Mimesis – dzieje koncepcji
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3105-LLMDK-OG | Kod Erasmus / ISCED: |
03.6
![]() ![]() |
Nazwa przedmiotu: | Mimesis – dzieje koncepcji | ||
Jednostka: | Instytut Historii Sztuki | ||
Grupy: |
Do wyboru |
||
Punkty ECTS i inne: |
2.00 ![]() |
||
Język prowadzenia: | polski | ||
Rodzaj przedmiotu: | nieobowiązkowe |
||
Skrócony opis: |
Wykład jest prezentacją historycznie zmiennych koncepcji mimesis w odniesieniu do sztuk plastycznych, z koniecznym jednak uwzględnieniem relacji historycznych i teoretycznych pomiędzy malarstwem a poezją i muzyką. Obejmuje dzieje idei „naśladowania” od starożytnej teorii sztuki po XX-wieczne modele teoretyczne, wykorzystywane np. w sporach o znakowy charakter sztuk, w dyskusji nad referencją obrazową, w analizie ekspresji czy nawet w szerzej zakrojonych teoriach mimesis jako „make-believe”. |
||
Pełny opis: |
Wykład poświęcony jest prezentacji najważniejszych problemów teoretycznych, związanych z kategorią mimesis w dziejach teorii sztuk plastycznych (z odniesieniem do analiz problematyki na przykładzie dzieła literackiego i dzieła muzycznego). W trakcie wykładu zaprezentowane zostaną poglądy na genezę mimesis w antycznej teorii sztuki, przemiany, jakim kategoria ta podlegała w nowożytnej Europie, przeanalizowane zostaną przyczyny jej kryzysu w epoce przełomu oświeceniowo-romantycznego, a także jej triumfalnego powrotu w historii teorii sztuki XX stulecia. Rozumienie mimesis nie będzie ograniczone do kwestii „naśladowania natury” w teorii sztuk plastycznych i w estetyce, ale zostanie wzbogacone o koncepcje kultury, poszukujące genezy i sensu kulturowych czynności ludzkich w aktach naśladowczych. Wykład jest zaprojektowany jako panoramiczne ujęcie wybranych koncepcji, od czasów starożytnych po wiek XX. Kategoria mimesis jest potraktowana jako klucz do podstawowych dylematów przedstawiania, ekspresji i reprezentacji w sztukach. |
||
Literatura: |
Arystoteles, Poetyka. Przełożył i opracował Henryk Podbielski, Wrocław 1989. E. Auerbach, Mimesis. Rzeczywistość przedstawiona w literaturze Zachodu. Przeł. i przedmową opatrzył Zbigniew Żabicki. Przedmowa do drugiego wydania Michał Paweł Markowski, Warszawa b.d.w. G. Gebauer, Ch. Wulf, Mimesis. Culture, Art, Society. Tr. By Don Reneau, Berkeley – Los Angeles – London 1995. S. Halliwell, The Aesthetics of Mimesis. Ancient Texts and Modern Problems, Princeton and Oxford 2002. |
||
Efekty uczenia się: |
Wykład zapoznaje słuchacza z historią jednej z najważniejszych koncepcji teoretycznych w dziejach teorii sztuki, muzyki i literatury. Słuchacz zdobywa orientację w najważniejszych modelach teoretycznych, poznaje relacje pomiędzy teorią sztuk mimetycznych a jej praktyką, opanowuje metody analizy tekstów teoretycznych i krytycznych. Ważnym celem wykładu pozostaje uwrażliwienie słuchaczy na związki teorii sztuk plastycznych z innymi dziedzinami twórczości. |
||
Metody i kryteria oceniania: |
Egzamin pisemny |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2020/21" (w trakcie)
Okres: | 2020-10-01 - 2021-01-31 |
![]() |
Typ zajęć: |
Wykład, 14 godzin, 30 miejsc ![]() |
|
Koordynatorzy: | Ryszard Kasperowicz | |
Prowadzący grup: | Ryszard Kasperowicz | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Tryb prowadzenia: | zdalnie |
|
Pełny opis: |
Tryb zajęć: Zajęcia będą prowadzone zdalnie, w czasie rzeczywistym, w terminach przewidzianych w planie. Studenci otrzymają link do spotkań od wykładowcy. Kryteria oceniania/ forma zaliczenia: Egzamin pisemny złożony z pięciu pytań, wyczerpująca odpowiedź na trzy pytania warunkiem oceny „dostatecznej”. Uwaga: jeśli sytuacja epidemiologiczna nie ulegnie zmianie, warunkiem zaliczenia zajęć będzie przygotowanie eseju na zadany temat (wymagania dotyczące pracy pisemnej zostaną podane we właściwym czasie). | |
Uwagi: |
W przypadku konieczności ukończenia semestru w trybie zdalnym, dopuszczalna jest forma zdalna egzaminu/zaliczenia, zgodnie z obowiązującym zarządzeniem Rektora UW. Zostanie to ogłoszone z określonym przez Rektora wyprzedzeniem. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.