Wybrane problemy teorii komunikacji

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	3002-KON2020K26-OG
Kod Erasmus / ISCED:	14.7 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0314) Socjologia i kulturoznawstwo Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Wybrane problemy teorii komunikacji
Jednostka:	Instytut Kultury Polskiej
Grupy:	Przedmioty ogólnouniwersyteckie humanistyczne Przedmioty ogólnouniwersyteckie Instytutu Kultury Polskiej Przedmioty ogólnouniwersyteckie na Uniwersytecie Warszawskim
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	fakultatywne ogólnouniwersyteckie
Założenia (opisowo):	Podstawowy zakres wiedzy z dziedzin: historia kultury i antropologia słowa.
Tryb prowadzenia:	w sali
Skrócony opis:	Zajęcia będą poświęcone omówieniu podstaw teoretycznych teorii komunikacji ze szczególnym uwzględnieniem teorii oralności, roli pisma w kulturze, proksemiki oraz zagadnień związanych z mnemoniką, a także pamięcią kulturową.
Pełny opis:	Obok podstaw teoretycznych wskazane zostaną możliwości stosowania wybranych elementów teorii komunikacji do analizy konkretnych realizacji z dziedziny literatury i sztuk plastycznych. Poruszone zostaną również zagadnienia związane z proksemiką, a także koncepcja tzw. dramatu społecznego.
Literatura:	J. Assmann, Pamięć kulturowa. Pismo, zapamiętywanie i polityczna tożsamość w cywilizacjach starożytnych, Warszawa 2008, Wprowadzenie, z rozdz. I Uwagi wstępne; 1. Społeczny charakter przeszłości: Maurice Halbwachs; 2. Formy pamięci zbiorowej. Pamięć komunikatywna. J. E. Combs, Świat zabaw. Narodziny nowego wieku ludycznego, Warszawa 2011, rozdz. I Dynamika zabawy. P. Connerton, Jak społeczeństwa pamiętają, Warszawa 2012, rozdz. Pamięć społeczna. J. Goody, Logika pisma a organizacja społeczeństwa, Warszawa 2006, rozdz. II. E. Hall, Ukryty wymiar, Warszawa 1997 lub 2005, rozdz. I Kultura jako komunikowanie się; rozdz. X Dystanse u człowieka. E. A. Havelock, Przedmowa do Platona, Warszawa 2007, z cz. I Myślenie obrazami rozdz. III Poezja jako przekaz komunikacyjny; cz. II Konieczność platonizmu, rozdz. XI i XIV. J. Huizinga, Homo ludens. Zabawa jako źródło kultury, Warszawa 1985, rozdz. III Zabawa i współzawodnictwo jako funkcja kulturotwórcza. A. Mencwel, Wyobraźnia antropologiczna, Warszawa 2006, z cz. I Strona teorii, rozdz. Wiedza o kulturze w kulturze współczesnej; Antropologia słowa i historia kultury. D. R. Olson, Papierowy świat. Pojęciowe i poznawcze implikacje pisania i czytania, Warszawa 2010, rozdz. V Jak teksty powinny być traktowane, czyli czego pismo nie przedstawia; rozdz. VI Problem interpretacji: odzyskanie intencji komunikacyjnej. W. J. Ong, Oralność I piśmienność, Lublin 1992 lub Warszawa 2012, 2. Odkrycie pierwotnych kultur oralnych; 3. Nieco o psychodynamice oralności. A. Petrucci, Pismo. Idea i przedstawienie, Warszawa 2010, rozdz. I Pismo i miasto; rozdz. II Imitacja, rywalizacja, „cyfra”. P. Ricoeur, Pamięć, historia, zapomnienie, Kraków 2006, z cz. III Kondycja historyczna rozdz. 3 Zapomnienie, podrozdział III: Zapomnienie przywołania: użycie i nadużycie. V. Turner, Gry społeczne, pola i metafory, Kraków 2005, 1. Gry społeczne i obrzędowe metafory. F. A. Yates, Sztuka pamięci, Warszawa 1977, rozdz. II Sztuka pamięci w Grecji: pamięć a dusza.
Efekty uczenia się:	Student nabywa umiejętności samodzielnego poznawania literatury przedmiotu oraz wypracowuje podstawy teoretyczne wybranej przez siebie metodologii, które umożliwią mu efektywne uczestniczenie w seminarium magisterskim.
Metody i kryteria oceniania:	Ocenie będzie podlegać aktywność podczas dyskusji nad wcześniej przeczytanymi tekstami. Zaliczenie na ocenę. Możliwość opuszczenia dwóch spotkań

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.