Akademia filmu awangardowego 2
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3002-AFAA19-OG |
Kod Erasmus / ISCED: |
14.7
|
Nazwa przedmiotu: | Akademia filmu awangardowego 2 |
Jednostka: | Instytut Kultury Polskiej |
Grupy: |
Przedmioty ogólnouniwersyteckie humanistyczne Przedmioty ogólnouniwersyteckie na Uniwersytecie Warszawskim |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Założenia (opisowo): | Student powinien orientować się w szerokim zakresie zagadnień związanych z historią i historią kultury, naukami społecznymi. Powinien posiadać podstawową wiedzę dotyczącą sztuki filmowej – zarówno fabularnej jak i filmu dokumentalnego, sztuki współczesnej. Student powinien rozpoznawać podstawowe gatunki sztuki filmowej – rozpoznawać formy wyrazu przynależne filmowi i sztukom audiowizualnym – które tradycyjnie są przynależne kinu fikcji i kinu faktów. |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Zajęcia wykładowe połączone z projekcją filmów, podczas których studenci zapoznają się z filmami głównych nurtów awangardy filmowej, które uformowały historię kina, i miały decydujący wpływ na historię sztuki – od lat 60. XX w. do 90. XX w., kształtując rozumienie aktualnych realizacji artystycznych zarówno z pola filmu jak i sztuki współczesnej. Zajęcia obejmują najnowsze realizacje z pola filmu i sztuki, na które wpływ miały koncepcje awangardowe. Zajęcia w kompleksowy sposób przybliżają tradycję kina awangardowego i wskazują współczesne realizacje kina dokumentalnego, których autorzy posługują się językiem filmowym wypracowanym na gruncie awangardy, kładąc nacisk na odwoływanie się tych form filmowych do kwestii społecznych, form obiegu sztuki i uwarunkowań związanych z jej produkcją. Warunkiem udziału w zajęciach jest wykupienie karnetu filmowego. Koszt karnetu to: 100 zł. Zajęcia rozpoczynają się 5 marca 2020 (czwartek) Kontakt: gabriela.sitek@gmail.com |
Pełny opis: |
Wśród przedstawionych tematów zajęć znajdują się zagadnienia stanowiące kanon historii awangardowego kina światowego: twórczość francuskiego reżysera Chrisa Markera (La jeteé 1962; Sans soleil 1982), dokonania austriackiej awangardy filmowej, ukazane na przykładzie prac Petera Kubelki (m.in. Mozaika w zaufaniu 1955; Adebar 1957) i VALIE EXPORT (Adjunct Dislocations 1973). Istotnym poruszanym zagadnieniem na zajęciach będzie kino letterystów, międzynarodówki sytuacjonistycznej (Społeczeństwo spektaklu Guya Deborda, 1973). Przedstawione będzie zagadnienie filmowej menippei w twórczości Hollisa Framptona (Hapax Legomena I: Nostalgia, reż. Hollis Frampton, 1971, Hapax Legomena III: Critical Mass 1971). Uczestnicy zajęć poznają twórczość zawiązanego w Łódzkiej Szkole Filmowej Warsztatu Formy Filmowej (1970-1977). Prace artystów zostaną ukazane w kontekście inspiracji grupy polską awangardą dwudziestolecia międzywojennego – zarówno filmową jak i artystyczną, a także zainteresowaniem codziennością. Zwrócona zostanie uwaga na najważniejszych przedstawicieli kina brytyjskiego lat 80. Cykl zajęć obejmie przybliżenie eksperymentalnego okresu twórczości Petera Greenawaya (Intervals 1969; Windows 1974; Vertical Features Remake 1978) i jego wpływu na twórczość fabularną i „postfilmy” okresu zainteresowania elektronicznością tego reżysera. W programie zajęć znajdą się filmy Dereka Jarmana (Caravaggio 1986), debiutującego w latach 70., którego twórczość rozwinęła się w pełni w latach 80. i realizowała się także w latach 90. Uczestnicy zajęć poznają twórczości Haruna Farockiego związanego zarówno ze światem sztuki jak i filmu dokumentalnego. Program przybliża zagadnienia fascynacji tańcem i „choreograficzne” podejście do materii filmowej w pracach Yvonne Rainer i jej wpływ na twórczość Su Friedrich i Abigail Child. Prace tych twórczyń zostaną ukazane w kontekście tradycji awangardowej wyznaczonej przez Maję Deren. Przyjrzymy się także twórczości polskich autorek kina eksperymentalnego i wideo-artu lat 70. i 80. – m.in. Natalii LL, Ewy Partum, Jolanty Marcolli, Teresy Tyszkiewicz, Izabelli Gustowskiej, Jadwigi Singer, Iwony Lemke-Konart. Istotnym zagadnieniem będzie sztuka światowego wideo-artu i polskich dokonań na tym polu lat 70., 80. i 90., która zostania przybliżona za pomocą prac Billa Violi (m.in. The Passing 1991), Zbigniewa Libery (Jak tresuje się dziewczynki 1987), Artura Żmijewskiego (Oko za oko 1998), Katarzyny Kozyry (Święto wiosny 1999). Historia awangardy filmowej zostanie uzupełnienia przez przybliżenie koncepcji Kino- Sztuki i zwrotu kinematograficznego w polskiej sztuce współczesnej. Podczas zajęć poruszona zostanie kwestia wspólnych płaszczyzn sztuki współczesnej i kina dokumentalnego. Akademia filmu awangardowego II jest drugą częścią programu Akademii filmu awangardowego, składającego się z dwóch semestralnych cykli, które obejmują zagadnienia historii filmu awangardowego – od lat 20. do czasów najnowszych. Zajęcia mają na celu zwiększenie świadomości wpływu tradycji awangardy filmowej na formy wyrazu obecne we współczesnym filmie, w tym szczególnie w filmie dokumentalnym, budowanie kompetencji odbioru sztuki współczesnej. |
Literatura: |
Podstawowe lektury: A. Pitrus, Film awangardowy w latach 1960-1980, w: Kino epoki nowofalowej. Historia kina, t. 3, red. T. Lubelski, I. Sowińska, R. Syska, Kraków 2015, s. 659- 685 A. Pitrus, Film awangardowy i sztuka wideo końca XX wieku in Kino końca wieku. Historia kina, t. 4, pod red. T. Lubelski, I. Sowińska, R. Syska, Kraków 2019, s. 867-900 Ł. Ronduda, Sztuka polska lat 70. Awangarda, Polski Western, Jelenia Góra, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa 2009 P. A. Sitney, Visionary Film: The American Avant- Garde, 1943-2000, Nowy Jork 2002 M. Przylipiak, Poetyka kina dokumentalnego, Gdańsk 2000 A. Pitrus, Fundament pamięci – o „fotograficznej powieści” Chrisa Markera, „Kwartalnik Filmowy” 2006, nr 54-55, s. 231-236 A. Pitrus, Su Friedrich: anektowanie przestrzeni, w: Reżyserki kina. Tradycja i współczesność, pod red. M. Radkiewicz. Rabid, Kraków 2005, s. 11-20 U. Tes, Maya Deren wśród artystek awangardowych: Shirley Clarke i Yvonne Rainer, w: Reżyserki kina. Tradycja i współczesność, pod red. M. Radkiewicz. Rabid, Kraków 2005, s. 179-192 B. Kosińska-Krippner, Awangarda austriacka. Peter Kubelka, „Kwartalnik Filmowy” nr 70, 2010, 59-82 Lektury zalecane: Warsztat formy filmowej, pod red. M. Kuźmicz, Ł. Ronduda, Warszawa, Berlin 2017 Sztuka w kinie dokumentalnym, pod red. Pauliny Kwiatkowskiej, Matyldy Szewczyk, Warszawa 2016 M. Radkiewicz, „Władczynie spojrzenia”. Teoria filmu a praktyka reżyserek i artystek, Kraków 2010 Kino-Sztuka. Zwrot kinematograficzny w polskiej sztuce współczesnej, pod red. J. Majmurka, Ł. Rondudy, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Warszawa 2015 Wideo w sztukach wizualnych, pod red. R. W. Kluszczyńskiego, T. Załuskiego, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Galeria Labirynt, Łódź- Lublin 2018 |
Efekty uczenia się: |
Student zna najważniejszych twórców i najwybitniejsze dzieła współczesnego, światowego kina awangardowego i jego powiązania z filmem dokumentalnym Student zna najważniejsze nurty, zjawiska i twórców w historii kina awangardowego i jego relacje ze sztuką filmu dokumentalnego Student wie, na jakie zagadnienia społeczne i historyczne odpowiadały filmy awangardowe i wykorzystujące środki wypracowane na gruncie awangardy filmy dokumentalne Student zna kontekst historyczno-społeczno-kulturowy współczesnego kina dokumentalnego oraz najczęściej poruszaną w konkretnych filmach problematykę Student wie, przy użyciu jakich narzędzi teoretycznych i analitycznych badać film awangardowy – zarówno jego światowe realizacje jak i filmy powstałe w Polsce i odnoszące się do rodzimego kontekstu Student rozumie funkcjonowanie i znaczenie wideo i filmów awangardowych w różnych kontekstach kulturowych i potrafi wykorzystać narzędzia analityczne przyswojone na zajęciach w samodzielnym poszerzaniu wiedzy z zakresu sztuki współczesnej wystawianej w warszawskich galeriach Umiejętności: Student potrafi samodzielnie analizować filmy awangardowe pod kątem zastosowanych w nich rozwiązań formalnych i estetycznych Student potrafi samodzielnie analizować filmy awangardowe i sztukę wideo w szerszym kontekście historycznym i społecznym Student potrafi wykorzystać filmy awangardowe w pracy naukowej, np. jako źródło do badań historycznych i socjologicznych Student potrafi wskazać różnice i podobieństwa między językiem kina awangardowego i kina głównego nurtu |
Metody i kryteria oceniania: |
Metody oceny pracy studenta (udział w całościowej ocenie pracy studenta) 1. Ocena ciągła: bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność (30/100) 2. Końcowe zaliczenie pisemne 50/100 Warunkiem zaliczenia zajęć poza obecnością będzie zdanie testu dotyczącego prezentowanych filmów i zagadnień poruszanych na wykładach. 3. Kontrola obecności 20/100 Wymagana jest obecność na więcej niż połowie zajęć. Dopuszczalne są dwie nieobecności. W przypadku każdej kolejnej Uczestnik / Uczestniczka zajęć zobowiązana jest napisać recenzję lub esej o wybranym filmie – na uzgodnienie wcześniej z koordynatorką temat, na którego projekcji był Uczestnik / Uczestniczka zajęć. Objętość: maksymalnie 3000 znaków. Termin nadsyłania: ostatnie zajęcia w semestrze. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.