warszawa 1987. Bronisławski J.: Fałszywi prorocy. Warszawa 1984. Cialdini R.B.: Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka. Gdańsk 2003. Jarecka U.: Propaganda wizualna słusznej wojny. Media wizualne XX wieku wobec konfliktów zbrojnych. Warszawa 2008. Kuśmierski S.: Świadomość społeczna, opinia publiczna propaganda. Warszawa 1987. Kwiatkowski Stanisław: Słowa i emocje w propagandzie. Warszawa 1974. Lepa A.: Świat propagandy. Częstochowa 2006. Ławrowski J.: Amerykańska propaganda socjologiczna. Warszawa 1975. Mazurek J.: Informacja społeczna i propaganda. Warszawa 1979. Popławski D.: Metody propagandy w polityce zagranicznej RFN. Warszawa 1983. Problemy psychologii społecznej a propaganda. Warszawa 1975. Wojtasik L.: Zarys psychologii propagandy. Warszawa 1973. Polityka i perswazja, pod red P. Lissewskiego. Poznań 2007. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza - studenci posiadają wiedzę na temat historii propagandy, nurtów badawczych zajmujących się tym zjawiskiem, narzędzi wykorzystywanych w działalności propagandowej - studenci posiadają wiedzę na temat zjawisk związanych z manipulowaniem opinią publiczną takimi jak agenda setting, czy spirala milczenia - studenci posiadają wiedzę na temat zarządzania informacją oraz kreowania wizerunku, zwłaszcza w czasie trwania konfliktów zbrojnych Umiejętności - potrafią zastosować w praktyce narzędzia wykorzystywane przy konstruowaniu przekazów propagandowych Inne kompetencje - student potrafi rozpoznawać przekazy propagandowe, wychwytywać zastosowane w przekazach mechanizmy manipulacji |
Metody i kryteria oceniania: |
Podstawą zaliczenie jest aktywne uczestnictwo w kursie. Oceniane są na punkty wszystkie aktywności na platformie COME. Dodatkowym, obowiązkowym elementem zaliczenia modułu jest zaliczenie pisemne. |
Praktyki zawodowe: |
Brak |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.