Między odwilżą a transformacją: trzy dekady eksperymentu w sztuce polskiej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3105-MODAT-WE |
Kod Erasmus / ISCED: |
03.6
|
Nazwa przedmiotu: | Między odwilżą a transformacją: trzy dekady eksperymentu w sztuce polskiej |
Jednostka: | Instytut Historii Sztuki |
Grupy: |
Wykład z epok |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | nieobowiązkowe |
Skrócony opis: |
Sytuacja powojenna to epizod szczególny w sztuce polskiej, stanowi bowiem moment zderzenia różnorodnych nurtów artystycznych. W tym interesującym dla naszej sceny twórczej momencie artyści zmuszani są do sprostania wymogom narzucanym odgórnie przez ówczesną politykę kulturalną, ale jednocześnie, nieustannie odczuwają potrzebę autorskiej „lektury” międzywojennych tradycji plastycznych i przemycania własnych propozycji mimo zewnętrznych zarządzeń czy obostrzeń. Podczas wspólnych dyskusji zastanowimy się m.in. jak mogły, mimo opresyjnego systemu PRL, funkcjonować pewne enklawy nowoczesności i swobodnej wypowiedzi artystycznej. Spróbujemy również odpowiedzieć na pytanie, którzy plastycy sięgali po postlegerowskie formuły malarskie. |
Pełny opis: |
Trzy dekady eksperymentu w sztuce polskiej zostaną przeanalizowane w ramach następujących bloków tematycznych: • Nadkruszona fasada żelaznej kurtyny – polsko-francuskie relacje artystyczne (surrealizm, formuły post-legerowskie) • Abstrakcja: siła wyrazu czy ucieczka od komentowania rzeczywistości? • Kody humanizmu – czy uniwersalne przesłanie może iść w parze z innowacyjną formą? • Enklawy swobody twórczej: grafika i sztuka plakatu • Sztuka (nie tylko) dla najmłodszego widza – śmiały, słodko-gorzki film animowany • Sztuka w sztuce – potęga scenografii i narodziny sztuki wystawienniczej • Idę, idę, idę… - ciało jako tworzywo (w kręgu Warsztatu Formy Filmowej i nie tylko) • Zostanie tylko fotografia… - napięcie między zapisem fotograficznym a sztuką konceptualną • Rebel with(out?) a cause? – narodziny sztuki krytycznej |
Literatura: |
W ramach zajęć zapoznamy się z wybranymi fragmentami poniższych publikacji (dokładny spis wymaganej literatury powstanie w uzgodnieniu z uczestnikami zajęć): Antonisz. Technika jest dla mnie rodzajem sztuki, red. J. Kodjak, Warszawa 2013. Egzystencje: polska fotografia awangardowa 2. połowy lat 50., red. J. Kordjak-Piotrowska, Warszawa 2005. T. Kantor, Metamorfozy: teksty o latach 1934-1974, Wrocław 2005. Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku, red. M. Hopfinger, Warszawa 2005. Radość nowych konstrukcji. (Po)wojenne utopie Mariana Bogusza, red. J. Kordjak, Warszawa 2017. W kręgu neoawangardy - Warsztat Formy Filmowej, red. A. Rottenberg M. Bomanowska, Łódź 2017. |
Efekty uczenia się: |
Student w zakresie wiedzy: • zna i rozumie zaawansowane metody analizy, interpretacji, wartościowania i problematyzowania różnych wytworów kultury, właściwe dla wybranych tradycji, teorii i szkół badawczych w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki (K2_W07) • zna terminologię z zakresu historii sztuki na poziomie rozszerzonym (K2_W02) • ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki (K2_W04) Student w zakresie umiejętności potrafi: • wykorzystywać pogłębione umiejętności badawcze, obejmujące analizę prac innych autorów, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników, pozwalające na oryginalne rozwiązywanie złożonych problemów w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych właściwych dla historii sztuki (K2_U02) Student w zakresie kompetencji społecznych potrafi: • przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację różnych rodzajów dzieł sztuki, stosując oryginalne podejścia, uwzględniające nowe osiągnięcia historii sztuki, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego oraz miejsca w procesie historyczno-kulturowym (K2_K04) |
Metody i kryteria oceniania: |
1) Obecność na zajęciach (możliwe 2 nieobecności w semestrze bez konieczności usprawiedliwienia) 2) Aktywność na zajęciach (ustnie, w trakcie zajęć; przeprowadzanie samodzielnie krótkich analiz, opracowywanych w oparciu o wiedzę pozyskaną w toku omówionych z prowadzącą różnych case studies; wypowiedzi będą podstawą do weryfikacji opanowania przez nich nowej, przedstawianej na zajęciach terminologii i informacji ze wspólnie analizowanych lektur/materiałów audiowizualnych) 3) Napisanie krótkiego eseju – o jednej, dowolnie wybranej realizacji z omawianego obszaru (wytyczne dotyczące niezbędnych informacji do zawarcia w eseju zostaną udostępnione wszystkim uczestnikom zajęć) |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.