Sztuki wizualne w systemie prawa ochrony dziedzictwa kultury
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3105-LSZW-OG |
Kod Erasmus / ISCED: |
03.6
|
Nazwa przedmiotu: | Sztuki wizualne w systemie prawa ochrony dziedzictwa kultury |
Jednostka: | Instytut Historii Sztuki |
Grupy: |
Do wyboru |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | nieobowiązkowe |
Skrócony opis: |
Konwersatorium „Sztuki wizualne w systemie ochrony dziedzictwa kultury” stanowi pierwszą część cyklu zajęć pt. „Sztuka – Prawo – Etyka”, prowadzonych w Instytucie Historii Sztuki w ramach specjalności „Sztuka-Media-Rynek”. Cykl ten jest podzielony na trzy niezależne bloki tematyczne koncepcyjnie i merytorycznie tworzące spójną całość, choć zakończone osobnym zaliczeniem: • sztuki wizualne w systemie prawa ochrony dziedzictwa kultury; • prawne uwarunkowania rynku sztuki; • prawne podstawy działalności artystycznej |
Pełny opis: |
• Prawo ochrony dziedzictwa kultury: podstawowe problemy, pojęcia, systematyka. • Sztuka - naród – terytorium - tożsamość. Założenia prawnej ochrony narodowego dziedzictwa kultury w krajowym porządku prawnym. Przykład Polski. • Zagrożenia (I) - dzieła sztuki a konflikty zbrojne: grabież, ochrona, restytucja. • Zagrożenia (II) - kradzież, nielegalny wywóz, fałszerstwa: ochrona, restytucja i przeciwdziałanie. • Regionalna ochrona dziedzictwa kultury. Rola i znaczenie Rady Europy oraz Unii Europejskiej. • Ochrona uniwersalnych wartości sztuki w prawie międzynarodowym – wspólne zobowiązanie całej ludzkości? • Prawa kulturalne i dziedzictwo kultury w systemie ochrony praw człowieka. |
Literatura: |
Zalecana: Borelli S., Lenzerini F. (eds.), Cultural Heritage, Cultural Rights, Cultural Diversity: New Developments in International Law , Nijhoff, Boston-Leiden 2012 – wybrane rozdziały. Cuno J., Who Owns Antiquity? Museums and the Battle over Our Ancient Heritage, PUP, Princetown 2008. Gillman D., The Idea of Cultural Heritage, wyd. 2, CUP, Cambridge 2010. Hoffman B. (red.), Art and Cultural Heritage: Law, Policy and Practice, wyd. 2, CUP, Cambridge 2009 – wybrane rozdziały. Kowalski W., Restytucja dzieł sztuki. Studium z dziedziny prawa międzynarodowego, wyd. 2, Wydawnictwa UŚ, Katowice 1993. Merryman J. H., Elsen, A. E., Urice, S. K., Law, Ethics and the Visual Arts , wyd. 5., Kluwer Law International, Alphen aan den Rijn (The Netherlands) 2007 – wybrane rozdziały. Merryman J. H., Thinking about the Elgin Marbles: Critical Essays on Cultural Property, Art and Law, Wolters Kluwer, Austin 2009. Nafziger J. A F. et al. (red.), Cultural Law: International, Comparative, and Indigenous, CUP, New York 2010 – wybrane rozdziały. Pruszyński J., Dziedzictwo kultury Polski. Jego straty i ochrona prawna, Zakamycze, Kraków 2001 - wybrane rozdziały. Scovazzi T., Nafziger A. R. (red.), La patrimoine culturel de l'humanité / Cultural Heritage of Mankind, Brill, Leiden –Boston 2008 – wybrane rozdziały. Zeidler K. (red.), Leksykon prawa ochrony zabytków. 100 podstawowych pojęć, Warszawa 2010. Zeidler K., Prawo ochrony dziedzictwa kultury, Warszawa 2007. |
Efekty uczenia się: |
15. Efekty kształcenia a) W zakresie wiedzy: poznanie przez studenta głównych zagadnień systemowych związanych z krajowym i międzynarodowym prawem ochrony dziedzictwa kultury. b) W zakresie umiejętności: student potrafi identyfikować podstawowe problemy związane z krajową i międzynarodową ochroną dziedzictwa kultury; student potrafi samodzielnie osądzić kierunki rozwoju współczesnych regulacji prawnych w przedmiotowym zakresie w kontekście zachodzących globalnie zmian cywilizacyjnych, społecznych i technologicznych. c) W zakresie kompetencji społecznych: student nabywa umiejętności samodzielnej oceny sytuacji i formułowania sądów krytycznych w oparciu o źródła normatywne i ich analizę. |
Metody i kryteria oceniania: |
Pisemny egzamin |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.