Modernizm i emancypacja. Nowe podmioty w literaturze przełomu XIX i XX wieku
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3001-B962LP1 |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0232) Literatura i językoznawstwo
|
Nazwa przedmiotu: | Modernizm i emancypacja. Nowe podmioty w literaturze przełomu XIX i XX wieku |
Jednostka: | Instytut Literatury Polskiej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | seminaria magisterskie |
Założenia (opisowo): | Seminarium adresowane jest do osób zainteresowanych literaturą przełomu XIX i XX wieku, zorientowanych w filozoficznych projektach spod znaku "hermeneutyki podejrzeń" (Freud, Marks, Nietzsche), gotowych na czytanie tekstów literackich w ich historycznym kontekście, zwłaszcza w odniesieniu do dokonujących się u progu nowoczesności przemian ekonomicznych, społecznych i kulturowych. |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Seminarium będzie poświęcone wybranym filozoficznym i politycznym projektom emancypacyjnym w obrębie modernizmu i związanym z nimi pojawieniem się w literaturze nowych podmiotów i ich języków. W centrum naszego zainteresowania, obok emancypacji kobiet, znajdą się także nowe klasy społeczne, uzyskujące podmiotowość grupy etniczne i narodowe czy mniejszości seksualne. Będziemy czytali wybrane wspólnie polskie i obce utwory z przełomu XIX i XX wieku, szukając w nich nieobecnych wcześniej w literaturze (lub pozbawionych do tej pory statusu podmiotu) bohaterów. Wykorzystamy również możliwości lektury tekstów z epoki modernizmu za pomocą takich współczesnych narzędzi, jak humanistyka nieantropocentryczna, by włączyć w nasze rozważania również perspektywę animal studies czy studiów nad rzeczami. |
Pełny opis: |
Seminarium będzie poświęcone wybranym filozoficznym i politycznym projektom emancypacyjnym w obrębie modernizmu i związanym z nimi pojawieniem się w literaturze nowych podmiotów i ich języków. W centrum naszego zainteresowania, obok emancypacji kobiet, znajdą się także nowe klasy społeczne, uzyskujące podmiotowość grupy etniczne i narodowe czy mniejszości seksualne. Będziemy czytali wybrane wspólnie polskie i obce utwory z przełomu XIX i XX wieku, szukając w nich nieobecnych wcześniej w literaturze (lub pozbawionych do tej pory statusu podmiotu) bohaterów. Wykorzystamy również możliwości lektury tekstów z epoki modernizmu za pomocą takich współczesnych narzędzi, jak humanistyka nieantropocentryczna, by włączyć w nasze rozważania również perspektywę animal studies czy studiów nad rzeczami. W toku seminarium studenci powinni dokonać wyboru tematu przyszłej pracy magisterskiej, rozpocząć zbieranie materiału literackiego i bibliografii przedmiotowej. Prezentacja efektów samodzielnej pracy w postaci autoreferatu i/lub konspektu pracy jest wymagana do zaliczenia przedmiotu. |
Literatura: |
Wybrane opracowania (proponowany zakres tematów zostanie podany na pierwszym spotkaniu, zaś lista omawianych utworów literackich zostanie ustalona wspólnie z uczestnikami seminarium): |
Efekty uczenia się: |
WIEDZA (Absolwent zna i rozumie: ) — fakty z zakresu literaturoznawstwa w stopniu pozwalającym mu napisać pracę dyplomową — metodologie literaturoznawcze — oddziaływanie refleksji literaturoznawczej i językoznawczej na kierunki literackie i artystyczne w kulturze polskiej XX i XXI wieku — specyfikę literaturoznawstwa polskiego w kontekście sytuacji nauk humanistycznych w Europie Środkowej i Wschodniej — specjalistyczną terminologię literaturoznawczą związaną z problematyką nowoczesności oraz w stopniu pogłębionym metody naukowe pozwalające na prowadzenie badań nad literaturą XIX, XX i XXI wieku — powiązania filologii polskiej z innymi dziedzinami humanistyki podejmującymi refleksję nad procesami modernizacyjnymi w kulturze — metodologiczne podstawy badania przemian funkcji literatury jako odpowiedzi na wyzwania współczesności — wpływ formacji modernistycznej na ukształtowanie się europejskiej i polskiej nauki o literaturze — kierunki rozwoju i stanowiska współczesnych teorii na temat przemian zachodzących w kulturze XIX, XX i XXI wieku — stan badań nad aspektami literatury wchodzącymi w zakres własnych badań szczegółowych prowadzonych przez studenta — prototypy pojęcia nowoczesności we wcześniejszych epokach i prądach intelektualnych — koncepcje nowoczesności wypracowane przez jej krzewicieli i krytyków — relacje między literaturą XIX, XX i XXI wieku a rozwijającymi się równolegle teoriami literatury, filozofią, socjologią, psychologią, psychoanalizą etc. — współzależność historii literatury, muzyki i sztuk plastycznych w kulturze XIX, XX i XXI wieku oraz wpływ nowych mediów na kierunki przekształceń literatury — specyfikę rozwoju literatury polskiej XIX, XX i XI wieku w relacji do analogicznych i konkurencyjnych procesów w literaturze europejskiej — dynamikę zjawisk literackich i kulturowych przebiegających na zasadzie rewolucji artystycznych, przełomów, zwrotów etc. — rolę refleksji z zakresu historii filozofii, psychologii i psychoanalizy, socjologii, kulturoznawstwa, historii sztuki, historii czytelnictwa i historii politycznej w procesie analizy historycznoliterackiej — projekty modernizacyjne obrazowane, promowane, rewidowane i demaskowane w literaturze polskiej w różnych okresach historycznych — wpływ dzieł literackich na tożsamość kulturową oraz ich rolę w rozpoznawaniu sytuacji społeczeństwa polskiego w kontekście wydarzeń politycznych i przemian cywilizacyjnych w kraju, regionie i Europie — wpływ różnych konceptualizacji doświadczenia nowoczesności na zmiany w zakresie sposobu definiowania literatury, określania jej cech swoistych oraz rozmienia tekstu literackiego — dynamikę rozwoju procesu historycznoliterackiego UMIEJĘTNOŚCI (Absolwent potrafi: ) — napisać dłuższą spójną pracę naukową: — opartą na precyzyjnie sformułowanej wyjściowej tezie i wyrazistych pytaniach badawczych; — wykorzystującą świadomie wybraną metodę badawczą; — poprawną i konsekwentną pod względem metodologicznym; — właściwie osadzoną w samodzielnie zrekonstruowanym i krytycznie rozpoznanym stanie badań; — popartą zgromadzonym materiałem dowodowym; — składającą się z argumentów logicznie prowadzących do konkluzji; — eksponującą celowość i atrakcyjność poruszanej problematyki; — poprawną pod względem językowym, także w zakresie korzystania ze stylu naukowego; — obudowaną poprawnie i kompletnie sporządzonymi przypisami i bibliografią; — mieszczącą się w obowiązujących limitach objętości — ustnie zaprezentować swoje badania na każdym ich etapie: — precyzyjnie definiując założenia i cele badawcze; — dokonując właściwej selekcji problemów, przykładów i argumentów; — uzasadniając celowość i atrakcyjność omawianej problematyki; — wypowiadając się językiem bogatym, poprawnym, także w zakresie użycia stylu naukowego; — utrzymując uwagę słuchaczy; — wykorzystując przejrzyste techniki prezentacji badań (np. handouty, prezentacje multimedialne) — dyskutując w sposób rzeczowo uargumentowany; — mieszcząc się w założonym limicie czasowym wystąpienia — integrować wiedzę z różnych dyscyplin humanistycznych oraz efektywnie ją wykorzystywać w analizie historycznych i kulturowych uwarunkowań literatury XIX, XX i XXI wieku — wykorzystać zdobytą wiedzę historycznoliteracką, teoretycznoliteracką i komparatystyczną do identyfikowania luk w stanie badań oraz prowadzenia badań własnych nad twórczością wybranych pisarzy, funkcjonowaniem środowisk i formacji artystycznych, zjawiskami szczegółowymi z zakresu poetyki historycznej i teoretycznej, etc. — prowadzić analizę utworów literackich, właściwie identyfikując podejmowane w nich wzorce gatunkowe, narracyjne, wersyfikacyjne etc. oraz wysuwając uargumentowane hipotezy w sytuacji naruszania tych wzorców przez utwór — stosować narzędzia interpretacji literatury z uwzględnieniem specyfiki dzieła, swoistości życia literackiego i zróżnicowania publiczności literackiej — posługiwać się wybranym paradygmatem literaturoznawczym w celu analizy utworów literackich lub rozwiązywania problemów teoretycznych dotyczących procesu historycznoliterackiego, poetyki, relacji między literaturą a życiem społecznym, filozofią, innymi sztukami etc. — w zaangażowany i krytyczny sposób poruszać się wśród podstawowych znaków, pojęć i kategorii kultury współczesnej (polskiej i europejskiej) — trafnie włączać zastane stanowiska teoretycznoliterackie i ustalenia historycznoliterackie do własnej argumentacji naukowej oraz posługiwać się poczynionymi ustaleniami analitycznymi w celu dyskusji ze stanem badań — identyfikować wczesne formy i prototypy idei nowoczesności w kulturze wcześniejszych epok — wnikliwie i krytycznie analizować różne koncepcje nowoczesności, określać dynamikę ich przemian, identyfikując fazy i warianty rozwojow — rozróżniać formacje kulturowe sytuujące się w polu nowoczesności, definiujące się w relacji do niej oraz traktujące nowoczesność jako epokę zamkniętą (K_U07) — charakteryzować wewnętrzne zróżnicowanie literatury polskiej XIX, XX i XXI wieku oraz wskazywać kulturowe i społeczne przyczyny tego zróżnicowania — sytuować polską literaturę XIX, XX i XXI wieku w kontekście innych sztuk — analizować zależność literatury polskiej XIX, XX i XXI wieku od zmiennej sytuacji politycznej Polski, przemian cywilizacyjnych i kulturowych oraz jej współzależność z filozofią, psychologią i psychoanalizą, socjologią, etc., tego czasu — w dyskusji dotyczącej dzieła literackiego dobierać argumentację uwzględniającą sytuację społeczno-polityczną, środowiskową i kulturową, w której to dzieło powstało — potrafi napisać pracę zaliczeniową, której celem jest analiza i interpretacja wybranego tekstu literackiego napisanego w XX — czytać, interpretować i analizować teksty literackie, uwzględniając kontekst historyczny, kulturowy oraz teksty o charakterze naukowym i wysnute z nich wnioski wykorzystywać we własnej pracy badawczej — krytycznie spojrzeć na proces historycznoliteracki i właściwie usytuować w nim różne zjawiska społeczno-kulturowe — wykorzystywać profesjonalne narzędzia wyszukiwawcze ukierunkowane na dziedziny filologiczne, ze szczególnym uwzględnieniem językoznawstwa synchronicznego — formułować problemy badawcze, dobierać adekwatne metody, narzędzia badawcze i techniki pracy nad tekstem — opracowywać, prezentować i interpretuje wyniki badań, wyciąga wnioski, wskazuje kierunki dalszych badań, w obrębie językoznawstwa synchronicznego — prezentować własne pomysły, wątpliwości i sugestie, popierać ich rozbudowaną argumentacją w kontekście wybranych perspektyw teoretycznych i przyjętej metodologii — samodzielnie dokonywać analizy filologicznej tekstów pisanych i mówionych, stosując oryginalne podejścia, korzystając z literatury przedmiotu — uzupełniać własną wiedzę KOMPETENCJE SPOŁECZNE (Absolwent jest gotowy do: ) — pracy w grupie, wspierania procesu twórczego innych osób — wzięcia odpowiedzialności za trafność przekazywanej wiedzy i kieruje się uczciwością naukową — doceniania różnorodności i wielości opinii i kultur — aktywnego i twórczego uczestnictwa w bieżącym życiu literackim i aktualnych wydarzeniach kulturalnych — wyrażania zrozumienia dla skomplikowanych relacji literatura — polityka, literatura — historia zapisanych w tekstach literatury nowoczesnej — wzięcia czynnego udziału w procesie budowania dialogu pomiędzy różnymi literaturami i kulturami, kształtować w ten sposób zmysł otwartości, stymulując rozwój tego rodzaju postaw wśród innych członków swojego środowiska — kompetentnego i godnego reprezentowania kultury polskiej wobec przedstawicieli innych narodów i kultur — ciągłego dokształcania się i rozwoju — docenienia znaczenia europejskiego i narodowego dziedzictwa kulturowego dla rozumienia wydarzeń społecznych i kulturalnych — efektywnej pracy w zespole jako uczestnik pracy grupowej oraz jako jej koordynator |
Metody i kryteria oceniania: |
Podstawą zaliczenia seminarium będzie, poza prezentacją efektów samodzielnej pracy w postaci autoreferatu i/lub konspektu pracy, realizacja projektu studenckiego. Jego forma zostanie ustalona razem z uczestnikami zajęć. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.