Analiza komparatystyczna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3001-13A2AKOM |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0232) Literatura i językoznawstwo
|
Nazwa przedmiotu: | Analiza komparatystyczna |
Jednostka: | Instytut Literatury Polskiej |
Grupy: |
Przedmioty obowiązkowe dla II roku filologii polskiej - niestacjonarne (zaoczne) 1-go stopnia |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Zajęcia służą rozwijaniu umiejętności analizy i interpretacji tekstów literackich i szerzej tekstów kultury w ujęciu porównawczym. Mają w znacznej mierze charakter warsztatowy – na konkretnych przykładach uczą myślenia o utworze w kontekście innych dzieł, odmiennych dyskursów, sztuk, mediów. |
Pełny opis: |
Zajęcia służą rozwijaniu umiejętności analizy i interpretacji tekstów literackich i tekstów kultury w ujęciu porównawczym. Studenci, w stopniu zaawansowanym, uczą się świadomego konsekwencji badawczych wyboru narzędzi komparatystycznych do analizy i interpretacji tekstów literackich i nieliterackich. Ćwiczenia, w znacznej mierze mające charakter zajęć warsztatowych, pokazują zalety i odsłaniają niebezpieczeństwa metod analizy komparatystycznej na tle innych metodologii humanistyki naukowej. Przede wszystkim zaś kształtują sprawność analizy porównawczej i interpretacji kontekstowej. Na poziomie zaawansowanym uczą, jak się posługiwać analizą i interpretacją porównawczą w badaniu zjawisk literackich i kulturowych, na przykład w badaniu relacji literatura polska a inne literatury narodowe, literatura a inne teksty kultury, inne dyskursy, formy sztuki czy media. Przysposabiają do szerokiego – interdyskursywnego, intermedialnego i interkulturowego postrzegania zjawisk humanistycznych w dobie wielokutlurowości i globalizacji. |
Literatura: |
1. Archipelag porównań. Szkice komparatystyczne, red. M. Cieśla-Korytowska, Kraków 2007 [wybór]. 2. Hejmej A., Muzyka w literaturze. Perspektywy komparatystyki interdyscyplinarnej, Kraków 2008 [wybór]. 3. Dąbrowski M., Komparatystyka dyskursu/Dyskurs komparatystyki, Warszawa 2009 [wybór]. 4. Kasperski E., Współczesny neotranscendentalizm? (Wisława Szymborska: „Platon, czyli dlaczego”), w: Komparatystyka dzisiaj, t. II, Interpretacje, red. E. Kasperski, E. Szczęsna, Warszawa 2011. 5. Konończuk E., Mapa w interdyscyplinarnym dialogu geografii, historii i literatury, „Teksty Drugie” 2011, nr 5. 6. Kubicka H., Modele kartograficzne w badaniach nad literaturą popularną, w: Kody kultury: interakcja, transformacja, synergia, red. H. Kubicka, O. Taranek, Wrocław 2009. 7. Oblicza Narcyza: obecność autora w dziele, red. M. Cieśla-Korytowska, I. Puchalska, M. Siwiec, Kraków 2008 [wybór]. 8. Pawłowska-Jądrzyk, „Wielka elipsa” w narracji literackiej i filmowej ( „Piknik pod Wiszącą Skałą”), w: Komparatystyka dzisiaj, t. II, Interpretacje, op. cit. 9. Skórczewski D., Dlaczego Paweł Huelle napisał „Castorpa”?, „Teksty Drugie” 2006, nr 3. 10. Skwara M., Polski Whitman. O funkcjonowaniu poety obcego w kulturze narodowej, Kraków 2010 [wybór]. 11. Szczęsna E., Dyskurs internetowy a literacki. O niektórych relacjach między Internetem a literaturą, w: Komparatystyka dzisiaj, t. II, Interpretacje, op. cit. 12. Płaszczewska O., O nieistniejących dziełach sztuki w literaturze XIX wieku, w: Komparatystyka dzisiaj, t. II, Interpretacje, op. cit. 13. Tenczyńska A., Forma muzyczna w poezji („Niobe” K. I. Gałczyńskiego), w: Komparatystyka dzisiaj, t. II, Interpretacje, op. cit. 14. Witosz B., Ekfraza w tekście użytkowym – w perspektywie genologicznej i dyskursywnej, „Teksty Drugie” 2009, nr 1-2. 15. Wysłouch S., Przestrzeń metafizyczna w literaturze i sztuce (Caspar David Friedrich – Stanisław Barańczak – Peter Weir) w: Komparatystyka dzisiaj, t. II, Interpretacje, op. cit. Tytuły i adresy bibliograficzne proponowanych tekstów literackich zostaną podane na zajęciach. |
Efekty uczenia się: |
W toku zajęć student zdobywa umiejętność stosowania w praktyce analitycznej i interpretacyjnej terminologii z zakresu komparatystyki. Zyskuje umiejętność myślenia w kategoriach komparatystycznych a także świadomego, krytycznego stosowania analizy komparatystycznej w celu realizacji stawianych przez siebie zadań badawczych (np. w pracy magisterskiej). Rozumie różnicę epistemologiczną między analizą komparatystyczną a metodami analitycznymi właściwymi innym dziedzinom humanistyki naukowej. Nabywa umiejętności pogłębionego postrzegania, rozumienia i objaśniania zjawisk literackich, dyskursywnych, medialnych i szerzej kulturowych w kategoriach ich wzajemnych relacji i oddziaływań. Potrafi stosować problematykę komparatystyczną we własnym dyskursie naukowym. Uzyskaną wiedzę i nabyte umiejętności potrafi wykorzystać w samodzielnym obcowaniu z różnymi formami literatury, sztuki oraz kultury. Analizuje teksty literackie i teksty kultury w ujęciu porównawczym w sposób świadomy i pogłębiony. |
Metody i kryteria oceniania: |
Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest systematyczna obecność i pozytywna ocena z pracy semestralnej – analizy komparatystycznej. Ważnym kryterium oceny jest stopień przygotowania do zajęć potwierdzony aktywnym uczestnictwem w dyskusji nad tekstami teoretycznymi, a także w porównawczej i kontekstowej analizie i interpretacji tekstów literackich oraz tekstów kultury. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.